امپول اپیدورال جزو عمل های بسته و کم تهاجمی است که درد ناشی از التهاب های عصب های نخاعی را کاهش می دهد. این امپول را می توان برای گردن درد، بازو، پا و درد های کمری استفاده کرد. در این مطلب قصد داریم تا به بررسی امپول اپیدورال برای دیسک کمر بپردازیم و ببینیم که تزریق این امپول در ناحیه کمری چگونه است و در چه مواردی استفاده می شود.

از این امپول در ناحیه کمری زمانی استفاده می شود که التهابی در نتیجه فتق دیسک یا تنگی کانال نخاعی ایجاد شده باشد. در این شرایط تزریق در فضای اپیدوال یعنی ناحیه ای که مملو از چربی بین استخوان و کیسه ‌ی محافظ عصب‌ های نخاعی تزریق می شود.

میزان تسکین درد نیز وابسته به شرایط در افراد مختلف متفاوت است، برای برخی ممکن است بهبودی تا چند روز ادامه داشته باشد و یا برای گروهی دیگر تا چندین سال ادامه خواهد داشت. به طور کل هدف از انجام این تزریق در این است که درد بیمار به اندازه ای کم شود که بتواند فعالیت های معمول و روزانه خود را انجام دهد.

در این مطلب از کلینیک خانه درد قصد داریم تا کمی بیشتر در خصوص این ترزیق که جزو درمان غیر جراحی دیسک کمر است صحبت کنیم و جزئیات مربوط به آن را بررسی کنیم، بنابراین اگر شما یا یکی از اطرافیانتان ملزم به استفاده از این آمپول هستید و می خواهید اطلاعات بیشتری در مورد آن به دست آورید، توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

منظور تزریق استروئید در فضای اپیدورال چیست؟

داروهایی که در فضای اپیدورال تزریق می‌شود، شامل کورتیکواستروئید (برای مثال تریامسینولون، متیل پردنیزولون و دگرامتازون) و دارو های بی ‌حسی (مانند لیدوکائین یا بوپیواکائین) می‌ شود.

این دارو ها توسط فوق تخصص ستون فقرات به طور مستقیم درون فضای اپیدوال ستون فقرات (ناحیه میان مهره های استخوانی و کبسه ی محافظ دور نخاع و عصب نخاعی) تزریق می شود. استفاده از این دارو برای کم کردن التهاب بسیار موثر است، اما چنانچه دارو به طور مستقیم در ناحیه دردناک تزریق شود برای تسکین درد نیز موثر می باشد.

البته در نظر داشته باشید که این تزریق برای کوچک تر کردن فتق دیسک کاربردی ندارد و تنها با دور کردن پروتئین های عامل تورم بر روی عصب نخاعی تاثیر می گذارد.

در طی انجام این تزریق وابسته به برخی عوامل، درد برای چند روز تا چند سال تسکین می یابد و بیمار در این مدت این امکان را دارد که وضعیت ستون فقرات را با انجام طب فیزیکی ورزش درمانی بهبود دهد.

تزریق اپیدورال در چه مواردی کاربرد دارد؟

همان طور که در ابتدا اشاره کردیم این تزریق برای بیماران دارای کمردرد، گردن درد، بازو درد و درد سیاتیک پا مفید می باشد. در موارد زیر تزریق اپیدورال بسیار موثر می باشد:

تنگی کانال نخاعی: در صورت بروز این عارضه، ریشه های عصبی ناحیه کمری درگیر می شوند و بیمار در زمان راه رفتن در ناحیه کمر و پا احساس درد خواهد داشت.

اسپوندیلولیستزی: ضعف یا شکستگی بین فاست‌ های بالا و پایین مهره‌ ها. زمانی که مهره رو به جلو سر می‌خورد، به ریشه‌ های عصبی فشار می‌آورد و به درد دامن می‌ زند.

فتق دیسک: در این آسیب ماده ژلاتین در داخل دیسک برجسته می شود و یا از پارگی روی دیواره های دیسک بیرون می زند. در طی این آسیب بیمار علائمی مثل درد و ورم خواهد داشت.

ساییدگی دیسک: ساییدگی یا پیر شدن دیسک بین مهره‌ای، پارگی آنولوس، رشد خارهای استخوانی و از بین رفتن فضای دیسک را به دنبال دارد.

درد های سیاتیک: منظور از دردی است که در امتداد عصب سیاتیک در باسن و انتهای پا ایجاد می شود. این درد معمولا مربوط به فشردگی عصب مهره ی پنجم کمری یا عصب مهره اول خارجی است.

همچنین بخوانید: علل و روش های درمان درد سیاتیک

مراحل تزریق استروئید در فضای اپیدورال

این تزریق بین 15 الی 45 دقیقه زمان می برد و پس از آن باید برای مدتی بیمار تحت نظر باشد و پس از گذشت این زمان مرخص می شوید. مراحل آن به شرح زیر می باشد:

آماده سازی بیمار

در ابتدا بیمار روی تخت رادیوگرافی قرار می گیرد، ناحیه کمری مورد نظر به صورت موضعی بی حس می شود تا میزان درد بیمار به حداقل برسد. دقت کنید که شما در حین تزریق کاملا هوشیار هستید و تنها ناحیه مورد نظر بی حس است.

