بیماری پای شارکو عارضه ای است که طی آن استخوان ها، مفاصل، بافت نرم پا و مچ پا را درگیر می کند. اما سوالات بسیاری در خصوص این عارضه وجود دارد اعم از علت ایجاد، علائم اولیه یا نگران کنند، روش های درمان، چگونگی تشخیص و…

از این رو تصمیم داریم تا در این مطلب از کلینیک خانه درد به صورت کامل و دقیق در خصوص این بیماری و موارد مربوط به آن صحبت کنیم، بنابراین اگر شما یا یکی از نزدیکانتان به این عارضه دچار شده اید و می خواهید اطلاعات بیشتری در مورد آن به دست آورید توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

آشنایی با پای شارکو

این آسیب یک بیماری پیشرونده است که شامل ضعیف شدن تدریجی استخوان ها، مفاصل و بافت های نرم پا یا مچ پا می شود. پای شارکو عارضه شدید دیابت است و در اثر نوروپاتی محیطی (آسیب عصبی) ایجاد می شود که در آن پا یا مچ پا فرد بی حس می شود (به درد حساس نیست). تصور می‌ شود که این عارضه در اثر آسیب‌های مکرر ایجاد می‌شود.

با پیشرفت پای شارکو، استخوان ها می توانند آنقدر ضعیف شوند که بشکنند. مفاصل ممکن است در پا یا مچ پا دررفته شوند. با ضربه‌های مکرر و انحطاط، مفاصل پا ممکن است در نهایت فرو بریزند و باعث تغییر شکل پا و شکل غیرعادی مانند ظاهری با کف پا شود. تغییر شکل می تواند منجر به زخم و زخم پا، عفونت استخوان (استئومیلیت) و در صورت عدم درمان تهاجمی، قطع عضو شود که برای درمان باید نزد فوق تخصص ارتوپدی مراجعه کنید.

 

علائم پای شارکو

در خصوص علائم و نشانه ها در ابتدا ممکن است تورم، قرمزی و افزایش گرما در پا و مچ پا وجود داشته باشد. بعداً، هنگامی که شکستگی ها و دررفتگی ها رخ می دهد، ممکن است ناهنجاری های شدید، از جمله فرو افتادن قوس میانی پا (که اغلب به آن کف پای راکر می گویند) یا ناپایداری مچ پا و عقبی پا وجود داشته باشد. این سندرم در سه مرحله کلی پیشرفت می کند:

مرحله 1 (حاد، تکه تکه شدن): درد، قرمزی مشخص، تورم، گرما. اشعه ایکس اولیه تورم بافت نرم را نشان می دهد و تکه تکه شدن استخوان و دررفتگی مفصل ممکن است چند هفته پس از شروع مشاهده شود.

مرحله 2 (تحت حاد، ادغام): کاهش قرمزی، تورم و گرما. اشعه ایکس بهبود زودهنگام استخوان را نشان می دهد

مرحله 3 (مزمن، بازسازی، تثبیت): قرمزی، تورم، گرما برطرف شده است. ترمیم استخوان یا عدم چسبندگی و تغییر شکل باقیمانده اغلب وجود دارد

به صورت کلی علائم:

• پایی که در لمس گرم است و به طور محسوسی گرمتر از پای مقابل است
• سرخی
• تورم
• درد
• داغ شدن کف پا

علل و سیر بالینی

پای شارکو ممکن است زمانی ایجاد شود که فرد استخوانی را در پا یا مچ پا شکسته یا رگ به رگ شود و آسیب به دلیل کمبود حس ناشی از نوروپاتی محیطی درمان نشود. فرد به راه رفتن روی پای شکسته ادامه می دهد و باعث آسیب به استخوان می شود. به عنوان بخشی از واکنش طبیعی بدن به ضربه، استخوان شروع به از دست دادن کلسیم و سایر موادی می کند که استخوان ها را قوی نگه می دارند.

در نهایت، از دست دادن استخوان باعث ایجاد تغییراتی در ساختار پا می شود و قسمت هایی از پا فرو می ریزد. هنگامی که فرو افتادگی در قسمت میانی پا رخ می دهد، پایین پا را گرد می کند و به اصطلاح بدشکلی کف پا می شود. بسته به محل شکستگی استخوان، انگشتان پا می توانند زیر پنجه ها شروع به خمیدگی کنند یا مچ پا تغییر شکل داده و ناپایدار شود. لبه های تیز استخوان ممکن است به پوست فشار وارد کند و خطر زخم های پوستی مزمن را ایجاد کند.

آرتروپاتی شارکو (بیماری مفاصل) ممکن است هر بخشی از پا و مچ پا را درگیر کند، از جمله قسمت میانی پا، عقبی، مچ پا، پاشنه و جلوی پا. ممکن است چندین منطقه درگیر باشند. شکستگی ها و دررفتگی ها اغلب چندین استخوان و مفاصل را با تکه تکه شدن و تغییر شکل گسترده درگیر می کنند.

