گرفتگی کمر بعد از جراحی

علت گرفتگی کمر بعد از جراحی و چگونگی درمان

گرفتگی کمر بعد از جراحی یکی از عوارضی است که اغلب بیماران با آن روبرو می شوند، وابسته به جراحی که شما انجام داده اید این گرفتگی می تواند در قسمت های مختلفی از بدن ایجاد شود.

البته این مورد را در نظر داشته باشید که به طور مثال اگر پس از جراحی دیسک کمر شما به گرفتگی عضلات در ناحیه کمر یا باسن دچار شوید، به معنای ناموفق بودن جراحی نمی باشد، زیرا در بسیاری موارد اهداف مورد نظر برای عمل جراحی که می تواند شامل آزاد سازی و تثبیت فضای مورد نیاز برای بخش های آسیب دیده کمر است، تامین گردیده و عمل جراحی به صورت موفقیت آمیز انجام شده است.

بنابراین داشتن مقداری کمردرد و احساس گرفتگی پس از جراحی تا حدودی طبیعی است، اما چنانچه این درد بیشتر از حد مشخص شود، احتمالا نشان از یک مشکل می باشد و باید با مراجعه و تشخیص پرشک برای کنترل آن اقدام کنید.

در این مطلب از کلینیک خانه درد قصد داریم تا به طور دقیق تر در خصوص گرفتگی عضلات کمر بعد از عمل جراحی صحبت کنیم و ببینیم که علت چیست و در زمان ایجاد چگونه می توان برای درمان آن اقدام کرد.

گرفتگی عضلات پس از جراحی باز دیسک کمر

خشکی کمر بعد از جراحی ستون فقرات

خشکی کمر بعد از جراحی دیسک کمر

در صورتی که شما جراحی دیسک کمر خود نزد فوق تخصص ستون فقرات را به صورت باز انجام داده باشید، احتمال گرفتگی عضلات بسیار بیشتر می شود. در این شرایط اگر این آسیب یک مشکل جدی نباشد، شما تنها برای مدتی احساس گرفتگی در ناحیه کمر خواهید داشت و پس از مدتی به خودی خود درمان می شود.

اما اگر گرفتگی کمر شما نشان از بروز یک آسیب و یا مشکلی در جراحی باشد، احتمالا در کنار آن باید علائم دیگری هم داشته باشید؛ این علائم معمولا شامل موارد زیر می باشد:

  • کمر درد مداوم یا مزمن پس از جراحی دیسک کمر
  • عارضه‌ های جدید ستون فقرات
  • احساس کمر درد در بالا یا پایین سطح درمان شده‌ ی ستون فقرات
  • محدود شدن توانایی حرکتی
  • طولانی شدن دوره نقاهت و باز نیافتن قدرت طبیعی
  • درد خفیف یا ملایم گردن، کمر و پشت بدن یا پاها
  • درد خنجری پایین تنه
  • حرکت نکردن مفصل
  • گرفتگی یا اسپاسم
  • اضطراب
  • افسردگی
  • وابستگی به داروهای تجویزی برای کنترل کمر درد

تشخیص گرفتگی کمر بعد از جراحی

با توجه به این که گرفتگی عضلات کمر لزوما به معنای مشکل در جراحی نمی باشد، بنابراین برای تشخیص علت، لازم است که حتما علائم و سابقه پزشکی هر بیمار به طور کامل بررسی شود تا از یک دوره درمانی مناسب و متناسب با آسیب استفاده شود.

بسیاری از جراحان برای تشخیص علت گرفتگی عضلات، در قدم اول از تست نوار عصب و عضله استفاده می کنند، پس از استفاده از این تست در صورت نیاز به سراغ تصاویر ام آر آی و سی تی اسکن می روند.

در تست نوار عصب عصله می توان عملکرد عضله و اعصاب را بررسی کرد، به همین دلیل یک گزینه مناسب برای بررسی علت کمردرد پس از جراحی دیسک کمر می باشد.

تحت فشار قرار گرفتن عصب (رادیکولوپاتی یا آسیب اعصاب)، آسیب‌ های عصبی محیطی و بیماری عضلانی از جمله عارضه‌ هایی هستند که معمولاً در این مرحله تشخیص داده می‌شوند. روند تشخیص معمولاً از دو بخش تست اعصاب (موسوم به “بررسی هدایت عصبی”) و دیگر آزمایش‌های عضلانی (موسوم به “الکترومیوگرافی یا عضله‌نگاری برقی”) تشکیل می ‌شود.

پزشک با استفاده از نتایج این تست می تواند به برخی دلایل گرفتگی عضلات پی ببرد، البته در نظر داشته باشید کلینیکی شما برای انجام تست به آن مراجعه می کنید بسیار مهم است، بنابراین حتما نزد مراکز معتبر مراجعه کنید تا اختلالی در انجام تست شما ایجاد نشود و اطمینان پیدا کنید که جواب تست به درستی انجام می شود.

چگونه می توان گرفتگی عضلات کمر پس از جراحی را کنترل کرد؟

فیزیوتراپی کمر

درمان گرفتگی کمر بعد از جراحی

این که چگونه می توان این موضوع را کنترل کرد، وابسته به این می باشد که علت گرفتگی عضلات کمر شما چیست. در ادامه رایج ترین روش های درمانی را برای شما آورده ایم؛ اما در نظر داشته باشید که ممکن است تمامی این روش ها برای شما مناسب نباشد و باید بهترین گزینه درمانی خود را متناسب با توصیه های پزشک انتخاب کنید.

تزریق اوزون

اوزون درمانی نوعی تزریق است که موجب تحریک و بازگشت جریان خون به بافت ها می شود و با فراهم کردن مواد لازم برای بافت ها سبب بازسازی و بهبود آن ها می شود.

این تزریق جزو روش های کم تهاجمی است که با استفاده از بی حسی موضعی انجام می شود. معمولا عوارض دیده شده از آن بسیار نادر است و بیمار پس از یک روز می تواند فعالیت های عادی خود را انجام دهد. همچنین تزریق اوزون در 80درصد مواقع موفقیت آمیز می باشد و شما می توانید این اطمینان را داشته باشید که در صورت تجویز پزشک برایتان موفقیت آمیز خواهد بود.

فیزیوتراپی

گاهی گرفتگی عضلات کمر پس از جراحی مربوط به خشکی کمر و یا تغییراتی است که در طی جراحی ایجاد شده است. بنابراین در این شرایط مراجعه به کلینیک های فیزیوتراپی بسیار موثر می باشد.

دکتر فیزیوتراپی پس از بررسی و معاینه بیمار نتایج را بررسی می کند و عامل های تاثیرگذار برای مشکلات کمر بررسی می شود. پس از آن یک منحصر به فرد برای هر بیمار ارائه می شود که معمولا شامل موارد زیر می باشد:

  • درمان با دست (منوال تراپی)، برای مثال دستکاری ستون فقرات، به منظور افزایش توانایی حرکتی مفصل‌ها وبافت‌های نرم
  • نرمش‌های انعطاف‌پذیری و تقویتی خاص
  • آموزش در زمینه مراقبت بهتر از کمر بعد از جراحی دیسک کمر
  • آموزش روش صحیح بلند کردن اشیاء، خم شدن و نشستن برای انجام وظایف در محل کار و خانه و همچنین فراگیری حالت ‌های مناسب خوابیدن
  • مشاوره در زمینه تدوین برنامه فعالیت فیزیکی کارا و ایمن جهت افزایش سلامت کلی
  • بهره‌گیری از درمان ‌های سرد یا گرم یا تحریک الکتریکی برای تسکین کمر درد پس از عمل جراحی دیسک کمر

همچنین بخوانید: چه ورزش و فعالیت هایی برای دیسک کمر مضر است؟

ورزش کردن

یکی دیگر از کارهایی که برای درمان گرفتگی عضلات کمر پس از جراحی موثر می باشد ورزش کردن است، البته بهتر است قبل از انجام هرگونه حرکت ورزشی با پزشک خود مشورت داشته باشید تا اطمینان پیدا کنید که در این زمان ورزش برای شما عوارضی نخواهد داشت.

دو تمرین ورزشی که انجام آن ها برای شما موثر می باشد پیاده روی و شنا است، پیاده روی برای اتصال و جوش خوردن استخوانی ستون فقرات و رشد بهتر آن ها تاثیر بسیاری دارد.

شنا نیز جزو ورزش های بدون عوارضی است که علاوه بر تقویت کمر برای سوزاندن کالری نیز تاثیر بسیاری دارد. جدا از این دو مورد ورزش های کششی را هم به صورت مرتب انجام دهید تا دامنه حرکتی و انعطاف ستون فقرات افزایش یابد. در خصوص بهترین نرمش ها که برای شما تاثیر بسیاری دارد می توانید با مربی ورزش صحبت کنید.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با علت گرفتگی کمر پس از جراحی و چگونگی کنترل آن آشنا کنیم. در آخر در نظر داشته باشید که دلایل بروز گرفتگی بسیار متنوعی می باشد و به جهت درمان صحیح لازم است که در ابتدا تشخیصی درست از این آسیب انجام شود. بنابراین اولین کاری که شما انجام می دهید باید مراجعه نزد پزشک باشد.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

درمان خار استخوانی کمر

درمان خار استخوانی کمر

خار استخوانی که به نام استئوفیت هم شناخته می شود مربوط به رشد بیش از حد استخوانی است که برای مدت طولانی در داخل مفصل ایجاد می شود. خارهای استخوانی معمولا می توانند در نتیجه آسیب به مفاصل و یا آرتروز ایجاد شوند، جایی که غضروف محافظ پوشاننده سلوح مفصل انگشتان دست شکسته می شوند و یا با گذشت زمان از بین می روند. این عارضه بیشتر در افراد بالای 60 سال ایجاد می شود اما احتمال این که جوانان نیز به آن دچار شوند بسیار است. اما سوالی که ایجاد می شود این است که درمان خار استخوانی کمر چیست؟

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا در خصوص خار استخوانی و جزئیات مربوط به آن صحبت کنیم؛ بنابراین اگر شما متوجه این عارضه در ناحیه کمری خود شده اید توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

خار استخوان چیست؟

درمان خار استخوانی کمر

خار مهره ستون فقرات

زمانی که اسم خار استخوانی به میان می آید بیشتر افراد به یاد استخوان های تیز و آزار دهنده می افتند اما بر خلاف نامش این عارضه گرد و صاف است و در اصطلاحات پزشکی به نام استئوفیت و انتروفیت شناخته می شود. این عارضه یک برآمدگی روی استخوان است که در آن بافت استخوان به صورت اضافی رشد می کند.

این استخوان سفت می با

شد اما همانند ناخن در حال رشد است، این عارضه نوعی واکنش استخوان در برابر فشار و استرس می باشد و مشکلات متعددی را در بیمار ایجاد می کند و در مکان هایی مثل مفاصل زانو، انگشتان، لگن، بازو، محل اتصال تاندون ها و غضروف ایجاد می شود.

در اکثریت مواقع خار های استخوانی مشکلی ایجاد نمی کنند اما در صورتی که به استخوان های دیگر ساییده شوند و موجب فشار به اعصاب شوند، ممکن است درد و سفتی به همراه داشته باشد که برای درمان لازم است نزد بهترین متخصص ستون فقرات مراجعه نمایید.

چه عواملی باعث ایجاد خار استخوانی می شود؟

خار استخوانی ممکن است بر اثر سایش، پارگی و شرایط مربوط به بالا رفتن سن ایجاد شود. این شرایط مربوط به بیماریی هایی می باشد که بر روی ناحیه کمری و ستون فقرات تاثیر دارند. این بیماری ها می تواند شامل دژنراتیو دیسک، آرتروز ستون فقرات و تنگی کانال نخاعی باشد.

برخی تصورات بر این است که تشکیل استئوفیت به معنای تلاش برای ترمیم خود است و طی تغیراتی که صورت می گیرد تحریک می شود. بسیاری از ساختار های ستون فقرات می توانند تحت تاثیر این تخریبات قرار بگیرند و مشکلاتی در طی آن ها ایجاد شود.

از جمله این تغییرات مربوط به تغییر در ساختار دیسک (به طور مثال صاف، باریک، ضعیف بودن دیسک)، ضخیم شدن رباط های ستون فقرات، بزرگ شدن مفاصل و موارد این چنین می باشد. تمامی آن ها بر روی حرکت طبیعی ستون فقرات تاثیر خواهند گذاشت.

اما جدا از بحث پیری و دژنراتیو، زمانی که به ستون فقرات صدمه وارد می شود ممکن است خارهای استخوانی ایجاد شود. در آخر قرار گیری بدن در وضعیت نامناسب یکی دیگر از دلایل مربوط به ایجاد خارهای استخوانی می باشد.

علائم خارهای استخوانی در ناحیه کمر

عکس خار استخوانی

علائم خار استخوانی

در صورتی که خارهای استخوانی سبب تنگی کانال نخاعی در بخش انتهایی کمر باشند، ممکن است افراد علائم زیر را احساس کنند:

  • درد، بی‌ حسی یا سوزن سوزن شدن در باسن و پشت ران (ها)
  • کاهش یافتن درد در هنگام خم شدن به جلو و خم شدن از کمر، مانند خم شدن به روی یک چرخ خرید یا روی عصا
  • درد مبهم در قسمت پایین کمر در هنگام ایستادن یا راه رفتن
  • ضعف در یک یا هر دو پا
  • در موارد نادر، تنگی ستون فقرات می‌تواند باعث بی اختیاری عملکرد روده و مثانه نیز شود.