وارد کردن سوزن با توجه به تصاویر فلوئوروسکوپی

جراح سوزن توخالی را از میان پوست عبور می دهد و در بین مهره و فضای اپیدورال وارد می کند، در این زمان پزشک حرکت سوزن را روی نمایشگر بررسی می کند تا مطمئن شود سوزن به طور دقیق وارد نقطه مورد نظر شده است.

داشتن کمی احساس ناراحتی عادی است، البته بیشتر بیماران فشار را بیشتر از درد احساس می کنند.

در ناحیه کمری جراح سوزن را کمی دورتر از خط میانی پشت بدن فرو می کند تا به کانال عصبی برسد. سپس ماده‌ی حاجب برای مشاهده‌ی محل جریان یافتن دارو تزریق می‌شود.

تزریق دارو

پس از اطمینان از درست بودن محل ورود سوزن، جراح داروی بی حسی و کورتیکواستروئید را در فضای اپیدورال دور ریشه‌ های عصبی تزریق می ‌کند و سپس سوزن را بیرون می ‌کشد. تزریق با توجه به محل درد برای طرف راست و چپ تکرار می شود.

دوران بهبود و مراقبت های بعد از آن

اکثر بیماران می توانند بلافاصله پس از تزریق امپول اپیدورال برای دیسک کمر راه بروند. لازم است که مدت کوتاهی پس از تزریق شما تحت نظر باشید و پس از آن مرخص می شوید.

عوارض مربوط به آن کمتر ایجاد می شود، با این حال با توجه به امکان بروز بی حس و ضعف بهتر است برای یک روز یکی از نزدیکانتان در خانه کنارتان باشد.

معمولا بیماران می توانند پس از گذشت یک روز تمامی فعالیت های خود را از سر بگیرند، در صورت بروز درد استفاده از کبسه یخ بسیار موثر است.

اگر تپس از تزریق تسکین درد جزئی داشته باشید، احتمالا یک یا دو تزریق دیگر در مفاصل یک تا چهار هفته برای شما صورت میگیرد تا یک نتیجه مناسب به دست آید. مدت زمان ماندگاری تسکین درد از چند روز تا جند سال وابسته به افراد متفاوت است.

به جهت بررسی وضعیت بهتر است پس از مدتی از گذشتن تزریق نزد پزشک خود مراجعه کنید تا در صورت نیاز درمان فیزیوتراپی و طب فیزیکی شروع شود. در خصوص این که دقیقا چه زمانی باید مراجعه داشته باشید از پزشک خود سوال بپرسید.

سخن آخر

اگر بخواهیم در آخر خلاصه ای از این مطلب داشته باشیم، تزریق امپول اپیدورال برای دیسک کمر برای کاهش التهاب و درد موثر است. قبل از تزریق لازم است که پزشک سابقه بیماری و آلرژی به دارو ها را بررسی کنید و لازم است که مصرف دارو های رقیق کننده خون کاملا متوقف شود.

تزریق بین 15 تا 45 دقیقه طول می کشد و از بی حسی موضعی استفاده می شود، در صورت احساس درد می توانید از مسکن های ساده و یا کیسه ی یخ استفاده کنید. این که به چند تزریق دیگر پس از آن نیاز دارید در بیماران مختلف متفاوت است و چیزیست که توسط پزشک شما تعیین می شود.

امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم شما را به خوبی با امپول اپیدورال برای دیسک کمر آشنا کنیم. در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

جراحی ستون فقرات یکی از عمل هایی است که برای تنگی کانال نخاعی و یا فتق دیسک انجام می شود. اگرچه این عمل از گذشته تا کنون رایج بوده است، اما احتمال بروز عوارض پس از آن بسیار است و دوران نقاهت طولانی دارد. یکی از مشکلات مربوط به درد کمر یا پا پس از عمل است. برخی از بیماران که این جراحی را انجام داده اند از ما سوال می پرسند که برای برای درد پا بعد از عمل دیسک کمر چه باید کرد؟ در خصوص پاسخ به این سوال لازم است که در ابتدا علت درد مشخص شود.

دلایل مختلفی ممکن است منجر به درد پا پس از جراحی شود، برخی از این موارد جزئی هستند و به مرور زمان بهبود پیدا می کنند و برخی از دلایل مربوط به مشکل جدی می باشند که باید به صورت تخصصی بررسی شوند.

بنابراین نمی توان یک روش درمانی را برای همه استفاده کرد و لازم است که شما در ابتدا نزد جراح خود مراجعه کنید و علائم خود را بازگو کنید، در آنجا توضیحات لازم به شما ارائه می شود.

با این حال در این مطلب از کلینیک خانه درد ما قصد داریم تا برخی از دلایل بروز درد پا بعد از دیسک کمر را بررسی کنیم و ببنیم که راهکار مناسب برای درمان این درد چیست. بنابراین اگر شما یا یکی از اطرافیانتان به این درد دچار شده اید و می خواهید اطلاعات بیشتری در خصوص آن به دست آورید حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

دلایل درد پا پس از عمل دیسک کمر

بهبود عصب پس از جراحی

فقط به این دلیل که مواد دیسک دیگر عصب را فشرده نمی کند به این معنی نیست که عصب آسیب دیده به طور خودکار بهبود می یابد، به خصوص اگر عصب برای چندین ماه یا بیشتر قبل از جراحی تحریک شده باشد. در این مورد، ممکن است تا زمانی که عصب به طور کامل بهبود یابد، درد طولانی مدت وجود داشته باشد.