همچنین بخوانید: علل درد قوزک پا + درمان

تشخیص

فاصله زمانی بین شروع علائم و تشخیص ممکن است چند هفته یا چند ماه باشد. اغلب آرتروپاتی شارکو در ابتدا اشتباه تشخیص داده می شود، زیرا علائم می توانند علائم آسیب یا عفونت را تقلید کنند. تشخیص بر اساس احتمال بالای این مشکل در بیماران مبتلا به نوروپاتی است. افزایش قرمزی، تورم و گرما ممکن است تنها علائم اولیه باشد. بیحرکتی و بالا بردن ارتفاع می تواند به تمایز بین عفونت و شارکو اولیه کمک کند. برخی از بیماران درد دارند. تصاویر اولیه اشعه ایکس ممکن است تورم بافت نرم را بدون تغییرات استخوانی نشان دهند، اما تکرار اشعه ایکس چندین هفته یا ماه بعد ممکن است تغییرات استخوان و مفاصل را نشان دهد.

درمان غیر جراحی

درمان غیر جراحی پای شارکو شامل موارد زیر است:

بی حرکتی: از آنجایی که پا و مچ پا در مراحل اولیه شارکو بسیار شکننده هستند، باید از آنها محافظت شود تا استخوان های ضعیف شده بتوانند خود را ترمیم کنند. عدم تحمل کامل وزن برای جلوگیری از فروپاشی بیشتر پا ضروری است. بیمار نمی تواند روی پای آسیب دیده راه برود تا زمانی که جراح تشخیص دهد که انجام این کار بی خطر است.

در طول این دوره، ممکن است بیمار گچ یا بریس استفاه کند و ممکن است لازم باشد از عصا یا ویلچر استفاده کند. ممکن است چندین ماه طول بکشد تا استخوان‌ها بهبود یابند، اگرچه ممکن است در برخی بیماران به طور قابل توجهی بیشتر طول بکشد.

کفش های سفارشی و مهاربندی. کفش‌هایی با درج‌های مخصوص ممکن است پس از بهبود استخوان‌ها مورد نیاز باشد تا بیمار بتواند به فعالیت‌های روزانه خود بازگردد و همچنین به جلوگیری از عود پای شارکو، ایجاد زخم‌ها و قطع عضو احتمالی کمک می‌کند. در مواردی که تغییر شکل قابل توجهی دارند، بریس نیز لازم است.

اصلاح فعالیت ممکن است برای جلوگیری از آسیب های مکرر به هر دو پا، اصلاح سطح فعالیت لازم باشد. بیمار مبتلا به شارکو در یک پا احتمال بیشتری دارد که در پای دیگر آن را ایجاد کند، بنابراین باید اقدامات لازم برای محافظت از هر دو پا انجام شود.

مراقبت های پیشگیرانه

بیمار با رعایت موارد زیر می تواند نقش حیاتی در پیشگیری از پای شارکو و عوارض آن داشته باشد:

• کنترل سطح قند خون می تواند به کاهش پیشرفت آسیب عصبی در پاها کمک کند.
• به طور منظم پای خود را معاینه کنید.
• هر روز هر دو پا را چک کنید و در صورت مشاهده علائم پای شارکو فوراً به جراح مراجعه کنید.
• مراقب باشید که از آسیب، مانند ضربه زدن به پا یا زیاده روی در برنامه ورزشی جلوگیری کنید.
• دستورالعمل های جراح را برای درمان طولانی مدت برای جلوگیری از عود، زخم و قطع عضو دنبال کنید.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با بیماری مفصل شارکو و جرئیات مربوط به آن آشنا کنیم؛ همان طور که مطالعه کردید این عارضه در ابتدا چندان جدی نیست و اگر در زمان بروز علائم اولیه اقدامات لازم جهت درمان را انجام دهید تا حد بسیاری می توانید به روند بهبودی سریع آن کمک کنید. اما هرچقدر درمان طولانی تر شود آسیب کهنه تر می شود و به همین صورت روند درمان طولانی تر خواهد شد.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم شما را به خوبی با بیماری مفصل شارکو آشنا کنیم. در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

یکی از آسیب هایی که اکثر افراد در طول زندگی خود به آن دچار می شوند مربوط به درد قوزک پا است، این درد ممکن است به دلایل متنوعی ایجاد شود و مسئله مهم در خصوص درمان تشخیص علت است. به همین جهت در این مطلب از کلینیک خانه درد قصد داریم تا در خصوص علت و درمان درد قوزک پا و جزئیات مربوط به آن صحبت کنیم. بنابراین اگر شما یا یکی از نزدیکانتان به این درد دچار می شوید و سوالاتی در خصوص آن دارید توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

علل شایع درد قوزک پا

به جهت تشخیص صحیح علت درد لازم است که شما نزد فوق تخصص ارتوپدی مراجعه کنید با این حال اگر درد مچ پا را تجربه می کنید، به احتمال زیاد ممکن است به دلیل یکی از این دلایل رایج باشد.

رگ به رگ شدن

پیچ خوردگی مچ پا آسیب یک یا چند رباط (بافت های سخت و فیبری که استخوان را به استخوان متصل می کند) است. پیچ خوردگی مچ پا ممکن است به دلیل پایین آمدن از حاشیه، راه رفتن روی سطح ناهموار، افتادن یا انجام یک ورزش مانند تنیس یا بسکتبال که در آن تغییر سریع جهت باعث می شود مچ پا به سمت داخل غلت بخورد یا بپیچد اتفاق بیفتد.

تاندونیت

تاندونیت زمانی رخ می دهد که تاندون هایی که ماهیچه ها را به استخوان متصل می کنند، تحریک و ملتهب می شوند. سه نوع تاندونیت در مچ پا وجود دارد: تاندونیت پرونئال، تاندونیت خلفی تیبیا و تاندونیت آشیل.