خارهای استخوانی ستون فقرات چگونه سبب کمردرد میشوند؟

در صورتی که شما در این ناحیه خاراستخوانی داشته باشید، از سه طریق ممکن است باعث کمر درد شود:

التهاب مفاصل:

خارهای استخوانی که در مفاصل ستون فقرات ایجاد می شود ممکن است سبب ساییده شدن مهرهای مجاور بر روی یکدیگر یشوند و در نتیجه اصطحکاک و التهاب ایجاد می شود که در نهایت این موضوع منجر به درد، خشکی و سایر علائم می شود.

فشرده سازی عصب ریشه:

تشکیل خارهای استخوانی ممکن است باعث تنگ شدن سوراخ عصبی بشود، جایی که ریشه های عصبی از ستون فقرات خارج می شود. زمانی که این عارضه رخ دهد و فضا در این ناحیه کم شود، ریشه های عصبی فشرده می شوند و فرد علائمی مثل سوزن سوزن شدت و درد احساس خواهد کرد.

فشرده سازی نخاع:

خارهای استخوانی می توانند به کانال نخاعی، جایی که نخاع در آن بخش جریان دارد رشد کنند و این گونه فضای کمتری برای نخاع باقی می ماند. این موضوع علائمی مثل ضعف، کاهش قدرت، درد و … را به همراه دارد.

البته زمانی که خارهای استخوانی سبب کم شدن فضا در ستون فقرات می شوند سن فرد مبتلا بالا می باشد و معمولا در 60 تا 70 سالگی این عارضه رخ می دهد.

همچنین بخوانید: انواع ضایعه نخاعی و درمان آن ها

درمان خار استخوانی کمر

درمان خار استخوانی کمر

درمان خار استخوانی کمر

در صورتی که تشخیص داده شود که دلیل کمر درد شما مربوط به ایجاد خار استخوانی در ستون فقرات است گزینه های درمانی متعددی وجود دارد که شامل موارد زیر می باشد:

دارو

مصرف داروهایی ضد التهابی غیر استروئیدی و داروهای شل کننده عضلات برای این بیماران توصیه می شود. البته به دلیل داشتن خطرات جانبی توصیه می شود در مصرف طولانی مدت آن ها دقت داشته باشید.

کاهش وزن

وزن زیاد فشار بسیاری به ستون فقرات وارد می کند، کم کردن وزن فشار را از روی ستون فقرات بر می دارد این موضوع اصطکاک بین مفصل مهره ای و در نتیجه احتمال درد را کاهش می دهد. بنابراین داشتن وزن مناسب در کنترل این عارضه بسیار مهم است.

مانوپولاسیون ستون فقرات

اگر درد بیمار مربوط به تراز و حرکات غیر طبیعی در ستون فقرات باشد، تنظیم و ایجاد تغییرات در ستون فقرات می تواند موثر باشد. در این روش به کمک دست و ابزار های کوچک به مهره های ستون فقرات فشار وارد می شود و ستون فقرات دستکاری می شوند.

هدف از انجام این کار افزایش یافتن دامنه حرکتی، کاهش تحریک پذیری عصب و بهبود عملکرد ستون فقرات است. البته این کار برای تمامی افراد مناسب نمی باشد و لازم است که قبل از آن سابقه پزشکی بیمار به خوبی بررسی شود.

تزریق ها

روش‌ های تزریق ستون فقرات با هدایت فلوروسکوپی که با کنتراست تقویت شده ‌اند و منبع احتمالی درد در ستون فقرات را هدف قرار می‌ دهند، می‌ توانند به کاهش درد و التهاب در این ناحیه کمک کنند. علاوه بر این، بسته به اینکه آیا از بی‌حسی موضعی به عنوان بخشی از تزریق در ستون فقرات استفاده می‌شود یا خیر، این روش می‌تواند به یک پزشک متخصص کمک کند تا منبع درد بیمار را شناسایی یا محدود کند.

البته که تزریق در ستون فقرات ممکن است درد بیمار را به طور کامل تسکین ندهد اما به اندازه ای موثر است که برنامه های توان بخشی به خوبی پیش برود.

جراحی ستون فقرات برای خارهای استخوانی

اگر فشرده سازی عصب یا کانال نخاعی باعث درد بی اما

ن، از دست دادن عملکرد حرکتی و یا حسی شود ممکن است جراحی ستون فقرات لازم باشد. جراحی خارهای استخوانی ستون فقرات شامل برداشتن بافت خار استخوان به جهت کاهش فشار از روی نخاع و ریشه های عصب می باشد.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با درمانی خار استخوانی کمر و جزئیات مربوط به آن آشنا کنیم، امیدواریم که این مطلب برایتان مفید بوده باشد. در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در یا احتیاج به راهنمایی بیشتر در قسمت نظرات برای ما بیان کنید.

مهره های کمری

آشنایی با مهره های کمری

آناتومی کمر و لگن چیست؟ ستون فقرات و نخاع از چند مهره تشکیل شده اند؟ ستون فقرات ناسالم را چگونه می توان درمان کرد؟ در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا در خصوص مهره های کمری و جزئیات مربوط به آناتومی آن ها صحبت کنیم.

وظایف ستون فقرات کمری

عکس ستون فقرات ولگن

وظیفه ستون فقرات

بالاتنه شما را پشتیبانی می کند، وزن بدن را توزیع می کند:

ستون فقرات کمری شما از دو بخش بالایی ستون فقرات، هفت مهره در گردن (نخ مهره های گردن) و 12 مهره در قفسه سینه (نفقه سینه ای) تشکیل شده است که وزن سر شما را پشتیبانی می کند. بخش مهره های کمری شما به لگن شما متصل می شود و بیشتر وزن بدن و همچنین فشار ناشی از بلند کردن و حمل وسایل را تحمل می کند. ستون فقرات کمری شما نیز وزن را از بالاتنه به پاها منتقل می کند.

در صورت بروز هر گونه آسیب در مهره های کمر لازم است که نزد بهترین متخصص ستون فقرات در تهران مراجعه نمایید.

بدن شما را حرکت می دهد:

ماهیچه‌ های کمر و انعطاف ‌پذیری ستون فقرات کمری به تنه شما اجازه می‌ دهند در همه جهات حرکت کنند، از جلو به عقب، پهلو به پهلو و دایره کامل (چرخش). دو مهره آخر کمر امکان انجام بیشتر این حرکت را دارند.

از نخاع محافظت می کند:

نخاع شما که توسط استخوان های ستون فقرات احاطه شده و محافظت می شود، از پایه جمجمه شروع می شود و به اولین مهره کمری ختم می شود. مهره های ستون فقرات شما همچنین یک محفظه استخوانی برای اعصاب فردی که از انتهای نخاع شما پایین می آیند فراهم می کند.

حرکت پا را کنترل می کند:

اعصابی که از قسمت تحتانی نخاع شما منشعب می شوند، احساسات و حرکت پا را کنترل می کنند.

شماره مهره های ستون فقرات

آناتومی کمر

آناتومی مهره های کمری

1.مهره های گردنی

عملکرد اصلی این مهره ها در تحمل وزن سر است. این 7 مهره گردنی از c1 تا c7 نامگذاری می شوند.

2.مهره های سینه ای

همان طور  که از نام این مهره ها پیداست وظیفه اصلی آن ها در نگه داشتن قفسه سینه و محافظت از قلب و ریه است. 12 مهره سینه ای از t1 تا t12 نامگذاری می شوند.

3.مهره های کمری

مهم ترین عملکرد این مهره ها در تحمل وزن بدن است، 5 مهره کمری وجود دارد که از l1 تا l5 نامگذاری می شوند. این مهره ها بسیار بزرگ هستند و فشار مربوط به بلند کردن اجسام و حمل اشیا را تحمل می کنند.

4.مهره های خاجی

عملکرد اصلی این ناحیه در اتصال ستون فقرات به استخوان لگن است، این ناحیه دارای 5 مهره است که همگی بهم متصل شده اند. این مهره ها به همراه استخوان های ایلیاک حلقه ای به نام کمربند لگنی را تشکیل می دهند.

5.ناحیه دنبالچه

در این قسمت 4 مهره بهم چسبیده اند که دنبالچه ناحیه اتصالی را برای رباط ها و عضلات کف لگن فراهم می کنند.

همچنین بخوانید: انواع شکستگی مهره های ستون فقرات و چگونگی درمان

ماهیچه ها و سایر بافت های نرم ستون فقرات کمری چیست؟

مهره های کمر و گردنی

اناتومی مهره کمر

عضلات ستون فقرات کمری شما

عضلات کمر، همراه با عضلات شکم، برای حرکت دادن بدن و کمر شما کار می کنند. ماهیچه ها و رباط های شما قدرت و ثبات کمر شما را فراهم می کند و به شما امکان خم شدن به جلو، عقب و چرخش را می دهد. ماهیچه هایی که به ستون فقرات کمری شما متصل می شوند عبارتند از:

Latissimus dorsi. این ماهیچه بزرگ، صاف و پهن مثلثی شکل است. از پایین مهره های ششم قفسه سینه و سه یا چهار دنده آخر شروع می شود و عرض میانی و پایین کمر شما را می پوشاند. بخشی از لاتیسیموس به بازوهای شما متصل می شود.

ایلیوپسواس. این گروه سه ماهیچه ای مفصل ران شما را حرکت می دهد. ایلیوپسوآس شما ، در حین راه رفتن، دویدن و بلند شدن از روی صندلی، لگن و کمر شما را خم می کند و ثابت می کند.

پارا نخاعی. این گروه از سه ماهیچه در طول ستون فقرات شما قرار دارد. این ماهیچه‌ها به شما کمک می‌کنند تا به پهلو خم شوید و بچرخید. آنها همچنین به حفظ وضعیت بدن شما کمک می کنند.

دیسک در ستون فقرات کمری

دیسک های بین مهره ای “بالشتک های ضربه گیر” هستند که بین هر مهره قرار می گیرند. پنج دیسک بین مهره های ستون فقرات کمری شما قرار گرفته است. آنها علاوه بر عملکرد به عنوان ضربه گیر، به تحمل وزن بدن شما کمک می کنند و اجازه حرکت بین هر مهره را می دهند.

نخاع

طناب نخاعی شما دسته ای از بافت عصبی است که از قسمت پایینی مغز تا حدود مهره L1 گسترش یافته است.

همچنین بخوانید: روش های درمان تنگی کانال نخاعی

اعصاب ستون فقرات کمری

شما پنج جفت اعصاب نخاعی کمری دارید، یکی که از سمت راست و چپ L1 تا L5 منشعب می شود. اعصاب از پایین کمر شما پایین می آیند و با سایر اعصاب ادغام می شوند تا شبکه ای از اعصاب را تشکیل دهند که سیگنال های درد و حرکات اندام تحتانی شما را کنترل می کند.

عصب نخاعی L1 حسی به کشاله ران و ناحیه تناسلی شما می دهد و به حرکت عضلات لگن شما کمک می کند.

اعصاب نخاعی L2، L3 و L4 باعث ایجاد حس در قسمت جلویی ران و قسمت داخلی ساق پا می شوند. این اعصاب همچنین حرکات عضلات لگن و زانو را کنترل می کنند.

عصب نخاعی L5 حسی را در قسمت بیرونی ساق پا، قسمت بالای پای شما و فضای بین انگشت اول و دوم شما ایجاد می کند. این عصب همچنین حرکات ران، زانو، پا و انگشتان پا را کنترل می کند.

عصب سیاتیک از اعصاب L4 و L5 به همراه سایر اعصاب خاجی تشکیل شده است. عصب سیاتیک شما از لگن عقب شروع می شود و از پشت ساق پا می گذرد و به پای شما ختم می شود.

بیشتر بخوانید: همه چیز درباره عفونت ستون فقرات

رگ های خونی ستون فقرات کمری

شاخه های آئورت بزرگ شکمی خون و مواد مغذی را به مهره ها، ماهیچه ها و رباط های ناحیه کمر شما می رسانند.

درمان آسیب های ستون فقرات

آسیب های ستون فقرات

درمان آسیب های ستون فقرات

هم گزینه ‌های درمانی غیر جراحی و هم جراحی برای درمان بسیاری از شرایطی که بر ستون فقرات کمری تأثیر می‌گذارند، در دسترس هستند. انتخاب بستگی به علت مشکل ستون فقرات کمری و شدت آن دارد.