با درد پا، عصب سیاتیک اغلب درگیر می شود. این بزرگترین عصب منفرد در بدن است و چندین عصب از آن منشعب شده و تا پاها ادامه می یابد. در این مورد، قسمت‌ های آسیب‌دیده عصب سیاتیک هنوز برای بهبودی کامل و بهبودی پس از جراحی به زمان نیاز دارند. به همین دلیل، ممکن است متوجه درد طولانی مدت ساق پا شوید، اما ممکن است به شدت آن چیزی که قبل از دیسککتومی احساس می کردید نباشد.

التهاب پس از جراحی

زمانی که شما این عمل را نزد فوق تخصص ستون فقرات انجام می دهید، ممکن است تا زمانی که بیهوشی از بین نرود، بلافاصله متوجه هیچ دردی نشوید اما پس از بین رفتن اثرات دارو درد شما شروع می شود. هنگامی که این اتفاق می افتد، ممکن است به دلیل التهاب بافت پس از جراحی، حداقل یک پا را دچار ناراحتی کنید. این می تواند به این دلیل اتفاق بیفتد که تورم معمولاً در همان ناحیه ای است که عصب آسیب دیده قرار دارد، به ویژه در نزدیکی محل جراحی.

همچنین بخوانید: مراقبت های بعد از عمل دیسک کمر

اسپاسم عضلانی

با شروع مجدد فعالیت پس از دیسککتومی، ممکن است دچار اسپاسم عضلانی در اطراف ناحیه آسیب دیده یا در ناحیه کمر شوید که منجر به درد پا می شود. اگر قبل از جراحی به دلیل درد ناشی از دیسک به اندازه معمول فعال نبودید، ممکن است این اتفاق بیفتد. هنگامی که بعد از جراحی دوباره شروع به فعالیت می کنید، افزایش فعالیت ممکن است باعث اسپاسم عضلانی شود.

فتق دیسک ثانویه

در این شرایط دیسک برای دوم پاره می شود و مجدد فشار بر روی اعصاب وارد می شود. این اتفاق ممکن است هر زمان پس از جراحی رخ دهد، از علائم این عارضه دردی است که پس از جراحی از بین می رود اما پس از مدتی خود به خود برمی گردد.

آسیب عصب در حین جراحی

البته که این علت بسیار نادر است، زیرا ریشه های عصی بسیار محکم هستند و بعید است که با جراحی آسیب ببینند و جدا از این موضوع قطعا جراح به این موضوع واقف است، اما اگر شما برای جراحی نزد پزشکی ناوارد بروید و جراح شما مهارت کافی در این زمینه نداشته باشد ممکن است پس از جراحی چنین عوارضی در شما ایحاد شود.

بیشتر بخوانید: چه ورزش و فعالیت هایی برای دیسک کمر مضر است؟

تشکیل بافت اسکار

یکی از دلایل نادر دیگر مربوط به تشکیل بافت اسکار است. این عارضه پس از تمامی جراحی ها ممکن است رخ دهد، در صورت ایحاد تحرک ریشه های عصبی محدود می شود و شما در برخی نواحی همانند پا احساس درد خواهید داشت.

البته فیزیوتراپی در جلوگیری از ایجاد آن بسیار موثر است، این بافت فقط در 6 الی 12 هفته ایجاد می شود و با گذشت زمان نرم می شود. در صورتی که هیچ دلیل واضحی برای پادرد شما وجود ندارد ممکن است بافت اسکار در آن نقش داشته باشد.

همچنین بخوانید: آیا درد لگن بعد از عمل دیسک کمر طبیعی است؟

چگونگی درمان درد پا بعد از دیسک کمر

با توجه به این که درد پا آسیبی است که به دلیل اختلال در یک عضو دیگر ایجاد شده است، بسیار مهم است که تشخیص دقیقی از علت درد انجام شود. در ادامه برخی از روش های درمانی را برای شما آورده ایم. اما ممکن است این روش ها برای تمامی افراد مناسب نباشند. این روش ها شامل:

• استفاده از الکتریسیته با شدت بسیار کم برای تحریک نخاع. این روش که جزء شیوه‌های جدید درمان است می‌تواند دردهای شدید و مزمن را تسکین دهد.
• لیزر درمانی هم جز روش‌های درمانی است که در چند سال اخیر بین ۶۰ درصد از بیمارانی که با این روش درمان شده‌اند تأثیر خوبی داشته است. در این روش عصب‌های عامل درد، شناسایی‌شده و در اثر تابش لیزر می‌میرند و دوام این روش هم ۶ ماه الی ۲ سال برآورد شده است.
• استفاده از الکتریسیته با شدت بسیار کم برای تحریک نخاع. این روش که جزء شیوه‌ های جدید درمان است می‌تواند دردهای شدید و مزمن را تسکین دهد.
• تزریق نوعی کورتون در فضای اپیدورال که به‌وسیله آن التهاب کانال نخاعی بدون جراحی کم می‌شود.
• تزریق در مفاصل بین مهره‌ای ستون فقرات که التهاب این مفاصل را کم می‌کند و درد را به مدت طولانی کاهش می ‌دهد.

البته در نظر داشته باشید که مقداری از این درد طبیعی می باشد و جایی برای نگرانی وجود ندارد، اما در صورتی که درد شما به طور پیوسته ادامه دارد و روز به روز در حال بدتر شدن است لازم است که علت و روش های درمان را پیگیری کنید.