همچنین بخوانید: پیچ خوردگی مچ پا از علائم تا بهترین روش های درمان

شکستگی استخوان

شکستگی استخوان مچ پا شایع است و به شکستگی در یک یا چند استخوانی که به مفصل مچ پا متصل می شود اشاره دارد:

• تیبیا (استخوان ساق پا)
• فیبولا (استخوان پایین ساق پا)
• تالوس (استخوان پا)

مانند پیچ ​​خوردگی مچ پا، پیچاندن، چرخاندن مچ پا یا افتادن ممکن است باعث شکستگی مچ پا شود.

علائم عبارتند از درد شدید فوری و شدید، تورم، کبودی و ناتوانی در وزن دادن به مچ پا. اگر مفصل مچ پا علاوه بر شکستگی استخوان دچار دررفتگی شود، ممکن است مچ پا تغییر شکل داده شود.

کبودی استخوان

کبودی استخوان مچ پا ناشی از آسیب کمتری نسبت به شکستگی به استخوان است. کبودی استخوان مچ پا ممکن است خود به خود یا همراه با پیچ خوردگی مچ پا ایجاد شود. آنها اغلب به شدت دردناک هستند و باعث تورم مانند شکستگی می شوند

علل نادر درد مچ پا

نقرس

نقرس، نوعی آرتریت التهابی، در نتیجه تشکیل کریستال اسید اوریک در یک یا چند مفصل ایجاد می‌شود. از آنجایی که نقرس یک علت غیر معمول درد مچ پا است، در درجه اول در افرادی که قبلاً مبتلا به نقرس تشخیص داده شده اند، مورد توجه قرار می گیرد.

عفونت استخوان

عفونت در استخوان (استئومیلیت) به ندرت ممکن است در مچ پا رخ دهد. علاوه بر حساس بودن مفصل مچ پا، علائم دیگر استخوان عفونی شامل گرما و تورم است.

سندرم تونل تارسال

سندرم تونل تارسال به فشرده شدن عصب تیبیا در “تونل تارسال” مچ پا اشاره دارد (شبیه به سندرم تونل کارپال که در مچ دست رخ می دهد) این سندرم ممکن است باعث درد یا سوزش و احساس بی حسی یا گزگز در کف پا، انگشتان پا و گاهی اوقات پاشنه پا، مچ پا یا ساق پا شود.

نوروپاتی پرونئال

عصب پرونئال مشترک از پایین ساق پا می گذرد و به عصب پرونئال عمقی و عصب پرونئال سطحی منشعب می شود. اگر این عصب فشرده شود، می تواند علائمی را ایجاد کند که بسته به محل وقوع فشردگی متفاوت است.

همچنین بخوانید: درمان خانگی ضرب دیدگی مچ پا

علائم آسیب دیدگی قوزک پا

اگر از علت درد مچ پا مطمئن نیستید، توصیه ‌های درمانی خاصی را برای بیماری خود نمی‌ دانید یا علائم زیر را دارید، فوراً به پزشک مراجعه کنید:

• ناتوانی در راه رفتن راحت در سمت آسیب دیده
• تغییر شکل در اطراف مفصل مچ پا
• درد مچ پا که در شب یا هنگام استراحت رخ می دهد
• درد مچ پا که بیش از چند روز ادامه دارد
• ناتوانی در خم شدن مچ پا
• تورم مفصل یا ناحیه ساق پا
• علائم عفونت، از جمله تب، قرمزی و یا پوست گرم
• هر گونه علائم غیر معمول دیگر

بسیاری از بیماری های مچ پا را می توان با سابقه پزشکی، معاینه فیزیکی و اشعه ایکس تشخیص داد. سایر شرایط به آزمایش های تصویربرداری اضافی و آزمایش خون نیاز دارند.

درمان درد قوزک پا

درمان کاملاً به مشکل خاص مچ پا بستگی دارد، اما یک برنامه درمانی رایج برای بسیاری از تشخیص‌ های مچ پا، پروتکل RICE است. این پروتکل اولین قدم درمان قبل از قرار ملاقات با پزشک است.

پروتکل RICE

این پروتکل ها یک روش خانگی استاندارد برای درمان انواع آسیب های اسکلتی عضلانی از جمله پیچ خوردگی مچ پا و تاندونیت مچ پا است که مخفف عبارت چهار مرحله ضروری است:

استراحت: اولین نوع درمان برای اکثر آسیب های مچ پا، استراحت دادن ساده به مفصل و کاهش التهاب است. گاهی اوقات این تنها مرحله مورد نیاز برای تسکین درد خفیف مچ پا است. اگر درد شدید باشد، مدت استراحت را بیشتر کنید.

یخ: کیسه های یخ یا بسته های ژل سرد را به مدت 15 تا 20 دقیقه، سه بار یا بیشتر در روز برای کاهش تورم و تسکین درد استفاده کنید. مطمئن شوید که یخ را مستقیماً روی پوست خود قرار ندهید.