پزشک شما ممکن است ابتدا روش‌های کمتر تهاجمی را برای دردهای کمری که را توصیه کند. برخی از گزینه های رایج درمان غیرجراحی عبارتند از:

  • یخ یا گرما
  • از فعالیت بدنی شدید یا تشدید کننده خودداری کنید.
  • فیزیوتراپی
  • داروها، از جمله شل کننده های عضلانی، مسکن ها (مانند استامینوفن) و ضد التهاب ها (مانند ایبوپروفن و ناپروکسن).
  • تزریق استروئید:

سه نوع خاص از تزریق استروئید ممکن است برای درد ناحیه کمر در نظر گرفته شود. بلوک اپیدورال کمری روشی است که در آن استروئید به فضای اپیدورال (فضای کنار پوشش نخاع شما) تزریق می شود، بلوک مفصل فاست کمری روشی است که در آن استروئید به کپسول (پوشش بافت همبند) مفصل فاست (مفصل کوچک در بالا و پایین هر مهره که مهره‌ها را به هم متصل می‌کند تا امکان حرکت را ایجاد کند) تزریق می‌شود. تزریق اینترلامینار یا تزریق ترانس فورامینال روشی است که در آن یک استروئید به ناحیه بین ستون فقرات و نخاع شما تزریق می شود.

  • روش رادیوفرکانسی:

این روش در برخی از موارد درد مزمن کمر در نظر گرفته می شود. ابتدا یک بی حس کننده موضعی به عصب که مفصل فاست مهره های شما را تامین می کند تزریق می شود. اگر درد شما تسکین یافت، قدم بعدی این است که سعی کنید تسکین درد را دائمی کنید. این کار با آسیب رساندن به عصب با تکنیکی به نام فرسایش رادیوفرکانسی انجام می شود.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با آناتومی مهره های کمری و ستون فقرات آشنا نماییم. امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در قسمت نظرات برای ما بیان کنید.

درمان انواع شکستگی مهره های گردنی

درمان انواع شکستگی مهره های گردنی

ستون فقرات در ناحیه گردن دارای 7 مهره استخون می باشد، به کمک این هفت مهره سر به بدن و شانه ها متصل شده است و حرکت به اطراف آسان می شود. علاوه بر آن به کمک این مهره ها محافظت از نخاع آسان تر است. در صورتی که هر یک از این مهره ها دچار آسیب شوتد مشکلات بسیاری برای فرد ایجاد می شود و باید از درمان انواع شکستگی مهره های گردنی استفاده نماید.

به طور کلی می توان این گونه گفت که مهره های گردنی مهم ترین و آسیب پذیر ترین بخش ستون فقرات می باشند که بیشتر از سایر قسمت ها در معرض آسیب قرار دارند. در این مطلب از کلینیک خانه درد قصد داریم تا به صورت دقیق تر علت و علائم آسیب مهره های گردنی را بررسی کنیم و ببنیم که اگر به هر دلیلی آسیب ببینند چگونه می توان برای درمان اقدام کرد.

علت شکستگی مهره های گردن

گردن درد

علت شکستگی مهره های گردن

در ابتدا بیایید بررسی کنیم که چه چیزی سبب می شود تا مهره های گردن دچار آسیب شوند و درد در ناحیه گردن منشا از چه چیزی دارد.

فعالیت های ورزشی

گاهی اوقات بدن شما در وضعیت نامناسبی قرار دارد و همین موضوع سبب می شود تا فشار بسیاری به آن وارد شود. البته در برخی موارد ممکن است در حین ورزش به خصوص ورزش های رزمی ضربه ای به گردن وارد شود که در این صورت احتمال آسیب بسیار زیاد است.

از جمله این حرکات می توان به پشتک زدن در ژیمناستیک، افتادن از روی اسب در حین سوارکاری، افتادن از روی حلقه یا میله در حین حرکات ورزشی، اسکی و … اشاره کرد.

سقوط از بلندی

یکی دیگر از دلایل شایعی که موجب آسیب دیدگی مهره های گردن می شود مربوط به سقوط از ارتفاع است، در این شرایط سر فرد برخورد شدیدی با سطح زمین خواهد داشت و این شرایط موجب ضربه به گردن و شکستگی مهره ها می شود.

تصادف

اگر نگاهی به دلایل شکستگی مهره های گردن داشته باشید متوجه می شویم که تصادف یکی از شایع ترین دلایلی است که منجر به بروز این اسیب می شود؛ معمولا در تصادفات جاده ای صدمات بسیاری به ناحیه سر و گردن وارد می شود و این موضوع عواقب بسیاری به همراه دارد.

در کل برای علت آسیب دیدگی مهره های گردنی می توان این گونه بیان کرد که هرنوع آسیبی که سبب چرخش ناگهانی گردن شود، شکستگی مهره های گردن و در موارد خطرناک تر آسیب به نخاع را در پی دارد.

در صورتی که که بنابر هر یک از دلایل بالا شما دچار آسیب مهره های گردنی شدید لازم است که برای درمان نزد بهترین متخصص ستون فقرات در تهران مراجعه نمایید.

انواع شکستگی گردن

عکس شکستگی مهره گردن

انواع شکستگی مهره گردن

با توجه به میزان آسیبی که به مهره های گردن وارد می شود شکستگی ها در چندین دسته مختلف قرار می گیرند، این مدل ها شامل موارد زیر می باشد:

شکستگی جفرسون

این آسیب زمانی ایجاد می شود که مهره های اول گردن که مهره اطلس نام دارند شکسته شوند، این موارد معمولا زمانی اتفاق می افتد که مهره اطلس به صورت عمودی ضربه ببیند.

به طور مثال زمانی که فرد در یک استخر کم عمق شیرجه می زند و سر او به کف استخر برخورد می کند، در این شرایط قوس خلفی و قوس قدامی مهره اطلس از هم جدا شده یا شکسته می ‌شود. گاهی اوقات این امکان وجود دارد که مهره های اطلس به 3 یا 4 دسته تقسیم شوند.

همچنین بخوانید: ارتباط دیسک گردن و سرگیجه

شکستگی زائده دندانه ای

این نوع از شکستگی زمانی ایجاد می شود که مهره های دوم گردن آسیب ببینند، نام این مهره آکسس می باشد و در بخش فوقانی خود دارای یک برجستگی است که از این طریق با مهره اول گردن جفت می شود.

زمانی که این برجستگی آسیب ببیند فرد این توانایی را نخواهد داشت که گردن خود را جابجا کند، البته این نوع از شکستگی بیشتر در کودکان دیده شده است و آن ها بیشتر از سایرین در معرض این آسیب قرار دارند.

شکستگی هنگمن

هنگمن نوعی دیگر از شکستگی می باشد که مربوط به مهره های دوم گردن است و در قسمت های فوقانی و تحتانی اکسیس رخ می دهد. این نوع از شکستگی بسیار خطرناک است زیرا در اغلب موارد سبب پارگی نخاع می شود و خطر ایست تنفسی، قلبی و مرگ را به دنبال دارد.

شکستگی قطره ای

به شکستگی های مثلثی شکل که در مهره های 6 و 7 گردن رخ می دهد شکستگی قطره ای گفته می شود، این نوع شکستگی می‌ تواند به لیگامان ‌های گردن و دیسک ‌های بین مهره‌ ای نیز آسیب وارد کند.

علائم شکستگی مهره های گردن

علائم شکستگی گردن

علائم شکستگی مهره های گردن

به جهت تشخیص و درمان شکستگی های مهره های گردن لازم است که در ابتدا علائم آسیب در فرد بررسی شود، به کمک علائم می توان متوجه شد که میزان آسیب دیدگی تا چه اندازه است و این که آیا وضعیت فرد نگران کننده است یا نه؛ از شایع ترین علائمی که در پی شکستگی مهره های گردن نمایان می شود می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • ناحیه گردن فرد آسیب ‌دیده دچار ورم یا کبودی می ‌شود.
  • فرد آسیب دیده دچار اسپاسم یا ضعف عضلانی می ‌شود.
  • فرد آسیب دیده در دست ‌ها و پاهای احساس سوزن سوزن شدن دارد.
  • فرد آسیب دیده نمی ‌تواند به راحتی غذای خود را ببلعد.
  • فرد آسیب دیده هوشیاری خود را از دست می ‌دهد.
  • فرد آسیب دیده درد شدیدی را در ناحیه گردن حس می‌کند که گاهی با تیر کشیدن همراه است.
  • فرد آسیب دیده توان حرکت دادن گردن خود را ندارد.
  • حس دست ‌ها و پاهای فرد آسیب دیده کاهش می ‌یابد.
  • پاهای فرد آسیب دیده بی‌حس می‌ شود.
  • فرد آسیب دیده در قسمت سر خود احساس درد، بی‌حسی یا گزگز می ‌کند.
  • فرد آسیب دیده دچار دوبینی می ‌شود.

دقت داشته باشید که در صورت مشاهده هر یک از علائم بالا شما باید سریعا نزد پزشک متخصص مراجعه نمایید و از انجام هرگونه اقدام درمانی خودسرانه خودداری کنید.

همچنین بخوانید: علائم آرتروز گردن و درمان آن

اقدامات اورژانسی

همان طور که تا اینجا مطالعه کردید شکستگی مهره های گردن جزو آسیب های خطرناکی می شود که می تواند عوارضی مانند پارگی و قطع نخاع را به همراه داشته باشید، حتی در صورت شدید بودن عارضه ممکن است فلج شدن کامل بدن و حتی مرگ را نیز در پی داشته باشد.

از این رو بسیار مهم است که در هنگام بروز کوچکترین آسیب شما بدانید که باید چه کاری انجام دهید، که البته بهترین کار این است که سریعا بدون داشتن کوچکترین حرکتی نزد پزشک متخصص مراجعه کنید، دقت داشته باشید که هرگونه حرکت گردن ممکن است خطر پارگی نخاع و مرگ بیمار را در پی داشته باشد.

همچنین اگر شما شاهد حوادثی مانند تصادف و سقوط از ارتفاع بودید، این مورد را به یاد داشته باشید که هرگز بیمار را حرکت ندهید، تنها کاری که انجام می دهید این باشد که سریعا با اورژانس تماس بگیرید، اولین اقدامی که پرسنل اورژانس انجام می دهند این است که سر بیمار را به کمک گردن بند ثابت نگه می دارند.

این گونه اگر آسیبی به مهره های گردن وارد شده باشد، در همان حالت باقی می ماند و دیگر آسیبی به نخاع وارد نمی شود، بیمار آسیب دیده به بیمارستان برده می شود و یکی از اولین اقدام هایی که انجام می شود عکس برداری از ناحیه گردن است تا میزان سلامت مهره های گردن بررسی شود.

بنابراین تنها اقدام اورژانسی که در چنین شرایطی وجود دارد، این است که بدون تکان دادن گردن به بیمارستان مراجعه کنید تا به صورت تخصصی اقدامات درمانی برای شما انجام شود.

درمان انواع شکستگی مهره های گردنی

شکستگی مهره دوم گردن

درمان انواع شکستگی مهره های گردنی

پس از بررسی تمامی علائم بیمار و انجام عکس برداری های رادیولوژی، سی تی اسکن و ام آرآی گردن، کارهای درمانی لازم برای بهبود بیمار انجام می شود. البته که انتخال توع درمان کاملا وابسته به نوع شکستگی و شدت آن می باشد، به همین جهت حتما باید در ابتدا وضعیت بیمار به طور دقیق بررسی شود.

تجویز دارو

در صورتی که میزان شکستگی شدید نباشد و استخوان مو برداشته باشد، تجویز دارو به تنهایی کافی است، این دارو ها بخشی از مسکن ها هستند تا درد بیمار کاهش یابد، همچنین اگر عفونتی در ناحیه شکستگی وجود داشته باشد باید در کنار مسکن ها از آنتی بیوتیک نیز استفاده کرد.

روش تراکشن

برخی موارد ضربه وارد شده موجب در رفتگی استخوان های گردن می شود و آن ها به طور کامل از جای خود خارج می شوند، در این شرایط پزشک از وزنه ها برای کشیدن استخوان و برگرداندن آن ها به جای خود استفاده می کند، به این روش تراکنش گفته می شود.

بریس

در بیشتر مواقع لازم است که پس از درمان برای مدتی گردن به طور ثابت در جای خود بماند و حرکتی نداشته باشد تا شکستکی ها به طور کامل درمان شوند، در این شرایط پزشک برای بیمار بریس را تجویز می کند.

بریس برای مدت 6 الی 8 هفته به دور گردن بسته می شود تا حرکت ها محدود شود، بریس ها دارای انواع مختلفی می باشند که با توجه به نوع شکستگی یکی از آن ها برای بیمار تجویز می شود.

جراحی

تنها زمانی استفاده از جراحی توصیه می شود که میزان شکستکی جدی باشد و هیچ گزینه درمانی دیگری وجود نداشته باشد، برای برخی از افراد در همان ابتدای آسیب تنها جراحی توصیه می شود و برای گروهی دیگر در ابتدا از درمان های دیگر استفاده می شود و در صورت نتیجه نگرفتن به سراغ جراحی می روند.

درمان های فیزیکی

این گزینه مربوط به مراحل بعد از درمان می شود که شامل فیزیوتراپی است، در این حالت پزشک از حرکات ورزشی، گرما درمانی، سرما درمانی، ماساژ تراپی و … استفاده می کند. این حرکات به جهت تقویت ماهیچه های بیمار، تاندون ها و لیگامان ها استفاده می شود.

دقت داشته باشید که این حرکات باید توسط افراد متخصص و مجرب انجام شود، در غیر صورت ممکن است نتیجه عکسی داشته باشد و آسیب های جبران ناپذیری به شما وارد شود.