همچنین بخوانید: درمان کمر دردهای پس از عمل جراحی دیسک کمر

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را دلیل ایجاد پا درد بعد از عمل دیسک کمر و چگونگی تسکین آن آشنا کنیم. همان طور که مطالعه کردید دلایل بروز درد بسیار متنوع می باشد. بنابراین حتما نیاز است که شما نزد پزشک متخصص مراجعه کنید تا وضعیت شما به طور تخصصی بررسی شود. پس از آن بنابر دلیل ایجاد گزینه درمانی لازم ارائه می شود.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

علت درد ستون فقرات چیست؟ دلیل درد گرفتن مهره های کمر چیست؟ بهترین روش های خانگی برای درمان درد ستون فقرات چیست؟ آیا برای درمان درد مهره های کمر همیشه جراحی لازم است؟

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا به صورت کامل در خصوص انواع دلایل درد ستون فقرات و چگونگی درمان آن ها صحبت کنیم، توصیه می کنیم حتما تا انتها همراه ما باشید.

علت درد ستون فقرات

دلایلی که منجر به درد در ناحیه ستون فقرات می شود و شما را منجر به مراجعه نزد بهترین متخصص ستون فقرات بسیار متنوع هستند، در ادامه رایج ترین آن ها را برای شما آورده ایم:

آرتروز

این عارضه به مرور و با افزایش سن در بافت های مفاصل ایجاد می شود که علائم آن شامل درد و محدودیت حرکتی می باشد.

سرخوردگی مهره های کمر

این آسیب علاوخ بر ایجاد تنگی کانال نخاعی سبب آسیب به دیسک نیز خواهد شود و بی ثباتی در ستون فقرات را به همراه دارد.

شکستگی

شکستگی ستون فقرات با شکستکی سایر قسمت های بدن بسیار متفاوت است و دارای درجات مختلفی می باشد. این آسیب معمولا به دلیل ضربات وارد شده به مهره های کمر ایجاد می شود.

بیماری های عفونی

عفونت ستون فقرات یا استئومیلیت بر اثر عواملی مانند باکتری، قارچ و ویروس به صورت حاد ایجاد می‌شود و معمولا از قسمت‌های دیگر بدن و از طریق خون به ستون فقرات انتشار پیدا می ‌کند. تشخیص این مورد کمی دشوار است اما علائم آن شامل درد شدید، تب، کاهش وزن، گزگز، مور مورد و اسپاسم عضلانی می باشد.

بیماری التهابی

برخی از بیماری ها نظیر روماتیسم از دیگر دلایل درد ستون فقرات می باشد، این عارضه درد و التهاب بسیاری به همراه دارد که معمولا با استراحت و دارو قابل کنترل است.

درد های ارجاعی

برخی مواقع ممکن است آسیب اصلی در سایر قسمت های بدن رخ داده باشد، برای مثال بزرگی خوش ‌خیم پروستات، فتق، مشکلات رحم و تخمدان، سنگ کلیه، اختلالات کیسه صفرا و … همگی می ‌توانند باعث ایجاد درد ستون فقرات شوند.

آسیب های عضلانی

در صورتی که شما حرکاتی را به صورت اشتباه انجام دهید ممکن است به عضلات کمری خود آسیب بزنید که در نهایت علائم آن درد می باشد. به طور مثال اشتباه نشستن پشت میز برای ساعت های طولانی با حالت کمری اشتباه

فیبرومیالژیا

این بیماری تشخیص فیزیکی ندارد و بیشتر بر اثر استرس و اضطراب، افسردگی و عوامل روانی ایجاد می‌شود. علائم فیبرومیالژیا معمولا با ورزش و روش‌های تمدد اعصاب بهبود می‌یابد.

دیگر دلایل شامل:

• نشانگان خروجی قفسه سینه
• تومورها
• اسکولیوزیس (انحراف جانبی ستون فقرات)
• کایفوزیس (قوز بیش از حد)
• لوردوزیس (گودی بیش از حد کمر)

تشخیص علت درد

تشخیص علت خاص کمردرد اولین قدم برای درمان است. همان طور که مطالعه کردید درد ستون فقرات می تواند مربوط به عارضه های متعددی باشد، به جهت درمان باید در ابتدا مشخص شود که علت چیست تا بتوان مطابق با آن یک روش مناسب را استفاده کرد.

روش های تشخیص شامل:

• تاریخچه پزشکی کامل شامل هر گونه آسیب اخیر، تشخیص های دیگر، سابقه خانوادگی بیماری، شغل، فعالیت ها و سایر ملاحظات سبک زندگی شما
• معاینات فیزیکی ، که ممکن است شامل دستکاری ناحیه دردناک یا رفلکس یا سایر تست‌های عصبی باشد.
• الکترومیوگرافی که عملکرد عضلانی و عصبی را اندازه گیری می کند
• تصویربرداری اشعه ایکس می تواند خار استخوان و آسیب به استخوان را نشان دهد، در حالی که سی تی اسکن و MRI می تواند آسیب به بافت نرم مانند دیسک ها یا رباط ها را نشان دهد.