فشرده سازی: باندهای فشاری، مانند پوشش ACE، می توانند به حمایت و بی حرکت کردن مفصل مچ پا کمک کنند. گفته می شود، مطمئن شوید که بیش از حد فشرده نمی شود. علائم فشرده سازی بیش از حد شامل احساس بی حسی، سوزن سوزن شدن، افزایش درد، سرد شدن یا تورم در پا یا ناحیه مچ پا درست زیر پایین بانداژ یا بسته بندی است.

ارتفاع: بالا بردن مچ پا بالاتر از سطح قلب (با قرار دادن پا روی بالش) می تواند به کاهش تورم در چند روز اول پس از آسیب مچ پا کمک کند.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی یک درمان رایج برای بسیاری از تشخیص های مچ پا از جمله کشیدگی و تاندونیت و همچنین پس از جراحی مچ پا است. فیزیوتراپیست ها از تمرینات توانبخشی برای افزایش قدرت عضلات مچ پا، بازیابی تحرک، به حداقل رساندن سفتی و جلوگیری از مشکلات مزمن مچ پا استفاده می کنند.

داروها

داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی برخی از رایج ترین داروهای تجویزی هستند، به ویژه برای بیمارانی که درد مچ پا ناشی از مشکلاتی مانند آرتریت، رگ به رگ شدن و تاندونیت دارند.

برای درد شدیدتر، مانند درد ناشی از شکستگی شدید، پزشک ممکن است داروهای مسکن قوی‌تری مانند مواد افیونی را برای مدت کوتاهی تجویز کند.

برای موارد شدید آرتریت، پزشک شما ممکن است تزریق کورتیزون یک استروئید که التهاب را کاهش می‌ دهد به مفصل مچ پا توصیه کند اما دقت کنید که فواید تزریق استروئید موقتی است.

انجام جراحی برای درمان درد قوزک پا

جراحی به ندرت برای درمان آسیب قوزک پا انجام می‌شود. در بیشتر موارد، آسیب قوزک پا با استراحت، یخ، فشرده‌سازی و بالا بردن (RICE) و در صورت نیاز با داروهای مسکن بدون نسخه بهبود می‌یابد. برای شکستگی شدید مچ پا، جراح ارتوپد باید استخوان‌ های مچ پا را با استفاده از پیچ‌ ها، پین‌ ها، میله‌ ها و یا صفحات، ثابت کرده و در جای خود قرار دهد. درمان های جراحی شامل دبریدمان، فیوژن و جایگزینی است.

در موارد زیر ممکن است جراحی برای درمان آسیب قوزک پا لازم باشد:

• پارگی کامل رباط: اگر رباط قوزک پا شما به طور کامل پاره شده باشد، ممکن است نیاز به جراحی برای ترمیم آن داشته باشید.
• آسیب به تاندون: اگر تاندون‌های قوزک پا شما نیز آسیب دیده باشد، ممکن است نیاز به جراحی برای ترمیم آنها داشته باشید.
• بی‌ثباتی قوزک پا: اگر آسیب قوزک پا شما منجر به بی‌ثباتی قوزک پا شده باشد، ممکن است نیاز به جراحی برای تثبیت آن داشته باشید.
• علائم مداوم: اگر علائم آسیب قوزک پا شما پس از چند ماه بهبود نیافت، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید.

جراحی برای درمان آسیب قوزک پا معمولاً تحت بی‌حسی موضعی یا بیهوشی عمومی انجام می‌شود. جراح یک برش کوچک در پوست ایجاد می‌کند و سپس رباط یا تاندون آسیب‌دیده را ترمیم می‌کند. پس از جراحی، ممکن است نیاز به استفاده از آتل یا گچ برای چند هفته داشته باشید.

بهبودی پس از جراحی آسیب قوزک پا ممکن است چند ماه طول بکشد. در طول این مدت، باید فیزیوتراپی انجام دهید تا قدرت و انعطاف‌پذیری قوزک پا خود را بازیابید.

نکاتی برای جلوگیری از آسیب به قوزک پا

گرم کردن: قبل از شروع هر گونه فعالیت ورزشی، مچ پا و قوزک پا خود را گرم کنید. این کار به افزایش انعطاف‌پذیری و جریان خون در مچ پا و قوزک پا کمک می‌کند و خطر آسیب را کاهش می‌دهد.

تمرینات قدرتی: انجام تمرینات قدرتی برای عضلات مچ پا و ساق پا می‌تواند به تقویت آنها و کاهش خطر آسیب کمک کند.

استفاده از کفش مناسب: هنگام ورزش یا انجام فعالیت‌هایی که ممکن است به مچ پا فشار وارد کنند، از کفش‌های مناسب استفاده کنید. کفش‌های شما باید به اندازه کافی پهن باشند تا انگشتان پا به راحتی در آنها حرکت کنند و باید قوس مناسب را داشته باشند.

اجتناب از حرکات تکراری: از انجام حرکات تکراری که ممکن است به مچ پا فشار وارد کنند، خودداری کنید. اگر شغلی دارید که شامل ایستادن طولانی‌مدت یا راه رفتن زیاد است، هر چند وقت یکبار استراحت کنید و مچ پا و قوزک پا خود را حرکت دهید.

حفظ تناسب اندام: حفظ تناسب اندام می‌تواند به کاهش خطر آسیب به مچ پا و قوزک پا کمک کند. اضافه وزن می‌تواند فشار اضافی به مچ پا و قوزک پا وارد کند.