جمع بندی

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با درمان انواع شکستگی مهره های گردنی آشنا نماییم. آناتومی گردن را به شما توضیح دادیم، علت ها و علائم آسیب دیدگی را عنوان کردیم، مهم ترین موضوعی که باید در نظر داشته باشید این است که هرگز پس از آسیب دیدگی گردن خود را حرکت ندهید و تنها با ثابت نگه داشتن آن نزد پزشک متخصص مراجعه نمایید.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم اطلاعات خوبی در اختیار شما قرار دهیم، در صورتی که سوالی در ذهن شما باقی مانده است و ما فراموش کرده ایم تا در خصوص آن صحبت کنیم در قسمت نظرات برای ما بیان کنید.

جراحی لامینکتومی چیست و چگونه انجام میشود

جراحی لامینکتومی چیست و به چه افرادی توصیه می شود؟ مراقبت های بعد از عمل لامینکتومی به چه صورت است؟ آیا این جراجی دارای عوارض است؟

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا به صورت کامل در خصوص این جراحی صحبت کنیم و به بررسی پاسخ سوالات شما در مورد آن بپردازیم. بنابراین اگر به دنبال اطلاعات بیشتری در خصوص این روش جراحی هستید حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

آناتومی کاربردی

به جهت درک بهتر شما از این عمل جراحی، لازم است که در ابتدا با آناتومی مهره های کمر آشنا شوید. در حالت کلی ستون فقرات از روی هم قرار گرفتن مهره ها تشکیل شده است که دارای حالتی استوانه و کم ارتفاع است. به این صورت که به پشت جسم مهره یک حلقه استخوانی متصل شده که نخاع را در جای خود قرار داده و از آن محافظت می کند.

این حلقه تشکیل شده از چهار تیغه استخوانی می باشد، دو تیغه که از پشت جسم مهره بیرون می زنند را پدیکول می گویند و سپس از بخش انتهایی پشتی پدیکل دو تیغه دیگر خارج شده است که به طرف هم می روند تا بهم متصل شوند. به این تیغه لامینا گفته می شود.

از محل اتصال پیدکل و لامینا دو زائده استخوانی خارج شده است، یکی از این زائده ها که به سمت خارج رفته است به آن زائده عرضی مهره Transverse process میگویند و یک زائده دیگر به نام زائده مفصلی Articular process که مفاصل فاست را می سازند.

در محل اتصال دو لامینا در پشت حلقه های استخوانی، یک زائده دیگر موجود است که به پشت می رود و به آن زائده خاری یا زائده شوکی گفته می شود. دو پدیکول نیمه جلویی و دو لامینا نیمه پشتی حلقه استخوانی محافظ نخاع را میسازند.

این جراحی توسط بهترین متخصص ستون فقرات انجام می شود و دارای مراحلی است که در ادامه به صورت دقیق برایتان آورده ایم.

در حین جراحی چه اتفاقی می افتد؟

لامینکتومی یکی از انواع جراحی ستون فقرات است که معمولاً 1 تا 3 ساعت طول می کشد که شامل مراحل زیر می باشد:

مرحله 1: اولین کاری که انجام می شود مربوط به آماده کردن بیمار است. معمولا شما پشت دراز می کشید و اقدامات لازم جهت بیهوشی انجام می شود.

مرحله 2: یک برش پوستی در وسط کمر و روی مهره های مناسب ایجاد می شود. طول این برش بستگی به تعداد لامینکتومی دارد. ماهیچه های قوی پشت از وسط شکافته شده و به هر طرف حرکت می کنند و لایه هر مهره را آشکار می کند.

مرحله 3: هنگامی که استخوان در معرض دید قرار گرفت، برای تأیید محل مهره از اشعه ایکس عکسبرداری می شود.

پس از آن جراح فرآیند خاردار استخوانی را برمی دارد. در مرحله بعد، لامینای استخوانی با مته یا ابزارهای استخوان گیر برداشته می شود. لیگامنتوم فلاووم ضخیم شده که لایه های مهره زیرین را به مهره بالا متصل می کند برداشته می شود. این کار برای هر مهره آسیب دیده تکرار می شود.

مرحله 4: برداشتن فشار نخاع
پس از برداشتن لایه و لیگامنتوم فلاووم، پوشش محافظ نخاع (دورا ماتر) قابل مشاهده است. جراح می تواند به آرامی کیسه محافظ نخاع و ریشه عصبی را جمع کند تا خارهای استخوانی و رباط ضخیم شده را از بین ببرد.

مرحله 5: فشار دادن عصب نخاعی
مفاصل فاست که مستقیماً روی ریشه‌های عصبی قرار دارند، ممکن است برای دادن فضای بیشتری به ریشه‌های عصبی بریده شوند این مانور که فورامینوتومی نامیده می شود، سوراخ عصبی (جایی که اعصاب نخاعی از کانال نخاع خارج می شوند) را بزرگ می کند. اگر فتق دیسک باعث فشرده سازی شود، جراح دیسککتومی را انجام می دهد.

مرحله 6: فیوژن (در صورت لزوم)
اگر ناپایداری ستون فقرات دارید یا چندین مهره را لامینکتومی کرده اید، ممکن است فیوژن انجام شود. فیوژن اتصال دو مهره با پیوند استخوانی است که با سخت افزارهایی مانند صفحات، میله ها، قلاب ها، پیچ های پدیکول یا قفس به هم متصل می شوند.

مرحله 7: بستن
برش های عضلانی و پوست با بخیه به هم دوخته می شوند و کار جراح تموم می شود.

آیا لامینکتومی می تواند تنگی نخاع را درمان کند؟

بله، جراح ستون فقرات شما ممکن است جراحی لامینکتومی را برای درمان تنگی ستون فقرات در نظر بگیرد . منظور از تنگی باریک شدن تدریجی کانال نخاعی (تونلی که توسط استخوان‌های ستون فقرات ایجاد می‌شود، جایی که طناب نخاعی از آن عبور می‌کند) است.

فضای باریک، ریشه های عصبی و نخاع را شلوغ می کند، که ممکن است باعث درد شدید شود یا حرکت را به روش های خاصی دشوار کند. نگی ستون فقرات اغلب با بالا رفتن سن، زمانی که بافت‌های ستون فقرات به تدریج در طول زمان فرسوده می‌شوند، اتفاق می‌افتد.

از علائم رایج این بیماری می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • درد هنگام راه رفتن یا خم شدن.
  • بی حسی یا سوزن سوزن شدن در نزدیکی پاها، کشاله ران یا کمر.
  • مشکلات مثانه یا روده (که کمتر رایج است اما می تواند جدی باشد).

آیا لامینکتومی می تواند فتق دیسک را درمان کند؟

بله، جراحان ستون فقرات معمولاً نوع خاصی از لامینکتومی را برای درمان فتق دیسک انجام می دهند.

دیسک های بین مهره ای بالشتک های نرم و انعطاف پذیری بین استخوان های پشتی (مهره ها) هستند که ضربه گیر ستون فقرات هستند. فتق دیسک زمانی اتفاق می‌افتد که بخش داخلی نرم دیسک به بیرون از پوشش فیبری خارجی فشار داده شود. سپس مواد دیسک اکسترود شده می تواند به عصب نخاعی یا طناب نخاعی فشار وارد کند و منجر به یک مشکل جدی شود.

فتق دیسک می تواند بسیار دردناک باشد بنابراین در صورتی که برای درمان این گزینه برای شما تجویز شده است حتما آن را انجام دهید.

همچنین بخوانید: بالا رفتن از پله بعد از عمل دیسک کمر

مراقبت های بعد از عمل لامینکتومی

زمانی که پس از عمل به هوش می آید، فشار خون، ضربان قلب و تنفس شما کنترل می شود و درد شما برطرف می شود. پس از بیدار شدن به یک اتاق معمولی منتقل خواهید شد که در آن سطح فعالیت خود را افزایش خواهید داد (نشستن روی صندلی، راه رفتن و ..) در این جا مشخص می شود که آیا احتیاجی به استفاده از بریس دارید یا نه.

ظرف 1 تا 2 روز از بیمارستان مرخص می شوید و دستورالعمل ترخیص داده می شود. دقت کنید حتماً یک نفر در خانه داشته باشید که در 24 تا 48 ساعت اول به شما کمک کند.

دستورالعمل های مراقبت در منزل جراح را به مدت 2 هفته پس از جراحی یا تا زمان ملاقات بعدی خود دنبال کنید. به طور کلی رعایت نکات زیر توصیه می شود:

محدودیت هایی که دارید:

  • از خم شدن یا چرخاندن کمر خودداری کنید.
  • چیزی سنگین تر از 5 کیلو بلند نکنید.
  • پرهیز از نوع فعالیت شدیدی از جمله کار در حیاط، کارهای خانه و رابطه جنسی.
  • 2 تا 3 روز اول یا هنگام مصرف داروهای مسکن یا شل کننده های عضلانی رانندگی نکنید. اگر درد شما به خوبی کنترل شود، می توانید رانندگی کنید.
  • الکل ننوشید خون را رقیق می کند و خطر خونریزی را افزایش می دهد. همچنین الکل را با داروهای ضد درد مخلوط نکنید.
  • فعالیت
  • محل بخیه خود را 3 تا 4 بار در روز به مدت 15 تا 20 دقیقه یخ بگذارید تا درد و تورم کاهش یابد.
  • بیش از یک ساعت در یک وضعیت ننشینید یا دراز نکشید مگر اینکه خواب باشید. سفتی منجر به درد بیشتر می شود.
  • هر 3 تا 4 ساعت یکبار 5-10 دقیقه بلند شوید و پیاده روی کنید. تا جایی که می توانید به تدریج راه رفتن را افزایش دهید.

خطرات یا عوارض احتمالی لامینکتومی چیست؟

عوارض احتمالی لامینکتومی عبارتند از:

  • خون ریزی
  • عفونت
  • مشکلات پزشکی یا بیهوشی
  • لخته های خون
  • آسیب عصبی
  • نشت مایع نخاعی
  • مشکلات روده یا مثانه (بی اختیاری
  • تشدید کمردرد

درد بعد از عمل

شما ممکن است در همان روز جراحی به خانه بروید یا یک تا دو روز در بیمارستان بمانید (اگر جراحی شما به صورت باز انجام شده باشد ، ممکن است بستری شدن در بیمارستان طولانی تر باشد).

همان طور که می دانید این عمل جزو جراحی هایی است که روش های متعددی برای آن وجود دارد. جراحان می توانند لامینکتومی را با استفاده از برش های بزرگ (جراحی باز) یا برش های کوچک با ابزارهای تخصصی یا همان جراحی ستون فقرات کم تهاجمی انجام دعند. اگر پزشک شما از تکنیک های کم تهاجمی برای انجام لامینکتومی استفاده کند، ممکن است زودتر به خانه بروید یا بعد از جراحی درد کمتری داشته باشید.

قبل از رفتن به خانه، پرستاران به شما کمک می‌کند تا هر گونه ناراحتی را مدیریت کنید. آن ها به شما همچنین توضیح می دهد که چه زمانی و چگونه باید از رختخواب خارج شوید و بعد از جراحی شروع به حرکت کنید. همچنین لازم است با یک فیزیوتراپیست ملاقات داشته باشید تا به شما آموزش دهد که از چه زمانی می توانید فعالیت های خود را شروع کنید.

بیشتر بخوانید: هزینه و تعرفه های عمل جراحی دیسک کمر

زمان بهبودی پس از جراحی لامینکتومی

میزان سرعت بهبودی در هر شخص نسبت به دیگری متفاوت است و نمی توان انتظار داشت که تمامی بیماران شبیه به هم باشند زیرا وضعیت بدنی افراد با هم متفاوت است. به سرعت کلی توصیه می شود تا استراحت داشته باشید و تا جایی که می توانید از فعالیت های شدید خودداری کنید، تا جایی که ممکن است فشاری به کمر وارد نشود و در حالت مناسب باشید.

یکی از مهم ترین کارهایی که موجب می شود روند بهبودی در شما سریع تر طی شود و در زمان مناسب تری بتوانید به کار های خود بازگردید، این است که تمامی دستور العمل های پزشک را به خوبی دنبال کنید.

جراح شما بهتر از هر شخص دیگری از وضعیت بدنی شما آگاه است و قطعا نکاتی که به شما توصیه می شود مهم است، بنابراین اگر می خواهید در زمان سریع تری سرپا شوید نسبت به انجام نکات مراقبتی دقت داشته باشید.

چه زمان باید به پزشک مراجعه کرد؟

در مورد هر گونه علائمی که پس از جراحی شما را نگران می کند، با پزشک خود تماس بگیرید اما در این میان به علائم احتمالی عفونت یا عوارض جدی تر توجه ویژه ای داشته باشید.