چه زمانی برای کمردرد باید به پزشک مراجعه کرد

برخی موارد کمر درد شما به حدی می شود که احتیاج به درمان فوری دارد و باید سریعا توسط پزشک بررسی شود؛ این موارد شامل:

• بیمار یک کودک است
• تصادف، جراحت، آسیب های دیگر
• تب یا حالت تهوع
• ضعف، بی حسی، احساس سوزن سوزن شدن در پا ها
• از دست دادن کنترل مثانه یا روده
• درد شدید که می تواند ثابت باشد و هم تدریجی
• درد خواب را قطع می کند
• نمی توانید فعالیت های روزمره خود را انجام دهید

درمان درد ستون فقرات با روش های خانگی

در اغلب موارد نیازی نیست که برای کمردرد به پزشک مراجعه کنید، مگر اینکه آسیب بزرگی مانند سقوط از ارتفاع، ضربه یا تصادف رانندگی داشته باشید. بنابراین اگر علت درد ستون فقرات شما مربوط به مسائل جزئی است، می توانید به کمک درمان های خانگی زیر به تسکین درد خود کمک کنید:

از استراحت در رختخواب خودداری کنید.

زمانی که کمردرد بروز می کند، مردم اغلب فکر می کنند استراحت کامل کمردرد را تسکین می دهد. با این حال، مروری بر بسیاری از مطالعات بالینی نشان داد که بیمارانی که به رختخواب رفتند در واقع درد بیشتری را تجربه کردند. بنابراین بهتر است مقداری در روز تحرک داشته باشید تا عضلات شما خشک نشود.

از یخ و یا گرما استفاده کنید.

بسیاری از مردم دریافتند که استفاده از یخ یا کیسه های سرد برای دوره های حداکثر 20 دقیقه به کاهش درد و تورم کمک می کند. البته دقت داشته باشید که همیشه یخ یا یک کیسه سرد را قبل از قرار دادن آن روی بدن خود در یک حوله نازک بپیچید تا آسیبی به پوستتان وارد نشود.

البته ممکن است برای برخی افراد گرما گزینه بهتری باشد. به صورت کلی توصیه می شود که یخ در 48 ساعت اول پس از آسیب استفاده کنید و سپس می توانید ترکیبی از یخ و گرما را امتحان کنید.

داروهای بدون نسخه (OTC) را امتحان کنید.

استفاده کوتاه مدت از مسکن های OTC، مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) ایبوپروفن و ناپروکسن، ممکن است درد کمر شما را کاهش دهد. کرم‌ ها، ژل‌ ها یا اسپری‌های OTC را نیز در نظر بگیرید. این دارو ها با تحریک کردن اعصاب پوست از درد شما کم می کنند.

جراحی ستون فقرات

در صورتی که آسیب وارد شده به ستون فقرات شما بسیار جدی باشد، لازم است تا برای درمان قطعی آن از جراحی استفاده شود. انواع روش های مختلف برای جراحی ستون فقرات وجود دارد که پزشک شما متناسب با آسیب وارد شده یکی از آن ها را برایتان انتخاب کرد:

همچنین بخوانید: عوارض جراحی ستون فقرات چیست؟

فیوژن ستون فقرات

در طی این روش دو یا چند مهره برای محدود کردن حرکت اضافی ستون فقرات به طور دائمی با هم ترکیب می شوند. جراح ترکیبی از استخوان، مواد استخوان مانند، پیچ‌ ها، صفحات و میله ‌ها برای نگه داشتن مهره‌ها در کنار هم استفاده می‌کند. فیوژن ستون فقرات ممکن است برای اصلاح ناهنجاری های ستون فقرات یا افزایش پایداری ستون فقرات در موارد شدید آرتروز ستون فقرات یا فتق دیسک انجام شود.

لامینکتومی و لامینوتومی

لامینکتومی جراحی است که در آن جراح قسمت پشتی یک یا چند مهره را برمی دارد تا فضای بیشتری برای نخاع یا سایر اعصاب ایجاد کند. در افراد مبتلا به آرتریت شدید، خارهای استخوانی در کانال نخاعی می‌توانند به اندازه‌ای بزرگ شوند که روی نخاع فشار بیاورند و باعث ایجاد درد و محدودیت حرکتی شوند. در یک جراحی مشابه که به نام لامینوتومی شناخته می شود، جراح شما یک قطعه کوچک استخوان به نام لامینا را از پشت مهره بر می دارد.

دیسککتومی و میکرودیسککتومی

هنگامی که فتق دیسک در قسمت پایین کمر باعث علائم شدید مانند درد یا از دست دادن حس می شود، جراح شما ممکن است بخشی از دیسک آسیب دیده را بردارد.

هنگامی که جراح از طریق برش های استاندارد در پشت شما عمل می کند، جراحی به عنوان دیسککتومی شناخته می شود. هنگامی که جراح از یک روش کم تهاجمی و برش های کوچک استفاده می کند، جراحی میکرودیسککتومی نامیده می شود.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با انواع دلایل درد ستون فقرات و روش های درمان آن آشنا کنیم. در آخر این مورد را در نظر داشته باشید که شما باید بلافاصله پس از علائم اولیه برای تشخیص دقیق تر و انتخاب روند درمان نزد پزشک متخصص مراجعه کنید تا از آسیب های پیشرفته تر جلوگیری شود.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

یکی از سوالاتی که بسیار از ما پرسیده می شود این است که عوارض تزریق آمپول به کمر چیست؟ تزریق استروئید به ستون فقرات همانند سایر روش های درمانی عوارض و خطرات جانبی به همراه دارد که ممکن است برای برخی افراد نمایان شود. البته این عوارض خطرناک نمی باشد و می توان آن ها را تحمل کرد؛ با این حال نگرانی های بسیاری ایجاد می کنند.