آگاهی از محیط: هنگام راه رفتن یا دویدن، مراقب محیط اطراف خود باشید و از چاله‌ها، ناهمواری‌ها و سایر موانعی که ممکن است باعث پیچ خوردن مچ پا شما شوند، خودداری کنید.

استفاده از بریس یا بانداژ: اگر سابقه آسیب به مچ پا دارید، ممکن است بخواهید هنگام ورزش یا انجام فعالیت‌هایی که ممکن است به مچ پا فشار وارد کنند، از بریس یا بانداژ استفاده کنید.

در صورت بروز درد، استراحت کنید: اگر در مچ پا یا قوزک پا خود احساس درد کردید، فعالیت خود را متوقف کنید و استراحت کنید. ادامه فعالیت می‌تواند به آسیب بیشتر منجر شود.

در صورت لزوم از یخ استفاده کنید: اگر مچ پا یا قوزک پا شما آسیب دیده است، می‌توانید برای کاهش درد و تورم از یخ استفاده کنید.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با علت و درمان درد قوزک پا آشنا کنیم. همان طور که مطالعه کردید دلایل متنوعی برای درد قوزک پا وجود دارد، بنابراین تنها کاری که شما باید انجام بدهید این است که در زمان بروز علائم اولیه نزد پزشک متخصص مراجعه نمایید تا علت دقیق درد مشخص شود و پس از آن متناسب با آسیب ایجاد شده گزینه های درمانی لازم ارائه می شود.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم شما را به خوبی با درد قوزک پا آشنا کنیم. در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در قسمت نظرات برای ما بیان کنید

پی آر پی زانو چیست؟ همان طور که می دانیم کنترل درد مزمن زانو کار راحتی نیست. درد آنقدر سخت و دردناک است که بیشتر افراد مبتلا مجبور می‌شوند فعالیت‌های روزانه خود را خیلی کمتر کنند. باید گفت زانو و سیستم عصبی آن می تواند خیلی پیچیده باشد و بسیاری از افراد مبتلا به درد مزمن زانو گزینه درستی برای عمل جراحی نیستند. بعضی از افراد برای خلاص شدن از درد زانو پی آر پی زانو را انتخاب می کنند، که در ادامه شما را با آن آشنا خواهیم کرد.

در صورتی که می خواهید بدانید پی آر پی زانو چیست، چگونه انجام می شود، مراقبت های پس از به شکل است و آیا دارای عوارض یا درد است یا نه تا انتها این مقاله همراه کلینیک خانه درد باشید.

PRP زانو چیست؟

پی آر پی زانو یا (Platelet Rich Plasma) یک روش درمانی جدید می باشد که برای بهبود در زانو استفاده می شود. پی آر پی حاوی مقدار بسیاز یادی پلاکت می باشد که پلاکت همان بخشی از خون است که برای بازسازی و ترمیم بافت های آسیب دیده استفاده می شود. در این روش پزشک فوق تخصص زانو از پلاکت خون شخص مراجعه کننده استفاده می شود.

درمان پی آر پی به چه صورت است؟

درمان پی آر پی شامل گرفتن پلاکت از خون خود بیمار و تزریق دوباره آن به قسمت آسیب دیده پوست می باشد. گفتنی است که قبل از عمل نکاتی باید رعایت شود که عبارتند از: مقدار کمی خون (معمولا بین ۱۰ تا ۲۰ سی سی) از بیمار گرفته می شود و در دستگاه سانتریفیوژ به چرخش درمی آید تا سلول های قرمز خون نتوانند از پلاکت پلاسما جدا شوند.

لازم به ذکر است که این پلاکت پلاسما جدا شده از سلول‌های قرمز خون به عنوان منبع موثری برای ترمیم آسیب های پوستی و سوختگی ها شناخته می شود، که با تزریق آنها به پوست باعث افزایش حجم و در نتیجه از بین بردن خطوط ظریف پوست، چین و چروک ها می شوند. باید اضافه کنم پی آر پی برای سال ها در اورولوژی، مغز و اعصاب، دندان پزشکی، چشم پزشکی، ارتوپدی و پزشکی ورزشی به عنوان روشی برای درمان آسیب های عضلات، درد مفاصل، رباط ها، جراحات و زخم ها و … استفاده می شود.

پی آر پی مینسیک زانو

 باتوجه به کاربرد این روش درمانی در پزشکی، باید گفت در سال های اخیر در جوان سازی پوست و طراحی و زیبایی این روش نیز استفاده می شود. اما روش های دیگر درمانی نیز به جز پی آر پی  برای برطرف شدن مشکل زانو و بهبود وضعیت مفاصل وجود دارد. بنابراین این روش می تواند باعث به تاخیر انداختن عمل جراحی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر می توانيد به شماره های درج‌ شده در سایت تماس حاصل فرمایید و با متخصص جراحی استخوان و مفاصل مشورت کنید و مشکل خود را با آنها در میان بگذارید.

اگر نیاز به انجام معاینات باشد البته با تشخیص پزشک، به مطب مربوطه مراجعه فرمایید. لازم به ذکر است اگر از این بیماری در خود علائمی دید برای رفع و پیشگیری از عوارض آن حتما به پزشک متخصص زانو مراجعه فرمایید. زیرا هر نوع تعلل، باعث آسیب رسیدن به دیگر اعضا ی بدنتان می شود.