البته که برخی علائم پس از جراحی طبیعی است و جایی برای نگرانی ندارد، اما برخی موارد دیگر وجود دارد که در صورت بروز باید سریعا نزد پزشک خود مراجعه کنید تا وضعیت شما بررسی شود، این موارد شامل:

  • قرمزی، تورم یا بوی بد در نزدیکی محل برش.
  • تورم یا حساسیت پا.
  • تشدید درد در نزدیکی محل برش، شانه یا شکم.
  • تب
  • مشکل در تنفس یا بلع.
  • سرگیجه
  • مشکلات کنترل روده یا مثانه

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم شما را به خوبی با جراحی لامینکتومی آشنا نماییم. در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

عمل جراحی کیفوپلاستی

عمل جراحی کیفوپلاستی چگونه انجام میشود

عمل جراحی کیفوپلاستی جزو عمل هایی می باشد که به جهت درمان شکستگی های مهره های ستون فقرات مورد استفاده قرار می گیرد، در طی این روش بیمار تخت تاثیر بی حسی موضعی قرار می گیرد و به کمک دستگاه رادیولوژی بدون پرش پوست و با کمک سیمان درمان صورت می گیرد.

در این مطلب از کلینیک خانه درد قصد داریم تا با جزئیات بیشتری به معرفی این روش بپردازیم و بررسی نماییم که بیشتر برای چه افرادی مناسب است و مزایا و معایب آن چیست؛ بنابراین اگر به دنبال این هستید تا اطلاعات بیشتری از عمل جراحی کیفوپلاستی داشته باشید توصیه می کنیم حتما تا انتها همراه ما باشید.

روش انجام عمل جراحی کایفوپلاستی

عکس مراحل عمل جراحی کیفوپلاستی

مراحل جراحی کیفوپلاستی

این عمل به جهت شکستگی مهره های کمر انجام می شود بنابراین لازم است تا توسط متخصص ستون فقرات در تهران انجام شود و نمی توان آن را تحت نظر هر پزشکی انجام داد؛ برای انجام این عمل جراح در ابتدا با ایجاد حفره‌ای توسط بالون‌هایی قابل اتساع که از طریق سوزن وارد مرکز تنه مهره‌ شده، و با باد کردن بالون به صورت تئوری ارتفاع تنه مهره‌ را به حدود قبل از شکستگی می ‌رساند.

پس از آن یک سوزن تو خالی از محل استخوان ها عبور داده می شود و از این طریق مخلوطی از سیمان، پودر باریوم و یک حلال به محل مورد نظر تزریق می شود.

تمامی مراحل جراحی، به کمک فلوروسکوپی در مانیتور قابل نمایش است و به این صورت پزشک می تواند مطمئن شود که آیا سیمان به خوبی وارد مهره های کمر شده است یا نه.

پس از اتمام عمل دارو های آرام بخش به صورت ورید برای بیمار تزریق می شود، به جهت آسان تر شدن کار بیمار، از سوند فولی برای او استفاده می شود؛ همچنین در تمامی طول عمر، فشار خون و ضربان قلب بیمار تحت کنترل است تا هیچ گونه مشکلی ایجاد نشود.

در نظر داشته باشید که نحوه ورود سوزن به داخل تنه مهره ها به دو صورت انجام می شود: ترانس پدیکولار و پاراپدیکولار

مزایا استفاده از روش کیفوپلاستی

هر چقدرم که بیمار درد داشته باشد، ب استفاده از این روش تمامی درد ناشی از شکستگی و فشردگی از بین می رود، همچنین دوران نقاهت کوتاهی دارد و نهایت طی چند هفته علائم و ناراحتی بیمار از بین می رود.

در بیشتر موارد و حدود 75 درصد افراد، نتیجه عمل موفقیت آمیز است، حتی کسانی که قبل از عمل قادر به انجام کاری نیستند، پس از استفاده از این روش فعالیت خود را از سر می گیرند.

با توجه به این که برش صورت نمی گیرد و یا در صورت نیاز بسیار کوچک است، بنابراین عوارض مربوط به جای بخیه و مشکلات پوستی پایین است.

همچنین بخوانید: انواع شکستگی مهره های ستون فقرات و چگونگی درمان

عوارض کیفوپلاستی

عوارض تزریق سیمان در ستون فقرات

عوارض تزریق سیمان در ستون فقرات

مسلما هر عملی با عوارض مخصوص به خود همراه است، از عوارضی که جراحی کیفوپلاستی به همراه دارد می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • عفونت
  • ترومبوز ورید عمقی (DVT)
  • آمبولی سیمان
  • نیاز به جراحی باز
  • نقص عصبی
  • ادامه درد یا افزایش LBP
  • مشکلات ناشی از بیهوشی
  • نشت سیمان استخوانی به بافت های اطراف

عمل جراحی کیفوپلاستی بیشتر برای چه افرادی مناسب است؟

یکی از سوال هایی که برای بیماران ایجاد می شود این است که آیا این جراحی برای آن ها مناسب است؟ اصلا چگونه یک پزشک تشخیص می دهد که چه روشی برای افراد مختلف مناسب است؟

به طور کلی اگر جزو یکی از دسته های زیر قرار دارید، عمل جراحی کیفوپلاستی مناسب شما است:

  • افراد پیری که به شکستگی Compression دچار شده اند و میزان تحرکشان کاهش یافته است. (کاهش تحرک سبب تحلیل استخوان می شود و مصرف دوز بالای مسکن توانایی فرد را کمتر می کند)
  • افرادی که سن آن ها زیاد است و نمی توانند جراحی باز را تحمل کنند.
  • کسانی که به دلیل ضعیف بودن مهره ها و استخوان امکان جراحی ترمیمی را ندارند.
  • افرادی که به دلیل تومور بدخیم مهره های کمریشان تخریب شده است.
  • افرادی که به هر دلیلی قادر به انجام جراحی نیستند.
  • در افراد جوانی که بر اثر استفاده طولانی مدت استروئیدها یا به علت اختلالات متابولیکی دچار پوکی استخوان شده‌اند.
  • در افرادی که به علت درد شدید به بستری شدن در بیمارستان نیاز دارند، یا در شرایطی که بیماران به استراحت و دارو درمانی محدود می ‌شوند.
  • افرادی که درمان ‌های ساده مانند استراحت، دارودرمانی، بستن بریس بر روی آنها موثر نبوده است و حتی در فرد مشکلاتی مانند زخم معده ایجاد کرده است.
  • این روش برای درمان، کیفوز (افزایش قوس ستون فقران سینه ‌ای به سمت جلو) و فرم کوهان مانند ستون فقرات بکار می ‌رود.

این روش به چه کسانی توصیه نمی شود؟

عوارض سیمان استخوانی

عمل جراحی کیفوپلاستی

مسلما همان طور که برای برخی افراد مناسب است، به همین صورت بهتر است برخی از افراد آن را انجام ندهند. به صورت کلی ما به افراد زیر این روش جراحی را توصیه نمی کنیم:

  • افرادی که عفونت پوستی لوکال دارند.
  • ابتلا به عفونت‌های ستون فقرات از جمله استئومیلیت، دیسکیت و آبسه اپیدورال
  • افرادی که درد ندارند.
  • ترومبوسیتوپنی و کوآگولوپاتی پیش از عمل باید اصلاح شود.
  • بیماران با تب یا عفونت‌های سیستمیک قبل از عمل باید ارزیابی و درمان شوند.
  • کایفوپلاستی برای درمان شکستگی های کهنه کمر کاربرد ندارد.

توصیه های پیش از جراحی

  • برای این عمل لازم است که شما از دارو های تقویت کننده استفاده کنید، به این منظور پیش از عمل لیستی از دارو هایی که باید مصرف کنید به شما داده می شود.
  • خانم های باردار باید حتما پزشک خود را در جریان قرار دهند، زیرا این عمل به عکس برداری احتیاج دارد و تشعشعات آن می تواند برای جنین خطرناک باشد.
  • استفاده از مواد غذایی مثل شیر، خامه، اب پرتقال و … در روز جراحی ممنوع است. در صورتی که لازم است تا حتما دارویی مصرف کنید، آن را سه ساعت قبل از عمل با مقداری بسیار از کم از آب میل کنید.
  • قبل از عمل باید خون شما مورد آزمایش قرار بگیرد تا پزشک از لخته شدن طبیعی خون مطمئن شود.

همچنین با توجه به این که بعد از عمل نمی توانید برخی کار ها را انجام دهید، بهتر است شخصی همراه شما باشد.

مراقبت های پس از عمل به چه صورت است؟

تزریق سیمان به کمر

مراقبتهای بعد از عمل کیفوپلاستی

به جهت درمان سریع تر و این که دوران نقاهت کوتاه تری داشته باشید، توصیه می شود که پس از عمل خود نکات زیر را در نظر داشته باشید:

  • پس از جراحی لازم است که بیمار برای یک روز بستری شود تا در این مدت فشار خون، ضربان قلب و تنفس بیمار تحت کنترل باشد، البته برخی بیماران در همان روز ترخیص می شوند.
  • حداقل یک ساعت پس از عمل بیمار باید بر روی تخت بخوابد، پس از یک ساعت مدتی نشسته باشد و پس از دو ساعت می تواند با ملاحظه و کمک سایرین راه برود.
  • به جهت کنترل درد جراحی بیمار باید دارو های مسکن را مصرف کند.
  • یکی از عوارض جراحی و دارو ها یبوست است، به جهت جلوگیری از آن بهتر است آب فراوان بنوشید و غذاهای سرشار از فیبر مصرف کنید.
  • حداقل تا 24 ساعت پس از جراحی باید استراحت داشته باشید و فشاری به خود وارد نکنید.
  • همچنین به جهت کاهش و کنترل تورم و درد، می تواند برای سه روز بعد از جراحی از کیسه های یخ بر روی محل درد استفاده کنید.
  • تا مدتی نباید به سمت جلو خم شوید، در صورت لزوم از بریس استفاده کنید.
  • احتیاجی به پیاده روی نمی باشد، تنها 5 دقیقه در روز امکان راه رفتن دارید و در همین مدت باید قدم های کوتاه بردارید.
  • دو روز بعد از عمل می توانید به حمام بروید، اما اگر قصد شنا کردن یا دراز کشیدن در وان دارید باید با پزشک خود مشورت کنید و تا زمانی که اجازه نداده است از انجام آن خودداری کنید.
  • به طور کلی تا سه ماه پس از عمل شما باید به شدت مراقبت داشته باشید و از انجام هرگونه کار سنگین خودداری کنید، پس از سه ماه می توانید فعالیت های طبیعی خود را از سر بگیرید.

کلام آخر

در این مقاله شما را عمل جراحی کیفوپلاستی و تمامی جزئیات مربوط به آن آشنا کردیم، در نظر داشته باشید که ما صرفا یک توضیحات کلی به شما ارائه دادیم و توضیحات دقیق تر را تنها باید از پزک معالج خود بخواهید، زیرا وضعیت بدنی هر شخص با دیگری متفاوت است و تمامی نکات برای همه یکسان نیست.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم بخشی از سوالات موجود در ذهنتان را پاسخ دهیم. در صورتی که تجربه ای در این زمینه دارید و یا سوالی برای شما ایجاد شده است در قسمت نظرات برای ما بیان کنید تا در اولین فرصت توسط متخصصین کلینیک خانه درد راهنمایی شوید.

انواع تومور نخاعی

انواع تومور نخاعی و درمان

انواع تومور نخاعی چیست و آیا امکان درمان برای آن ها وجود دارد؟ منظور از تومور های خوش خیم و بد خیم چیست و چه تفاوتی میان آن ها وجود دارد؟ در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا انواع تومور نخاعی را مورد بررسی قرار دهیم و در آخر روش های درمانی رایجی که برای آن ها وجود دارد را بیان کنیم. اگر به دنبال اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

تومورهای نخاعی چیست؟

عکس تومور نخاعی

تومور نخاعی کمر

طناب نخاعی دسته ای طولانی از اعصاب است که از مغز تا قسمت تحتانی پشت شما کشیده می شود. اعصاب پیام هایی را ارسال می کنند که حرکت و احساس را در قسمت های مختلف بدن ما کنترل می کند. استخوان های اطراف نخاع مهره نامیده می شوند و از نخاع محافظت می کنند.

اعصابی که حرکت و احساس بدن ما را کنترل می کنند از قسمت های مختلف ستون فقرات خارج می شوند. تومورهایی که از قسمت بالایی ستون فقرات شروع می شوند می توانند باعث بی حسی و ضعف در بازوهای شما شوند و تومورها در قسمت تحتانی ستون فقرات می توانند بر روی شما بخش های زیر اثر بگذارند:

  • پاها
  • کنترل روده یا مثانه
  • عملکرد جنسی

تومورهای اولیه نخاع می توانند در موارد زیر شروع شوند:

  • سلول های خود نخاع
  • غشاها (مننژها) که نخاع را می پوشانند
  • اعصاب نخاع

به صورت کلی علائم تومورهای نخاعی شامل درد و بی حسی یا ضعف در قسمت های مختلف بدن است. همچنین ممکن است کنترل مثانه یا روده خود را از دست بدهید. شما برای بررسی های بیشتر و انتخاب روند برای این عارضه باید نزد متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید.

انواع تومورهای های نخاعی

عکس تومور کمر

انواع تومور های نخاعی

تومور های نخاعی به دو دسته خوش خیم و بد خیم تقسیم می شوند.

تومور های بدخیم

این مدل بیشتر در بخش داخلی ستون فقرات ایجاد می شود و تنها بر روی نخاع تاثیر ندارد و بخش های دیگر نیز درگیر نی شوند. انواع این مدل عبارت است از:

استئو سارکوما

این مدل نوعی سرطان استخوان است که منشا آن ستون فقرات می باشد. با این حال بیشتر در ران و ساق پا دیده شده است.