در ابتدا این موضوع را در نظر داشته که تزریق آمپول به کمر یک روش درمانی کامل نمی باشد و معمولا تنها علائم را کنترل می کند؛ بنابراین اگر به عنوان یک گزینه درمانی به سراغ این روش می روید اشتباه است و در آینده پیشمان خواهید شد.

اما عوارض تزریق آمپول به کمر چیست؟ آیا این خطرات به حدی می باشد که سلامت فرد را تحت تاثیر قرار دهد؟ در این مطلب از کلینیک خانه درد قصد داریم تا به صورت کامل در خصوص این موضوع صحبت کنیم، بنابراین اگر شما قصد انجام این کار را دارید و می خواهید قبل از آن تحقیقات بیشتری در خصوص عوارض و خطرات انجام دهید توصیه می می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

رایج ترین عوارض تزریق آمپول به کمر

برخی از عوارض بسیار جزئی هستند و در صورت رخ دادن جایی برای نگرانی وجود ندارد، زیرا بسیار جزئی هستند و به سرعت بهبود پیدا می کنند. این عوارض شامل:

• حالت تهوع
• سردرد
• سرگیجه
• غش به دلیل اضطراب ناشی از عمل که باعث کاهش ناگهانی ضربان قلب و فشار خون می شود (حمله وازوواگال)
• برافروختگی صورت (قرمزی و احساس گرما)

در صورتی که پس از تزریق نزد فوق تخصص ستون فقرات هر یک از موارد بالا برای شما پیش آمده است، تنها باید مدتی استراحت داشته باشید تا کمرنگ شوند. این مورد را در نظر داشته باشید که احساس درد در محل تزریق یک موضوع عادی است که برای همه پیش می آید.

اما اگر این موضوع برای شما اذیت کننده است می تواند از کمپرس سرد استفاده کنید تا درد و تورم شما بهبود یابد.

عوارض خطرناک تزریق آمپول به کمر

لازم است در ابتدا بیان کنیم که این خطرات بسیار نادر می باشند، اما ممکن است بنابر شرایطی خاص هر یک از آن ها برای فرد ایجاد شود.

عفونت

این مورد هم می تواند در تمامی بخش های بدن ایجاد شود که به آن عفونت سیستمیک گفته می شود و هم در مغز و نخاع ایجاد شود؛ گاهی نیز ممکن است به صورت موضعی تنها در ناحیه ای که تزریق در انجا صورت گرفته است رخ دهد. به طور مثال برای عفونت ستون فقرات می توان به موارد زیر اشاره کرد:

آبسه اپیدورال: تجمع چرک در فضای اپیدورال

مننژیت: التهاب غشای مغز و نخاع

استئومیلیت یا دیسکیت: عفونت استخوان یا دیسک مهره

آبسه بافت نرم: تجمع چرک در داخل بافت های نرم در محل تزریق استروئید

البته بسیاری بر این باورند که دلیل ایجاد عفونت پس از تزریق مربوط به عفونت های موجود بر روی سطح پوست بیمار می باشد.

خون ریزی

این امکان وجود دارد که در حین تزریق به شریان های موجود در آن ناحیه آسیب وارد شود، که در این صورت خطر خون ریزی و تجمع خون در بافت های نرم وجود دارد. همچنین ممکن است یک هماتوم یا لخته خون در داخل رگ های بدن ایجاد شود که در چنین شرایطی روند انتقال خون به بافت های حیاتی همانند مغز و نخاع مسدود می شود که خطرات بسیاری به همراه دارد.

همچنین بخوانید: تزریق ژل به مهره های کمر و ستون فقرات

سوراخ دورال

قرار گرفتن ناخواسته سوزن در غشای خارجی نخاع موجب سوراخ شدن دورا می شود. به این وضعیت شیر مرطوب نیز گفته می شود که موجب نشت مایع مغزی نخاعی (CSF) و کاهش فشار CSF در مغز می شود و در نتیجه سردرد شدید ایجاد میکند.

آسیب های عصبی

آسیب به اعصاب مجاور موجب احساسات غیر طبیعی، از دست رفتن حس و حتی تشنج می شود. اگر در حین تزریق اعصاب دم اسبی در پایه های نخاع آسیب ببینند، یک آسیب اورژانسی به نام سندروم دم اسبی ایجاد می شود.

این سندورم عوارض بسیاری به همراه دارد که برخی از آن ها شامل از دست رفتن کنترل مثانه و روده می باشد، در صورتی که به سرعت اقدامات لازم جهت درمان انجام نشود می تواند موجب فلج شد پایین تنه شود.

جدا از موارد بالا که به آن ها اشاره کردیم، برخی موارد ممکن است عوارض ایجاد شده پس از تزریم سیستم قلبی عروقی را تحت تاثیر قرار بدهد. به طور مثال

خطر های مربوط به حسی های موضعی

زمانی که شما می خواهید تزریق در ناحیه کمر انجام دهید، لازم است که قبل از انجام این کار از بی حسی های موضعی استفاده شود. در حین انجام این کار اگر محلول بی حسی وارد رگ های خونی شود، این احتمال وجود دارد که به سمت سیستم عصبی مرکزی یا سیستم قلبی عروقی برود که در نهایت عوارض بسیاری به همراه دارد.