بیشتر بخوانید: علت درد زانو هنگام راه رفتن و روشهای درمان آن

چه کسانی شرایط درمان با این روش را ندارند؟

نمی‌توان گفت انجام پی آر پی زانو برای چه کسانی خطرناک و غیر قابل نتیجه است. اما می‌توان گفت این روش درمانی برای چه کسانی مفید و بهترین نتیجه را دارد. به همین دلیل است که قبل از شروع درمان با این روش، به نکات زیر توجه می شود:

• سن: افراد در هر سنی هستند می توانند درمان با پی آر پی را آغاز کنند و واجد شرایط درمان نیز هستند.
• وضعیت خون: محدودیتی برای افراد با گروه خونی مختلف برای درمان با این روش وجود ندارد، اما باید توجه داشته باشید که اگر پلاکت خون بیمار پایین ‌تر از حد نرمال باشد باید معاینات لازم توسط پزشک مرتبط انجام شود.
• سلامتی: افرادی که از سلامت کامل برخوردارند، پاسخ بهتری به درمان خواهند داد.

به طور کلی افرادی که سیگار استعمال می‌کنند و یا بیماری ‌هایی مثل تیروئید، سرطان، دیابت و… یا به سایر بیماری ‌های مزمن دچار هستند، انتخاب مناسبی برای  تزریق پی آر پی نخواهند بود. این تزریق برای همه ی افراد توصیه نمی شود. به طور کلی اگر مبتلا به فلج مغزی یا بیماری پارکینسون یا سرطان باشید، تزریق پی ار پی درمانی نمی تواند گزینه مناسبی باشد. اگر در حال حاضر به عفونت یا چندین بیماری مبتلا هستید، مجددا پی آر پی درمانی ممکن است انتخاب خوبی برای شما نباشد. اما باید دقت داشته باشید که همه این نکات باید زیر نظر پزشک باشد و پزشک می‌تواند بر اساس مشکل زانو و همچنین سلامتی شما صحبت خاصی ارائه دهد و اگر نیاز به داروی خاصی باشد برای بیمار تجویز می کند.

نحوه تزریق PRP زانو به چه صورت است؟

تزریق پلاسمای غنی از پلاکت پی آر پی با استفاده از غلظت پلاکت بیمار در نمونه خون او تهیه می‌شود. در درمان پی ار پی زانو از سیستم سلامت طبیعی بدن در بهبود مشکلات اسکلتی عضلانی بیمار به کار برده می‌شود. سپس پلاکت‌ های به دست آمده مستقیماً به بافت زانو تزریق می‌شوند. آنها باعث آزاد شدن فاکتورهای رشد و تحریک و افزایش تعداد سلول ‌های ترمیم کننده بدن می‌شوند. باید اضافه کنم از این نوع تزریق عوارضی گزارش نشده است و اگر هم عوارضی مشاهده شود در حد خیلی کم است.

 

باید اضافه کنم مراحل تزریق بعضی اوقات نیاز به استفاده از سونوگرافی دارد. این روش کار به پزشکان کمک می‌کند تا محل تزریق مناسب را به درستی پیدا کنند. قابل ذکر است که همه ی مراحل تزریق با رعایت پروتکل های بهداشتی است و جایه هیچ نگرانی نیست. تزریق پی آر پی درمانی زانو می تواند باعث سرعت بخشیدن در روند بهبودی عضلات آسیب دیده زانو، رباط ها، مفاصل کمک شایانی کند و بیمار می تواند بدون هیچ نگرانی مجددا راه برود و به رسیدگی فعالیت های روزانه خود بپردازد.

بیشتر بخوانید: بهترین روش های درمان زانو درد

مراقبت های بعد از پی آر پی زانو

پس از انجام کار پی آر پی زانو هر ۲ تا ۳ ساعت، هر بار به مدت ۲۰ دقیقه روی زانوی خود یخ قرار دهید و این کار را تا سه روز ادامه دهید اگر درد زانو شدید شد، داروهای مسکن نیز مصرف کنید. سعی کنید که فعالیت بدنی خود را محدود کنید و از انجام فعالیت‌های سخت و زیاد که سبب وارد آمدن فشار بر زانو می‌شوند خودداری کنید. امکان دارد پزشک برای جلوگیری از فشار وزن بدن از روی زانوها به شما توصیه کند که چند روزی از عصا استفاده کنید. بعد از گذشت ۶ تا ۸ هفته از تزریق پی ‌آر‌ پی باید برای بررسی میزان اثربخشی کار دوباره به پزشک خود مراجعه کنید. در این جلسه می‌توانید در مورد پیشگیری از اقدامات احتمالی بعدی نیز با پزشک خود مشورت کنید.

عوارض پی آر پی زانو چه می باشد؟

تاکنون عوارض خاصی در مورد انجام پی ار پی گزارش نشده است، با این حال ممکن است شما عفونت و یا درد شدید را احساس کنید. اگر درد بعد از پی آر پی زانو شما به صورت خفیف باشد باید گفت این میزان درد طبیعی بوده و نشان دهنده شروع بهبودی و سازگاری بدن با ماده تزریق شده است. سعی کنید بعد از تزریق پی آر پی مقدار زیادی مایعات و آب مصرف کنید و برای رسیدن به نتیجه مطلوب لازم است چند نکته را رعایت کنید:

• در روزهای اول پس از تزریق حمام نکنید.
• در هفته‌ های اول بعد از عمل، سعی کنید از نوشیدن مواد الکلی و مصرف کافئین خودداری کنید.
• از مصرف سیگار پرهیز کنید.
• ۷۲ ساعت پس از تزریق پی آر پی از گذاشتن یخ و یا کیسه آب گرم بر روی محل تزریق جلوگیری شود.