کندروسارکوما

این نوع از طریق سلول های غضروفی که در اطراف استخوان قرار دارند ایجاد می شود. البته این مدل هم باز در ستون فقرات چندان شایع نیست، اما دیده شده است که به عنوان یک سرطان اولیه در استخوان های ستون فقرات تشکیل شده است.

مولتیپل میلوما

این سرطان بیشترین بخشی را که تحت تاثیر قرار می دهد پلاسمای خون می باشد. در این مدل سلول های آسیب دیده در مغز استخوان و لایه های خارجی استخوان در قسمت هایی از ستون فقرات جمع می شوند.

لنفوم

بخش دیگری از سرطان ها گروهی از سیستم های ایمنی بدن را به عنوان لنفوسیت را مورد حمله قرار می دهند. این مورد ابتدای کار در ستون فقرات به عنوان یک تومور ایجاد می شود اما ممکن است در جای دیگر نیز احساس شود و در نهایت در سمت ستون فقرات گسترش یابد.

ورم کوردوما

یک سرطان بدخیم است که ممکن است در هر بخش از طول ستون فقرات ایجاد شود. اما طی تجربیات ما بیشتر در استخوان های خارجی دیده می شود.

سارکوم یوینگ

سرطانی است که بر روی استخوان و بافت هایی که در اطراف آن قرار دارد تاثیر می گذارد. البته که در بزرگسالان کمی نادر است و بیشتر مربوط به کودکان می باشد.

همچنین بخوانید: علائم سرطان استخوان چیست؟

تومورهای خوش خیم نخاعی

در بالا در خصوص انواع تومور های بد خیم ستون فقرات صحبت کردیم، اما خوشبختانه در بیشتر موارد تومور های ستون فقرات از نوع خوش خیم می باشند. انواع آن ها شامل موارد زیر می باشد:

  • تومورهای خوش خیم اپیدورال
  • تومورهای خوش خیم داخل رحمی
  • کیست های نخاعی و توده های توموری

هر یک از این سه مورد که به آن ها اشاره کردیم خود دارای انواع بسیاری می باشند. همچنین در نظر داشته باشید که اگرچه این موارد جزو تومور های خوش خیم می باشند اما در صورت پیشرفت و زمانی که بزرگ می شوند به بافت های اطراف خود فشار می آورند و در نتیجه مشکلات جدی تری ایجاد می شود.

بیشتر بخوانید: انواع ضایعه نخاعی و درمان آن ها

درجه تومور چقدر است؟

تومور نخاعی

انواع درجه تومور های نخاعی

درجه بندی روشی برای تقسیم سلول های تومور به گروه ها بر اساس ظاهر سلول ها است. برای تعیین درجه، یک پزشک متخصص به نام پاتولوژیست نمونه ای از سلول های تومور ستون فقرات را زیر میکروسکوپ بررسی می کند.

هر چه سلول ها نرمال تر به نظر برسند، درجه پایین تر است. هرچه سلول‌ها غیرطبیعی‌تر به نظر برسند، درجه بالاتری دارند.

تومورهای درجه 1 و 2 درجه پایینی دارند. تومورهای درجه 3 و 4 درجه بالایی دارند.

درجه 1

سلول ها بسیار شبیه سلول های طبیعی هستند. آنها معمولاً رشد آهسته دارند و احتمال انتشار کمتری دارند.

جراحی معمولا تنها درمانی است که برای تومور درجه 1 نیاز دارید.

درجه 2

سلول ها کمتر شبیه سلول های طبیعی هستند. آنها معمولاً رشد آهسته دارند اما می توانند به بافت مغز نزدیک رشد کنند.

احتمال بازگشت تومورهای درجه 2 پس از جراحی بیشتر است و برخی از آنها می توانند به تومور بدخیم تبدیل شوند.

درجه 3

سلول ها غیر طبیعی تر به نظر می رسند. آنها می توانند به سایر قسمت های مغز و نخاع گسترش یابند. احتمال بیشتری وجود دارد که پس از جراحی به رادیوتراپی و شیمی درمانی نیاز داشته باشید.

رتبه 4

سلول ها بسیار غیر طبیعی به نظر می رسند. تومور درجه چهار سریعترین تومور هایی هستند که رشد می کنند. این درجه اغلب پس از درمان بر می‌گردند و می ‌توانند به سایر قسمت ‌های مغز و گاهی به نخاع سرایت کنند. معمولاً درمان با رادیوتراپی و شیمی درمانی انجام می شود.

تفاوت خوش خیم با بدخیم

پزشکان ممکن است برخی از تومور های درجه پایین را به عنوان خوش خیم معرفی کنند و تومور های درجه بالا به عنوان بدخیم.

این سیستم درجه بندی معمولاً برای اکثر تومورها خوب عمل می کند. اما برای برخی از تومورهای مغزی، به این وضوح نیست.

به عنوان مثال، یک تومور خوش خیم با رشد آهسته می تواند علائم جدی ایجاد کند و اگر در قسمت خاصی از نخاع باشد، تهدید کننده زندگی باشد. و برخی از آستروسیتومای درجه پایین می توانند در طول زمان بدخیم شوند.

تومورهای خوش خیم گاهی با رادیوتراپی و شیمی درمانی درمان می شوند. این برای کمک به کنترل آنها و کاهش خطر بازگشت تومور است.

تبدیل از خوش خیم به بدخیم

برخی از تومور های درجه پایین می توانند به یک تومور بدخیم تبدیل شوند. به آن تبدیل بدخیم یا پیشرفت به بدخیمی می گویند.

به عنوان مثال، یک تومور درجه 2 می تواند به تومور درجه 3 پیشرفت کند. یا یک تومور درجه 3 می تواند به درجه 4 تغییر کند.

تومور ستون فقرات چگونه تشخیص داده می شود؟

تشخیص تومور ستون فقرات می تواند یک فرآیند پیچیده باشد. پزشک ممکن است یک آزمایش عصبی برای آزمایش حرکات و حواس شما انجام دهد.

اگر پزشک شما علائم بالقوه تومور ستون فقرات را بیابد، احتمالاً از آزمایش های تصویربرداری برای تأیید تشخیص استفاده می کند. آزمایشات دیگری که ممکن است به شناسایی تومور ستون فقرات کمک کند عبارتند از:

  • آزمایش خون
  • شیرهای ستون فقرات
  • آزمایشات ادرار
  • تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)، که عبارت است از استاندارد طلایی برای تشخیص تومورهای مغز و ستون فقرات
  • اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT)
  • طیف سنجی تشدید مغناطیسی (MRS)
  • توموگرافی گسیل پوزیترون
  • توموگرافی کامپیوتری گسیل تک فوتون (SPECT)
  • آنژیوگرافی
  • الکتروانسفالوگرام
  • مغناطیس فالوگرافی
  • بیوپسی بافت

چه درمان هایی برای تومورهای نخاعی استفاده می شود؟

درمان تومور نخاعی

درمان تومور نخاعی کمر و گردن

تومورهای بدخیم نیاز به درمان دارند. با این حال، برخی از تومورهای خوش خیم ممکن است فقط به نظارت فعال نیاز داشته باشند تا مطمئن شوید که خیلی بزرگ نمی شوند یا باعث درد یا سایر علائم مخرب نمی شوند.

درمان معمولا شامل:

  • عمل جراحي
  • شیمی درمانی
  • پرتو درمانی
  • درمان هدفمند
  • ترکیبی از این درمان ها

دارو های مورد استفاده برای کاهش علائم عبارتند از:

  • دارو های مسکن
  • دارو های ضد تشنج
  • استروئیدها و داروهای ضد التهابی
  • دارو های ضد افسردگی
  • دارو های ضد تهوع
  • تومورهای خوش خیم

کلام آخر

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم شما را به خوبی با انواع تومور نخاعی و درمان آن ها آشنا نماییم. دقت داشته باشید که ما در این مطلب تنها جزئیات را بیان کردیم و در صورتی که به این بیماری ها دچار هستید لازم است تا سریعا نزد پزشک متخصص مراجعه کنید تا توضیحات تخصصی تر ارائه شود.

جراحی فیوژن کمر و ستون فقرات

جراحی فیوژن کمر و ستون فقرات – کاربرد و نکات مربوط به قبل و بعد عمل

جراحی فیوژن کمر و ستون فقرات جزو عمل های حساسی می باشد که برای کمر انجام می شود. به صورت کلی روند این جراحی به این صورت است که جراح برای کمک به پایداری و نگه داشتن ستون فقرات در بدن از پیچ و مهره استفاده می کند.

با توجه به حساست بالایی که این عمل دارد، سوال هایی متعددی در خصوص آن پرسیده می شود. از این رو تصمیم گرفتیم به جهت کمک به شما عزیزان در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد به صورت جامع و کامل در مورد جراحی فیوژن کمر و ستون فقرات صحبت کنیم و تمامی سوالات شما در این زمینه را پاسخ دهیم.

از این رو اگر شما یا یکی از نزدیکانتان قصد انجام این جراحی را دارد و می خواهید اطلاعات بیشتری در مورد آن داشته باشید، توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

عمل فیوژن ستون فقرات چیست؟

عمل ستون فقرات

جراحی فیوژن ستون فقرات

جراحی فیوژن کمر و ستون فقرات یکی از عمل هایی که به جهت پایداری ستون فقرات مورد استفاده قرار می گیرد. در طی این عمل برای محکم کردن ستون فقرات از دو یه سه عدد مهره های خارجی استفاده می شود آن ها به یکدیگر متصل می شوند.

این عمل دارای تکنیک هایی است که به جهت بازسازی و تقلید از از روند طبیعی استخوان ها طراحی شده است، در طول این عمل جراحی ستون فقرات از یک ماده خارجی که حالتی همانند استخوان دارد برای فضای میان مهره های ستون فقرات استفاده می کند.

همچنین در اکثریت مواقع به دلیل محک نگه داشتن مهره ها در کنار یکدیگر و جلوگیری از لغزش مهره ها، از صفحات فلزی، پیچ ها و مهره ها استفاده می شود. این که دقیقا روند جراحی شما به چه صورت پیش برود وابسته به نظر جراح و نوع آسیب دیدگی شما می باشد و برای تمامی افراد یکسان نخواهد بود.

در صورتی که قصد انجام این عمل را دارید توصیه می کنیم نزد بهترین متخصص ستون فقرات در تهران مراجعه نمایید تا بهترین نتیجه را از عمل خود داشته باشید.

کاربرد های عمل فیوژن ستون فقرات

شاید این سوال برایتان ایجاد شده باشد که تحت چه شرایطی جراح استفاده از این روش جراحی را توصیه می کند و ملزم به انجام آن هسیتد؟ عموما شایع ترین دلیلی که این جراحی برای افراد استفاده می شود این است که بیمار به دلایل مختلفی در ناحیه ستون فقرات دجار آسیب های شدید شده است.

در چنین شرایطی به جهت ثابت کردن ستون فقرات و جلوگیری از آسیب های بیشتر جراحی فیوژن انجام می شود. برای انجام این عمل لازم است که پزشک تصاویری واضح و کامل از نواحی داخلی ستون فقرات داشته باشد تا متنساب با وضعیت ستون فقرات روند جراجی پیش برود.

بنابراین متوجه شدیم که این عمل به جهت کاهش علائم های بیماری استفاده می شود. البته که این عمل موجب کاهش انعطاف و حرکت پذیری بخش های کمری می باشد و همین موضوع موجب کاهش مشکلات ستون فقرات می شود.

عموما بیماری هایی که برای آن ها می توان از جراحی فیوژن کمر و ستون فقرات استفاده کرد شامل موارد زیر می باشد:

  • تومور ها
  • تنگی کانال نخاعی
  • بیرون ‌زدگی دیسک
  • بیماری ‌های تخریب کننده‌ ی دیسک
  • مهره‌ های شکننده که ممکن است باعث آسیب به نخاع شوند
  • اسکولیوسیز
  • کایفوز
  • ضعف ستون مهره ‌ها یا عدم ثبات و پایداری در آن که به علت مشکلاتی چون تومور، عفونت و آرتروز ایجاد شده باشد
  • اسپاندلیوسیز (ضایعه‌ای که در آن یکی از مهره‌ها به داخل فضای نخاعی سُر می‌ خورد و درد شدیدی ایجاد می ‌کند)

حین انجام عمل جراحی فیوژن ستون فقرات

جراحی ستون فقرات

فیوژن کمر

برای انجام این جراحی و درمان کمر درد بیمار لازم است که شما تحت بیهوشی عمومی قرار بگیرید. روش های جراحی که می توان برای عمل از آن ها استفاده کرد متعدد می باشد. این که جراح شما کدام یک از آن ها را انتخاب کند وابسته به محل مهره ای که باید جوش داده شود و علت اصلی عمل شما دارد.

اما عموما روند جراحی به شرح زیر می باشد:

ایجاد شکاف

به جهت دسترسی راحت جراح به محل جوش خوردن مهره های کمر، لازم است که یک شکاف ایجاد شود. وابسته به نیاز جراحی، شکاف ایجاد شده در یکی از این قسمت ها می باشد: گردن، کمر و مستقیم روی ستون فقرات، روی یک طرف ستون فقرات و یا روی شکم یا گلو تا بتواند از جلو به مهره مورد نظر دست پیدا کند.