خطر مربوط به تزریق

ذرات بزرگتر در استروئیدهای ذرات معلق ممکن است با هم جمع شوند و عروق خونی را مسدود کنند و باعث کاهش خون رسانی به نخاع شوند. معمولا خطرات و عوارض تزریق اپیدورال که بالاتر از سطح L3 انجام می شود بیشتر است. شایع ترین خطر، تزریق استروئید به رگ خونی است که احتمال بروز آن در افراد بالای 50 سال بیشتر می شود.

البته این مورد را هم باید در نظر داشت که به ندرت، واکنش آلرژیک به استروئیدها، بی حس کننده موضعی یا رنگ کنتراست ممکن است رخ دهد.

چه زمانی باید با پزشک تماس گرفت؟

همان طور که اشاره کردیم برخی از عوارض موقت و جزئی می باشد که در این صورت جایی برای نگرانی وجود ندارد؛ اما به همین صورت گروه دیگری از عوارض می توانند سلامت فرد را تحت تاثیر قرار دهد و لازم است که بلافاصله پس از رخ دادن با پزشک متخصص تماس بگیرید. این موارد شامل:

• احساس بی حسی و یا ضعف در پا(های) که ممکن است نشان دهنده آسیب عصبی باشد.
• تب ۳۸ درجه یا بیشتر که ممکن است نشان دهنده عفونت باشد
• سردرد شدید در هنگام نشستن یا ایستادن که پس از دراز کشیدن احساس بهتری دارد، که ممکن است نشان دهنده سوراخ شدن دورال باشد.
• کاهش یا از دست دادن کامل کنترل روده یا مثانه در حالی که بیمار هنوز بی حس است یا بعد از بی حسی موضعی و بی حسی موقت از بین می رود، که ممکن است نشان دهنده فوریت های پزشکی باشد، مانند سندرم دم اسب باشد.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با عوارض تزریق آمپول به کمر و جرئیات مربوط به آن آشنا کنیم. در آخر در نظر داشته باشید که اگر شما این تزریق را در کلینیک های معتبر و نزد فردی با تجربه انجام دهید قطعا هیچ یک از آن ها برای شما ایجاد نخواهد شد.

امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در قسمت نظرات برای ما بیان کنید.

خار استخوان ها یا استئوفیت یکی از عارضه های رایجی است که برای افراد بالای 50 سال ایجاد می شود، اما روش های درمان استئوفیت در ستون فقرات چیست و چگونه می توان به از بین رفتن آن در ناحیه کمر کمک کرد؟

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد ما قصد داریم تا انواع روش های درمانی که برای این آسیب وجود دارد را بررسی کنیم، بنابراین اگر شما یا یکی از نزدیکانتان به این آسیب دچار است توصیه می کنیم حتما تا انتها همراه ما باشید.

خار استخوانی چیست؟

اصطلاح خار استخوان باعث می شود تا بسیاری افراد تصور کنند که منظور از این آسیب ایجاد و رشد استخوان های تیز است که با فشار دادن بخشی از ستون فقرات موجب درد می شود؛ اما برخلاف نامشان این عارضه گرد و صاف است.

بنابراین می توان این گونه گفت که آن ها رشد طبیعی استخوان هستند که با افزایش سن ایجاد می شوند. ایجاد خار ها خود به تنهایی دردناک نمی باشد، اما این که محل آن ها در کجا باشد و تاثیر آن ها بر روی ساختار های مجاور، مانند اعصاب و نخاع می تواند دردناک باشد.لا

به جهت درمان استئوفیت در ستون فقرات لازم است که در ابتدا تشخیص دقیقی صورت گیرد، بنابراین توصیه می کنیم که با مراجعه نزد بهترین متخصص ستون فقرات در تهران اقدامات لازم جهت تشخیص و درمان را انجام دهید.

تشخیص خار استخوان

زمانی که نزد پزشک مراجعه می کنید از شما در مورد سابقه پزشکی شما می پرسد، از جمله اینکه آیا عضوی از خانواده دارید که از آرتروز یا خار استخوان رنج می برد. سپس پزشک در مورد علائم شما می پرسد و یکی از آزمایش های تصویربرداری زیر را برای تعیین محل خار استخوان و تصمیم گیری در مورد یک دوره درمانی مناسب تجویز می کند:

• اشعه ایکس : این نوع تصویربرداری می تواند استخوان های ستون فقرات و عضلات پشت شما را نشان دهد.
• MRI ( تصویربرداری رزونانس مغناطیسی ): این تکنیک از یک میدان مغناطیسی و امواج رادیویی برای تولید تصاویر دقیق از ستون فقرات شما استفاده می کند.
• سی تی اسکن ( توموگرافی کامپیوتری ) : با استفاده از یک سری اشعه ایکس گرفته شده در زوایای مختلف، سی تی اسکن تصاویر مقطعی از ستون فقرات شما تولید می کند.

درمان های غیر جراحی برای خار استخوان

در ابتدا، پزشکان ممکن است درمان های محافظه کارانه را برای خار استخوان توصیه کنند، مانند:

فیزیوتراپی: فیزیوتراپی می تواند به تقویت عضلات اطراف ستون فقرات و افزایش حرکت در مهره ها کمک کند. فیزیوتراپی می تواند به طریق های مختلفی مانند ورزش و حرکات کششی ملایم، یخ و گرما درمانی و ماساژ انجام شود.