بهترین مرکز پی آر پی زانو در تهران کجاست؟

بهترین مرکز پی آر پی در تهران جایی است که از مرغوب تری کیت ها استفاده نماید و در عین حال داری مجرب ترین کادر درمانی باشد. کلینیک خانه درد دارای سابقه بسیاری در این زمینه می باشد و با توجه به تجربیات بسیار متخصصین پیشنهاد می کنیم سری به ما بزنید.

تلفن تماس برای مشاوره رایگان:  02126703126

قیمت پی آر پی زانو

هزینه تزریق prp زانو به توجه به نوع، برند و تعداد کیت هایی که مصرف می شود متغیر است و هزینه ثابتی را نمیشه برای آن مشخص کرد. اگر می خواهید نتیجه مطلبوبی به دست آورید پیشنهاد می شود که به بهترین کلینیک های موجود برای انجام prp مراجعه نمایید.

بیشتر بدانید: هزینه پی آر پی زانو جهت درد های مفصلی

آیا پی آر پی زانو درد دارد؟

ممکن در زمان انجام مقداری درد داشته باشید اما به اندازه ای نیست که اذیت شوید و یا نتوانید تحمل کنید بنابراین جای نگرانی ندارد. بیشتر ممکن است پس از انجام پی ار پی احساس درد یا تورم داشته باشید که آن هم پس از گذشت 3 الی 7 روز کاهش یافته.

سخن پایانی

برای کلام آخر باید اضافه کنم که اگر پی آر پی زانو زیر نظر پزشک متخصص و با تجربه باشد، حتما نتایج بسیار خوبی را به همراه خواهد داشت. زیرا اگر پزشک تجربه و تخصص کافی دراین نوع بیماری را نداشته باشد امکان آسیب و صدمه بیشتر به سلامتی فرد را دارد. فرد مبتلا لازم است با مراجعه حضوری و پس از مشورت با پزشک، معاینات لازم انجام شود و با رعایت وضعیت روحی و جسمی هر بیمار بهترین پروسه درمانی برای بیمار مشخص شود.

جراحی دیسک کمر جزو عمل هایی می باشد که سوالات بسیاری در خصوص آن وجود دارد، مخصوصا اگر جراحی شما به صورت باز انجام شده باشد، احتمال بروز برخی آسیب ها بعد از عمل وجود دارد، یکی از این آسیب ها درد لگن می باشد؛ این درد می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود، اما سوالی که در خصوص آن ایجاد می شود این است که علت درد لگن بعد از عمل دیسک کمر چیست و چکونه می توان آن را درمان کرد؟

در این مطلب از کلینیک خانه درد قصد داریم تا به صورت کامل در خصوص این موضوع صحبت کنیم و انواع دلایل بروز این درد را برای شما آورده ایم و در آخر توضیح داده ایم که چگونه می توان علائم آن را از بین برد.

بنابراین اگر شما یا یکی از اطرافیانتان جراحی دیسک کمر انجام داده اید و به درد لگن دچار هستید، توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

علت درد لگن بعد از عمل دیسک کمر

در ابتدا توجه داشته باشید که گاهی درد لگن شما مربوط به آسیبی جدی نمی باشد، مخصوصا اگر جراحی باز را نزد فوق تخصص ستون فقرات انجام داده باشید، داشتن مقداری درد پس از جراحی طبیعی می باشد و به مرور زمان به خودی خود از بین می رود.

اما اگر درد شما طولانی شده است و برایتان ناراحت کننده است، باید حتما به پزشک خود اطلاع دهید.

تشخیص اشتباه

یک احتمال این است که منبع اصلی درد شما دقیقاً مشخص نشده باشد. همچنین ممکن است یک منبع درد دیگری از ناراحتی شما وجود داشته باشد که در تشخیص اولیه شما پزشک آن را متوجه نشده باشد. به دلیل نزدیکی باسن به پایین ستون فقرات، این امکان وجود دارد که شما در قسمت هایی که باسن خود را نگه می دارند مشکل داشته باشید. همچنین ممکن است دچار کشیدگی عضله لگن یا حتی عفونت در ناحیه لگن خود شده باشید.

همچنین بخوانید: علت پا درد بعد از عمل دیسک کمر + درمان

تحریک عضله پیریفورمیس

عضله پیریفورمیس در نزدیکی عصب سیاتیک قرار دارد که اغلب توسط فتق دیسک تحریک می شود . در برخی موارد این عضله نیز تحریک می شود. این عارضه گاهی اوقات در طول جراحی دیسککتومی اتفاق می افتد، اگرچه ممکن است بعد از جراحی نیز مشکلی ایجاد کند. در صورتی که این موضوع رخ دهد، ممکن است دردی داشته باشید که تا زمانی که عضله تحریک شده از بین برود، به ناحیه لگن گسترش می یابد. پزشک شما ممکن است پس از جراحی دیسک ستون فقرات، اسکن MRI را برای تأیید اینکه این عضله واقعاً تحریک شده است، درخواست کند.