آماده کردن گراف استخوانی

به بخشی که دو مهره از ستون فقرات را بهم جوش می دهد گرافت های استخوانی گفته می شود. برای تهیه این بخش از بانک استخوان یا از بدن خود بیمار و معمولاً از استخوان لگن وی گرفته می ‌شوند.

در صورتی که نیاز باشد تا از بدن خود بیمار استفاده شود، جراح یک شکاف بر روی بالای استخوان لگن ایجاد می کند و قسمتی از آن را بر می دارد پس از آن شکاف ایجاد شده به کمک بخیه بسته می شود.

فیوژن

به جهت جوش دادن دائمی مهره های کمر، جراح از مواد گرافت استخوانی استفاده کرده و آن ها در میان مهره ها جایگزاری می کند. در برخی مواقع با توجه به وضعیت بیمار و به جهت ثبات بیشتر از از پلیت های فلزی، پیچ ها و میله ها نیز استفاده می شود.

البته در برخی موارد گروهی از جراحان از مواد مصنوعی هم به جای گرافت استخوان استفاده می کنند که مزایا و معایب مخصوص خود را دارد. از مزایا آن می توان به افزایش رشد استخوان و تسریع در روند انجام فیوژن مهره ها اشاره کرد.

نکات لازم برای بعد از جراحی فیوژن کمر و ستون فقرات

زندگی بعد از عمل فیوژن کمر

مراقبت های بعد از عمل فیوژن ستون فقرات

تا اینجا به خوبی با روند جراحی و جزئیات قبل از عمل به خوبی آشنا شدید. در اینجا قصد داریم به مواردی بپردازیم که به بعد از عمل جراحی مربوط می شود و به نوعی مراقبت های بعد از عمل ستون فقرات می باشند:

درد پس از عمل

طبیعی که پس از بیهوشی و تا چند وقت پس از عمل احساس درد داشته باشید، در این زمان مصرف مسکن های تجویز شده توسط توصیه می شود.

اما این نکته را در نظر داشته باشید که فقط باید دارو های تجویز شده را مصرف کنید، مسکن ‌های ضد التهابی مانند آدویل و آلیو را بدون تجویز و تأیید پزشک مصرف نکنید زیرا از رشد استخوان جدید جلوگیری کرده و ممکن است باعث شکست عمل فیوژن شود.

یکی دیگر از کارهایی که به جهت تسکین درد می توانید انجام دهید این است که بر روی محل شکاف های زخم روزانه به مدت 15 الی 20 دقیقه یخ قرار دهید.

فعالیت هایی روزانه

  • احتمالا تا چند روز پس از عمل جراحی شما برای انجام فعالیت های روزمره خود همانند استحمام و لباس پوشیدن به کمک احتیاج خواهید داشت.
  • در خصوص چگونگی راه رفتن یا بالا و پایین رفتن از پله ها، لازم است تا مطابق با نظر و توصیه های پزشک پیش بروید، زیرا اون بهتر از شخصی به وضعیت بدنی شما آگاه است و قطعا بهترین راهنمایی را ارائه می دهد.

توصیه ما به شما این است که برای هر چهار ساعت یک بار حدود 5 الی 10 دقیقه راه بروید، به تدریج و با بهبودی می توانید این زمان را افزایش دهید.

مراقبت از زخم و استحمام

  • حتما برای تمیز کردن زخم خود از پارچه های تمیز استفاده کنید تا دچار عفونت ستون فقرات نشوید.
  • ترجیحا بهتر است تا دو روز بعد از عمل استحمام نکنید، اما در صورتی که قصد عمل داشتید باید روی زخم خود را بپوشانید و به آرامی بدن خود را شستوشو دهید.
  • وجود برخی از ترشحات بر روی زخم طبیعی است، اما اگر ترشحات شما شدید (رنگ زرذ یا سبز) باشد و با بوی بد همراه باشد لازم است تا سریعا به پزشک خود اطلاع دهید.

محدودیت ها

  • تا 6 هفته از عمل جراحی فیوژن ستون فقرات باید از خم شدن، بلند کردن اشیا و چرخاندن کمر خود خودداری کنید.
  • تا دو هفته پس از عمل نباید هیچ گونه جسمی که وزنی بیشتر از 2.5 کیلوگرم دارد را بلند کنید.
  • برای حداقل 3 هفته از استعلام دخانیات و محصولاتی که حاوی نیکوتین می باشد خودداری کنید، زیرا در رشد استخوان شما اثرگذار است و می تواند مانع از نتیجه مناسب عمل باشد.
  • تا زمانی که ستون فقرات شما بهبودی حداقلی را به دست نیاورده است باید از رانندگی کردن خودداری کنید، پس از تا یک ماه نهایت 45 دقیقه رانندگی کنید.

عوارض عمل فیوژن کمر

عکس پیچ و مهره در کمر

عوارض عمل فیوژن کمر

در خصوص عوارض نیز باید بیان کنیم معمولا این جراحی جزو عمل های بدون خطر می باشد، اما مانند هر عمل دیگری برخی عوارض جانبی برای آن وجود دارد. این موارد شامل:

  • عفونت
  • التیام کند زخم‌ ها
  • خونریزی
  • لخته شدن خون
  • آسیب‌دیدگی عروق خونی یا عصب‌ها و ستون فقرات اطراف
  • درد در ناحیه ‌ای که گرافت استخوانی از آنجا برداشته شده است.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم شما را به خوبی با جراحی فیوژن کمر و ستون فقرات آشنا نماییم. در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در قسمت نظرات برای ما بیان کنید.

کم آبی دیسک کمر

منظور از کم آبی دیسک کمر چیست؟

شاید برایتان عجیب باشد اما باید بگوییم که کم آبی و کمر درد می تواند رابطه مستقیمی با یکدیگر داشته باشند! در یک تعریف ساده کم آبی موجب از دست رفتن آب میان مهره های کمر می شود و در نتیجه کمر درد ایجاد می شود. در این مطلب از کلینیک خانه درد قصد داریم تا در مورد تمامی جزئیات مربوط به کم آبی دیسک کمر صحبت کنیم و بررسی نماییم که چگونه می توان این مشکل را رفع کرد؛ بنابراین توصیه می کنیم حتما تا انتها همراه ما باشید.

خشک شدن دیسک کمر

 کم آبی دیسک کمر

خشک شدن دیسک کمر

در بین مهره ‌های ستون فقرات، دیسک‌ های ستون فقرات کوچکی قرار دارند که به شما کمک می ‌کنند در جهات مختلف حرکت کنید و در عین حال به عنوان یک ضربه‌ گیر طبیعی نیز عمل می‌کنند. سالم نگه داشتن این دیسک ها برای سلامت کلی ستون فقرات شما ضروری است، اما به هر حال تمامی افراد نیز در معرض تخریب طبیعی قرار دارند.

این انحطاط به آرامی رخ می دهد زیرا مربوط به سال ها فشاری است که دیسک کمر وارد شده است، اما اگر عوامل خاصی وجود داشته باشد این انحطاط سرعت می گیرد. افراد سیگاری و افراد دارای اضافه وزن، مانند افرادی که از خشکی دیسک رنج می برند، دچار انحطاط سریع تر می شوند.

کم آبی دیسک های ستون فقرات شما می تواند به آرامی در طول زمان یا در نتیجه ضربه به آن ناحیه رخ دهد. هنگامی که دیسک های ستون فقرات مایع خود را از دست می دهند، با یک فیبرو غضروف سخت جایگزین می شود که ذاتاً برخی از دامنه حرکت طبیعی دیسک را محدود می کند. این اتفاق می تواند منجر به سفتی، ضعف، بی حسی و حتی درد در منبع خشک شدن شود.

اگر شروع به تجربه هر یک از علائم ذکر شده در بالا کرده اید، باید معاینه ای با پزشک متخصص ستون فقرات داشته باشید، او با انجام یک معاینه فیزیکی شروع می کند تا ببیند کدام حرکات را می توانید انجام دهید و چه اقداماتی باعث ایجاد علائم می شود.

پزشک شما همچنین ممکن است آزمایش های تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا ام آر آی را برای مشاهده بهتر مهره ها و دیسک ها تجویز کند. آزمایش ‌های تصویربرداری نشان می ‌دهد که کدام دیسک ‌ها نازک‌ تر از حد انتظار هستند یا شکل آن ها ناسازگار است.

نشانه های کم آبی دیسک کمر چیست؟

برآمدگی دیسک کمر

علائم کم آبی کمر

شایع ترین علائمی که نشان می دهد کمر شما به کم آبی دچار شده است مربوط به درد شدید در ناحیه کمری و بی حسی پاها می باشد. علائم هشدار دهنده نیز شامل موارد زیر می باشد:

  • برآمدگی در ناحیه ستون فقرات
  • درد کشنده در پاها
  • مشکلات در اندام‌های ناحیه لگن
  • ضعف و بی‌حسی در پاها
  • کاهش یا عدم وجود رفلکس در پاها

عواقب کم آبی دیسک کمر

در طول شب زمانی که تبادل میان مایع درون دیسکی رخ می دهد، بافت های درون دیسک خود را با آبی که ما در طول روز مصرف کرده ایم آبرسانی می کنند. پس از انجام این عمل، دیسک ها به صورت مجدد متورم می شود و کارایی خود را به دست می آورند.

زمانی که ما در طول روز آب کافی مصرف نکرده باشیم، این عمل با سرعت کمتری انجام می شود و به این طریق سرعت ترمیم دیسک های ستون فقرات کاهش می یابد که در نهایت موجب پارگی و سایش مهره های کمر می شود.

اگر در کنار کم آبی کمر، کار شما به نحوی باشد که فشار بسیاری به کمر وارد می شود. کم آبی می تواند منجر به عوارض جدی تری شود که شامل موارد زیر می باشد:

بی حرکتی: کم آبی موجب کوچک شدن مهره های کمر می شود و به این طریق دیسک منقبض می شود و سبب کاهش فاصله بین مهره ‌ها شود که منجر به مشکل در خم شدن و چرخش بدن می‌ شود.

فتق دیسک: در صورتی که دیسک کمر کم آب شود، این قابلیت را نخواهد داشت که به خوبی حرکات مختلف را تحمل کند. در نتیجه فشاری بسیار بر روی مهره های کمر وارد می شود و موجب برآمدگی و بیرون زدگی دیسک کمر می شود.

درد ستون فقرات: نازک شدن یا برآمدگی دیسک های ستون فقرات موجب فشار به ریشه های عصبی می شود و آسیب های متعددی را در پی دارد. گاهی ممکن است حتی شما به موجب این موضوع بی حسی در پاها را تجربه کنید.

چگونه هیدراته بمانیم؟

درمان کم آبی دیسک در طب سنتی

راههای درمان کم آبی دیسک کمر

منظور از هیدراته ماندن همان پر آبی بدن است، داشتن آب کافی در بدن نه تنها برای کمر بلکه بر روی عملکرد تمامی بخش ها تاثیر بسیاری دارد. شما به کمک روش های زیر می توانید به هیدراته ماندن بدن و  درمان کمر درد کمک کنید:

  • هنگام ورزش، مقدار زیادی آب بنوشید.
  • می‌توانیم هنگام ورزش یا هوای گرم، الکترولیت‌ها را به آب اضافه کنیم.
  • یک تایمر برای پیگیری میزان مصرف آب تنظیم کنید.
  • سبزیجات و میوه‌های خام را در رژیم غذایی خود بگنجانیم.
  • به تدریج در طول روز مقدار زیادی آب بنوشید.

به همین راحتی و با انجام همین چند روش ساده به راحتی این امکان را خواهید داشت که به هیدراته ماندن بدن خود کمک کنید. در صورتی که دیسک های کمر برای مدت زمانی طولانی کم آب باقی مانده باشند سبب عوارض های بسیاری برای دیسک کمر خواهند شد که در این صورت باید از روش های درمانی پیشرفته مثل انواع جراحی ها استفاده کرد.

جراحی دیسک کمر برای عواقب کم آبی

کمر درد

جراحی دیسک کمر

اگر این اقدامات موثر واقع نشد، ممکن است جراحی لازم باشد.

روش های مختلفی از جراحی وجود دارد که می تواند به دیسک خشک شده کمک کند. این که دقیقا کدام روش برای شما انتخاب شود وابسته به نظر پزشک می باشد که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

فیوژن: در طی این روش جراح مهره های اطراف دیسک خشک شده را به هم می پیوندد. این کار به تثبیت کمر و جلوگیری از حرکتی که می تواند درد یا ناراحتی را بدتر کند، کمک می کند.

رفع فشار: جراح استخوان اضافی یا مواد دیسکی را که از جای خود خارج شده است خارج می کند تا فضای بیشتری برای اعصاب نخاعی ایجاد کند.

اصلاح: جراح برای اصلاح انحنای غیرطبیعی ستون فقرات، در صورت وجود، تعمیرات لازم را انجام خواهد داد. این کار می تواند به تسکین درد و افزایش دامنه حرکتی کمک کند.

ایمپلنت: دیسک ‌های مصنوعی یا اسپیسرها را می‌ توان در بین مهره‌ ها قرار داد تا از سایش ا استخوان ‌های کم آب جلوگیری کند.