دارو های ضد درد و ضد التهاب: اگر درد ناشی از التهاب ناشی از خار استخوانی را تجربه می‌کنید، پزشکان کلینیک خانه درد ممکن است داروهای ضد التهابی بدون نسخه یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) را پیشنهاد کند.

کاهش وزن: اگر چاق هستید یا اضافه وزن دارید، کاهش وزن و حفظ وزن سالم می تواند به کاهش فشار اضافی از ستون فقرات و کمر کمک کند. این کار باعث کاهش درد شما از خارهای استخوانی می شود.

تزریقات: این تزریق ها شامل استروئیدها و بی حس کننده ها به مفصل دارای خار استخوانی است که با استفاده از راهنمایی اشعه ایکس باعث ایجاد درد می شود.

فرسایش با فرکانس رادیویی: استفاده از جریان های الکتریکی برای گرم کردن نوک سوزنی که برای قطع کردن یا سوزاندن عصب و جلوگیری از سیگنال های درد استفاده می شود.

درمان با فیزیوتراپی: اگر علائم ناشی از خارهای استخوانی با ناهماهنگی ستون فقرات شما مرتبط باشد، دستکاری ستون فقرات، مانند آنچه که توسط فیزیوتراپیست استفاده می‌شود، ممکن است به تسکین درد کمک کند. فیزیوتراپ ها از دست ها، وسایل کششی و سایر ابزارهای کششی خود برای اعمال فشار ملایم به عضلات اطراف مهره ها و تنظیم ستون فقرات استفاده می کنند.

طب سوزنی: اغلب در ترکیب با گیاهان چینی، طب سوزنی ممکن است به کاهش برخی از علائم ناشی از آرتروز کمک کند. قرار دادن سوزن ها در طب سوزنی می تواند به کاهش التهاب و تسکین درد با ترشح اندورفین های بدن (مسکن های طبیعی درد) کمک کند.

درمان های جراحی برای خار استخوان

اگر گزینه های غیر جراحی در تسکین درد موفقیت آمیز نبودند، چندین گزینه جراحی برای درمان خار استخوان وجود دارد. در مرکز کلینیک خانه درد، ما روش‌های کم تهاجمی را انجام می ‌دهیم که نیاز به برش ‌های کوچک‌ تری دارد که باعث کاهش عوارض و زمان بهبودی می‌شود. برخی از گزینه های جراحی عبارتند از:

جراحی برداشتن خار استخوان

همچنین به عنوان استئوفیتکتومی شناخته می شود ، هدف از این روش برداشتن یک یا چند خار استخوانی است. این روش به یک بیهوشی عمومی و یک برش کوچک نیاز دارد. بسته به اندازه و محل خار استخوان، جراح ما سپس از ابزارهای کوچکی برای بریدن یا تراشیدن خار استخوان یا رباط کلسیفیه استفاده می کند. درمان علت زمینه‌ ای خار استخوان برای جلوگیری از رشد مجدد آن که ممکن است شامل روش‌ های اضافی باشد، مهم است. پس از برداشتن خار استخوان، جراح بافت های روی ستون فقرات را جایگزین می کند و برش را با بخیه می بندد.

فورامینوتومی

اگر خارهای استخوانی ریشه عصبی را تحت فشار قرار دهند، ممکن است پزشک ما فورامینوتومی را توصیه کند. هدف از این روش رفع فشار، ایجاد فضای بیشتر در داخل سوراخ راهروی توخالی بین دو مهره است. این روش را می توان با استفاده از تکنیک های کم تهاجمی انجام داد و باعث کاهش فشار روی ریشه عصبی می شود.

 در طی این روش جراح از طریق یک برش کوچک، معمولاً بزرگتر از یک یا دو اینچ، به مهره های آسیب دیده دسترسی پیدا می کند. سپس جراح ما عضله و بافت را کنار می‌گذارد تا به ستون فقرات شما دسترسی پیدا کند. بافت استخوانی اطراف فورامن بریده می شود یا تراشیده می شود و فضا را بزرگتر می کند و فشار روی ریشه عصب را کاهش می دهد.

لامینکتومی

از آنجایی که خارهای استخوانی می توانند پس از برداشتن دوباره رشد کنند، یکی دیگر از گزینه های جراحی برای برداشتن فشار ستون فقرات در صورت انجام، لامینکتومی است. لامینا قوس استخوانی است که در پشت مهره ها قرار دارد و پشت کانال نخاعی را تشکیل می دهد. خارهای استخوانی می توانند به داخل کانال نخاعی بیرون زده و به نخاع و ریشه های عصبی فشار وارد کنند.

بنابراین، با بزرگ کردن کانال نخاعی با این تکنیک جراحی، می‌توان علائم همراه اعصاب تحت فشار از جمله درد تیز، گزگز یا سوزش را تسکین داد. اگرچه لامینا پس از برداشتن دوباره رشد نمی کند، بافت اسکار روی استخوان ها رشد می کند و جای لامینا را می گیرد. این کار از اعصاب ستون فقرات محافظت می کند.

بیشتر بخوانید: جراحی لامینکتومی چیست و چگونه انجام میشود

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با انواع روش های درمان استئوفیت در ستون فقرات آشنا کنیم. امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.