تحریک طولانی مدت عصب سیاتیک

عصب سیاتیک گاهی اوقات پس از دیسککتومی همچنان تحریک می شود تا جایی که علائم طولانی مدت تجربه می شود. از آنجایی که این عصب از پایه ستون فقرات شروع می ‌شود و به سمت پایین حرکت می ‌کند، ناراحتی می ‌تواند به هر نقطه از مسیر عصب گسترش یابد، که  شامل لگن شما نیز باشد. در این مورد، علائم احتمالاً شامل بی حسی و احساس سوزن سوزن شدن است که تا باسن گسترش می یابد. در صورتی که شما در کنار درد هر یک از این علائم را داشته باشید احتمالا به این معنا است که درد شما به دلیل تحریک شدن عصب سیاتیک می باشد.

عضلات ضعیف شده توسط جراحی

همچنین ممکن است عضلات پشتیبان باسن و ستون فقرات شما در حین یا بلافاصله پس از جراحی ضعیف شوند. اگر بعد از جراحی خیلی فعال نباشید، ممکن است این اتفاق بیفتد. پس از دیسککتومی یا حتی میکرودیسککتومی با حداقل تهاجم، شما نباید تمامی فعالیت های خود را محدود کنید. با این حال، بسیار مهم است که با یک فیزیوتراپیست برای تقویت عضلاتی که از ستون فقرات و باسن شما حمایت می کنند، کار کنید.

استراحت بیش از حد

یکی دیگر از احتمالات این است که استراحت بیش از حد پس از جراحی داشته اید که در این صورت ممکن است عضلات نزدیک یا اطراف باسن شما را ضعیف کند. در این حالت، زمانی که شروع به بلند شدن و دور زدن کنید، ناراحتی باید از بین برود و درد شما بهبود یابد.

همچنین بخوانید: کمربند طبی بعد از عمل دیسک کمر چه کاربردی دارد؟

چگونگی کنترل درد

روش هایی که برای درمان و کنترل علائم درد وجود دارد در ابتدا وابسته به این است که علت درد شما چه می باشد، اگر علت مربوط به آسیب های جدی باشد، در این صورت لازم است که علت شناسایی و رفع شود در این صورت درد شما نیز از بین می رود.

اما اگر درد شما مربوط به مشکلات جدی نباشد، می توانید با کمک برخی از روش ها به درمان آن کمک کنید. این روش ها عبارت است از:

فیزیوتراپی

شما می توانید به کلینیک های فیزیوتراپی مراجعه نمایید تا با توجه به وضعیت شما تمرین هایی متناسب با علائمی که دارید ارائه شود. به این صورت که هنگامی که معاینات لازم بر روی بیمار بطور کامل انجام شد، متخصص فیزیوتراپی می تواند نتایج حاصل از عمل جراحی را ارزیابی کرده و با توجه به فاکتورهای موثر بر مشکلات خاص کمر، از یک برنامه درمانی مناسب برای رفع مشکل بیمار استفاده کند.

روش های درمانی که به شما توصیه می شود معمولا شامل:

• درمان های دستی جهت تغییر وضعیت لگن و بهبود حرکت مفاصل و بافت های نرم بدن
• انجام تمرین های حرکتی تقویتی و انعطاف پذیری
• آموزش به بیمار جهت نحوه مراقبت بعد از جراحی و مراقبت از وضعیت کمر
• آموزش به بیمار برای انجام فعالیت های مختلف اعم از بلند کردن اشیا، چگونگی نشست و برخواست، نحوه صحیح خوابیدن و موارد این چنین تا حداقل میزان فشار به کمر و لگن وارد شود
• کمک به بیمار جهت اجرای ایمن برنامه فیزیوتراپی بعد از عمل دیسک کمر به نحوی که بتواند سلامت کلی فرد را بهبود بخشد
• استفاده از روش های سرما یا گرما درمانی و یا تحریک الکتریکی برای کاهش درد

انجام تمرین های حرکتی کششی

حرکات کششی برای بهبود مشکلات پس از جراحی بسیار موثر می باشند و این گونه احتمال مبتلا به فیبروز اپیدورال هم به حداقل می رسد. در اکثریت مواقع تشکیل بافت همبند حدود 6 تا 12 هفته پس از جراحی ایجاد می شود.

در این حالت اگر بیمار به صورت مرتب تمرینات ورزشی را انجام دهد می تواند تا حد بسیاری از ایجاد این عارضه جلوگیری کند.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با علت درد لگن بعد از عمل دیسک کمر و چگونگی درمان آن آَشنا کنیم. همان طور که مطالعه کردید دلایل بروز این درد متنوع است، بنابراین برای درمان صحیح لازم است که در ابتدا تشخیص دقیق از آسیب انجام شود و پس از آن متناسب با علت بروز درد گزینه های درمانی لازم ارائه می شود؛ به همین جهت بسیار مهم است که شما نزد پزشک خود مراجعه کنید و درد را به حال خود رها نکنید.

همچنین برای مطالعه بیشتر می‌توانید مقاله درمان کمر درد را نیز مطالعه کنید تا انواع روش ها را در این زمینه یاد بگیرید.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم شما را به خوبی با علت درد لگن بعد از عمل دیسک کمر و جزئیات مربوط به آن آشنا کنیم. در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.