فردی که در نظر دارد جراحی را انجام دهد باید یک متخصص ستون فقرات را پیدا کند که بتواند گزینه هایی را که برای وضعیت او مناسب است ارائه دهد. بسیار مهم است که پزشک شما دارای تخصص کافی در این زمینه باشد و بتواند به خوبی شما را با انواع روش های درمانی آشنا کند.

بیشتر بخوانید: هزینه و تعرفه های عمل جراحی دیسک کمر

چگونگی جلوگیری از کم آبی دیسک کمر

برخی کارها وجود دارند که با انجام آن ها شما می توانید از خشک دیسک و مهره های کمری جلوگیری کنید. انجام اقداماتی برای جلوگیری از خشک شدن و تحلیل رفتن دیسک ضروری است:

هیدراته بمانید: ننوشیدن آب کافی در هر روز باعث می شود بدن عملکرد کمتری داشته باشد و این قابلیت را نخواهد داشت که آب کافی در دیسک ها را حفظ کند.

سیگار نکشید: استفاده از سیگار می‌تواند مستقیماً روی دیسک‌های پشتی تأثیر بگذارد و میزان تخریب دیسک را افزایش دهد.

وزن مناسب را حفظ کنید: اضافه وزن یا چاقی بیش از حد فشاری غیر طبیعی بر پشت و ستون فقرات وارد می کند که می تواند سبب خشک شدن و پوسیدگی دیسک های بین مهره ای شود.

به طور منظم ورزش کنید: شرکت در تمرینات ورزشی و انجام حرکات کششی به طور منظم می تواند استخوان ها و ماهیچه ها را تقویت کند و دامنه حرکتی خوبی در پشت ایجاد کند. به این منظور اگر نمی دانید که دقیقا چه حرکاتی برایتان مفید است می توانید از پزشک یا فیزیوتراپیست خود بخواهید تا در این زمینه شما را راهنمایی کند.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را کم آبی دیسک کمر و دیگر جزئیات مربوط به آن آشنا نماییم. همان طور که مطالعه کردید یک کم آبی ساده می تواند عوارض هایی متعددی را به همراه داشته باشید و مشکلات بسیاری را ایجاد کند که تنها با جراحی قابل درمان است.

بنابراین توصیه می کنیم نسبت به مصرف آب کافی حتما دقت داشته باشید و حواستان باشد که در طول روز به میزان مناسب آب مصرف می کنید. امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد در صورتی که تجربه ای در این زمینه دارید که می تواند برای سایرین مفید باشد در قسمت نظرات برای ما بیان کنید.

آسیب دیدگی مهره ها در کودکان

آسیب دیدگی مهره ها در کودکان

منظور از آسیب دیدگی مهره ها در کودکان چیست؟ چه چیزی سبب می شود تا کودکان به درد در ناحیه کمری دچار می شوند؟ آیا به کمک روش های خانگی می توان کمر درد در کودکان در سنین مختلف را درمان کرد؟ در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا با جزئیات بیشتری در خصوص آسیب دیدگی مهره ها در کودکان صحبت کنیم، بنابراین اگر احساس می کنید علائم این نوع درد در کودکتان وجود دارد توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

آناتومی نخاع

مهره های کمر

آنانومی مهره های کمر

برای درک اینکه چگونه و چرا آسیب های مهره های کمر اثرات متفاوتی بر روی قسمت های مختلف بدن دارند، درک آناتومی ناحیه کمری و نخاع برای شما می تواند مفید باشد. طناب نخاعی به بخش هایی تقسیم می شود که با استخوان های مجاور ستون فقرات مطابقت دارد، که شامل موارد زیر می باشد:

  • ستون فقرات ابتدایی (ناحیه گردن)
  • قفسه سینه (پشت میانی)
  • کمر (کمر)
  • ساکروم (پایه ستون فقرات)

به صورت کلی هرچه آسیب وارد شده به نخاع کودک مربوط به بخش های بالاتر باشد، صدمات ناشی از آن بیشتر است. البته این مورد را هم باید در نظر داشت که سیستم بدنی کودکان بسیار ضعیف می باشد، بنابراین حتی هر نوع آسیب های جزئی و صدمات کوچیک نیز به ناحیه کمری، عوارض جدی به دنبال دارد و لازم است که برای درمان هرچه سریع تر نزد فوق تخصص ستون فقرات مراجعه نمایید.

انواع آسیب های مهره های کمر کودکان

از آنجایی که بخش نخاعی نقش اساسی در بدن ایفا می کند، هرگونه آسیب احتمال آسیب گسترده و جدی را دارد. آسیب های نخاعی می تواند به صورت زیر رخ دهد:

  • کبودی، کوفتگی، ورم (هیچ نوع پارگی به دنبال نخواهد داشت)
  • پارگی جزئی
  • پارگی کامل

علاوه بر این، آسیب های نخاعی می توانند در دسته موارد زیر نیز قرار بگیرند:

  • نقص، تنها باعث از دست دادن جزئی احساس و حرکت در زیر سطح آسیب می شود
  • از دست دادن حس، باعث از دست دادن کامل حس و عملکرد زیر سطح آسیب می شود

تمامی این موارد با علائم مخصوص به خود همراه می باشند که شایع ترین آن ها کمردرد در کودکان است، در صورتی که به موقع اقدامات لازم جهت درمان را انجام ندهید احتمالا علائم جدی تری را احساس خواهید کرد.

بیشتر بخوانید: شکستگی مهره کمر و درمان آن

علت آسیب نخاعی در کودکان چیست؟

همان طور که بیان کردیم، قدرت بدنی کودکان بسیار پایین است، بنابراین تقریباً هر نوع ضربه می تواند منجر به آسیب به نخاع کمری کودک شود. برخی از رایج ترین موقعیت های آسیب زا که کودکان تجربه می کنند عبارتند از:

  • پرت شدن از ارتفاع
  • تصادفات جاده ای با خودرو
  • آسیب های ورزشی
  • کودک آزاری یا سایر موارد خشونت

علائم آسیب دیدگی مهره ها در کودکان چیست؟

کمر درد در کودکان

علائم آسیب دیدگی مهره ها در کودکان

میزان نشانه ها و علائم دقیقی که کودک شما تجربه می کند به درجه شدت و محل خاص آسیب دیدگی او بستگی دارد.

بلافاصله پس از ضربه، او ممکن است دچار شوک نخاعی شود؛ از دست دادن شدید احساس، حرکت عضلات و رفلکس های زیر سطح آسیب، تمامی این موارد این چنینی ناشی از تورم است. در مورد آسیب دیدگی های نخاعی خفیف (مانند کبودی)، شوک ستون فقرات می تواند طی چند روز آینده با کاهش تورم کاهش یابد و برخی یا تمام حس ها و عملکردها ممکن است به تدریج برگردند.

با این حال، زمانی که میزان آسیب دیدگی شدید تر باشد، علائم دیگر ظاهر می شوند. این موارد بسته به محل آسیب می تواند شامل یکی یا تمامی موارد زیر باشد:

  • ضعف عضلانی
  • از دست دادن جزئی یا کامل حرکت عضلات در قفسه سینه، بازوها یا پاها
  • مشکل تنفس
  • از دست دادن عملکرد روده و مثانه

به طور کلی، هر چه آسیب در پشت یا گردن بالاتر باشد، علائم گسترده تر خواهد بود. به عنوان مثال، اگر آسیب کودک شما در قسمت پایین ستون فقرات او باشد، ممکن است احساسات پاها، مثانه و روده‌های خود را از دست داده باشد (و کنترل آن را مختل کند). اگر آسیب های نخاعی او در ناحیه بالای گردن باشد، ممکن است نتواند دست‌ ها یا پاهایش را حرکت دهد یا به تنهایی نفس بکشد.

دقت داشته باشید که آسیب های نخاعی برای کودکان بسیار آزار دهنده است، زیرا دردی که در پی این آسیب ها می باشد فشار زیادی به دیگر بخش های بدن وارد می کند و قطعا تحمل این چنین درد هایی برای بچه ها دشوار است.

چگونگی تشخیص

در بسیاری از موارد، وسعت کامل آسیب نخاعی کودک فوراً مشخص نیست. به همین دلیل بسیار مهم است که در اسرع وقت تشخیص را از یک متخصص پزشکی واجد شرایط دریافت کنید.

عموما زمانی که شما با توجه به علائم کودک خود نزد پزشک مراجعه می کنید، در ابتدا یک معاینه بالینی از وضعیت او انجام می شود. پزشک تمامی بخش های کمری و ناحیه ستون فقرات را بررسی می کند تا تشخیص دهد وضعیت کودک در چه حدی می باشد.

در مرحله بعد، پزشکان ممکن است یک یا همه موارد زیر را تجویز کنند:

  • آزمایش خون
  • اشعه ایکس، عموما از دوز های کمی برای کودکان استفاده می شود، در حدی که بتوان عکس هایی از بخش هایی از کمر به دست آورد
  • تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI)، ترکیبی از آهنرباهای الکترومغناطیس، امواج فرکانس رادیویی و کامپیوترها که  تصاویر دو بعدی و سه بعدی از ستون فقرات و سایر ساختارهای بدن می گیرد.
  • اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) ، یک روش غیر تهاجمی است که از تجهیزات اشعه ایکس و کامپیوترهای قدرتمند برای ایجاد تصاویر دقیق از ستون فقرات، نخاع و سایر اعضای بدن استفاده می کند.

درمان آسیب دیدگی مهره ها در کودکان چیست؟

درمان کمردرد کودکان

درمان آسیب های کمری کودکان

عموما نمی توان روش درمانی ثابتی را برای تمامی افراد تجویز کرد، برای مشخص کردن نوع روش درمانی کودکان باید مواردی را در نظر داشت که به شرح زیر می باشند:

  • نوع و محل آسیب نخاعی که فرزند شما متحمل شده است
  • میزان آسیب
  • میزان عوارضی که ممکن است ایجاد شود
  • تحمل فرزند شما برای داروها، رویه ها یا درمان های خاص
  • ترجیحات خانواده شما برای درمان

پس از بررسی تمامی موارد بالا، پزشک متخصص یکی از روش های درمانی زیر را برای کودک انتخاب می کند:

مصرف دارو

عموما اولین گزینه درمانی که تجویز می شود دارو است، البته نمی توان دارو را به عنوان یک گزینه درمانی در نظر داشت، عموما دارو ها به عنوان گزینه ای برای کنترل درد و پیشگیری برای ایجاد عوارض جدی تر می باشند.

همچنین اگر کودک شما به جهت حرکت کمر خود دچار مشکل باشد، می توان از دارو برای تسکین درد و افزایش قدرت حرکت استفاده کرد. اما تمامی داروهای مصرفی باید زیر نظر پزشک باشد، بنابراین از مصرف خودسرانه آن پرهیز کنید.

استفاده از کمپرس سرد و گرم

استفاده از کمپرس، خصوصا زمانی که کودک شما درد دارد، بگیکی از بهترین روش های درمانی ای است که می توانید استفاده کنید.

توصیه می کنیم روزی چند بار و هر بار برای ۲۰ دقیقه از این کمپرس استفاده کنید. به جهت انجام این کار چند تکه یخ را درون پارچه قرار دهید و روی کمر کودک بگذارید تا درد و التهاب آن کاهش یابد.

پس از چند روز استفاده از کمپرس سرد به سراغ کمپرس های گرم بروید، به این جهت هم می توانید از کیسه آب گرم استفاده کنید و هم یک حوله را داغ کنید و بر روی کمر قرار دهید. کمپرس گرم موجب خون رسانی بهتر به کمر می شود و به همین صورت درد کمر نیز کنترل می شود.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی برای کمردرد کودکان

فیزیوتراپی کودکان

بسیاری از کودکان زمانی که به آسیب های نخاعی دچار می شوند برای تکان دادن کمر خود و حرکات های کمری دچار مشکل می شوند‌. در این شرایط بهترین کار این است که نزد متخصص فیزیوتراپی مراجعه نمایید.

فیزیوتراپیست تمریناتی را به کودک شما ارائه می دهد که به کمک آن ها عضلات کمری و ستکن فقرات به خوبی تقویت می شود و کودک این امکان را خواهد داشت که بتواند قدرت خود را مجدد به دست آورد. بناربراین توصیه می کنیم حتما چند جلسه نزد فیزیوتراپ مراجعه نمایید.

جراحی مهره های کمر

گزینه آخری که پزشک از آن برای درمان مشکلات نخاعی استفاده می کند جراحی است. در طی جراحی قسمت های آسییب دیده به خوبی درمان و ترمیم می شود و به این صورت درد نخاعی به طور کامل حذف می شود. اما این که از کدام یک از روش های جراحی استفاده شود وابسته به این است که مشکلات کودک تا چه حدی باشد و تنها توسط جراح قابل تشخیص است.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با آسیب های نخاعی کودکان آشنا نماییم، در نظر داشته باشید که شما باید بلافاصله پس از مشاهده علائم اولیه اقدامات لازم جهت درمان را انجام دهید تا از بسیاری عوارض جلوگیری شود.

امیداواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم شما را به خوبی با آسیب های نخاعی آشنا نماییم. در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

تماس فوری
02126702935