دیسک کمر یکی از شایعترین مشکلات انسان می باشد که امروزه حتی در بین جوانان نیز شایع شده است. بیماران مبتلا به بیرون زدگی دیسک کمر که نیاز به عمل جراحی دیسک کمر دارند با این سوال رو به رو هستند که انواع عمل دیسک کمر چیست و جراحی مناسب با شرایط انها کدام نوع جراحی می باشد.

در این مقاله از کلینیک خانه درد یاد می گیریم که دیسک کمر چیست، درباره انواع جراحی های دیسک کمر از جمله جراحی با لیزر، عمل دیسک کمر به روش میکروسکوپی، جراحی آندوسکوپی دیسک کمر، درمان دیسک کمر از روش های سنتی، جراحی میکروسکوپی دیسک کمر و … صحبت می کنیم و برخی از مهم ترین سوالات شما در خصوص این جراحی را پاسخ می دهیم.

بنابراین اگر شما یا یکی از نزدیکانتان ملزم به انجام این جراحی هستید و سوالاتی در خصوص آن دارید توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

دیسک کمر چیست؟

ستون فقرات 24 مهره متحرک دارد، که بین این مهره ها یک بافت سکه‌ای شکل از جنس غضروفی-ژلاتینی قرار دارد و در حرکت مهره‌ ها و هنگام وارد شدن فشار روی ستون فقرات مانند بالشی فشار را تحمل می کند و حرکات را نرم می کند.

دیسک کمر نوعی عارضه است که بر اثر وارد شدن فشار زیاد به مهره های کمر و یا ضعیف شدن عضله های کمر ایجاد می شود. عواملی مانند بالا رفتن سن یا رعایت نکردن اصول صحیح نشستن در به وجود آمدن این عارضه نقش دارند. از مهمترین علامت دیسک کمر درد است.

دیسک‌ کمر غالبا بین مهره های کمری چهارم و پنجم یا بین مهره پنجم و استخوان خاجی اتفاق می افتد.

امروزه شیوه نادرست زندگی و بی توجی به اصول صحیح نشستن، از عوامل اصلی فشار بیش از حد به دیسک و احتمال ابتلای جوانان به دیسک کمر است.

متاسفانه با پیشرفت تکنولوژی امروزه مطب پزشکان پر است از بیمارانی که دچار درد کمر هستند.

البته که با افزایش سن دیسک های بین مهره ای کمی از بین می روند و تنگی فضای بین مهره ای طبیعی است. اما برخی عوامل دیگر برای ایجاد این بیماری تاثیر دارند که شامل:

• آسیب دیدگی کمر یا گردن
• کشیدگی
• رانندگی مداوم
• فعالیت‌های تکراری که باعث فشار بر ستون فقرات می‌شود
• جنسیت : مردان بیشتر در معرض دیسک کمر هستند.
• بلند کردن اشیا به صورت نادرست
• چاقی و اضافه وزن
• استعمال دخانیات

از دیگر عوامل ابتلا به به این عارضه می توان استعمال دخانیات، عادات بد غذایی، پوکی استخوان، استرس و اضطراب و … نام برد.

اگر شما هم دچار کمر درد هستید همین حالا با مشاوران ما تماس بگیرید تا شما را راهنمایی کنیم.

همچنین بخوانید: ویژگی صندلی مناسب دیسک کمر

عمل دیسک کمر چه موقع ضروری می شود؟

اگر شما به دیسک کمر دچار باشید، در مرحله اول پزشکان تلاش می کنند تا شما را با درمان غیر جراحی دیسک کمر درمان کنند، حتی به شما رفتن به جلسات فیزیوتراپی توصیه می شود تا از این طریق علائم شما بهبود یابد.

اما در برخی شرایط وضعیت به گونه ای است که تنها روش قابل انجام برای درمان و از بین بردن درد و ناراحتی جراحی دیسک کمر است. برخی از این شرایط شامل:

• هنگامی که فرد احساس درد زیاد و غیر قابل تحملی دارد.
• زمانی که بیشتر از 3 هفته احساس درد داشته باشیم.
• احساس درد در ناحیه تناسلی و بی اختیاری ادرار.
• هنگامی که روش های غیر تهاجمی و یا روش های سنتی پاسخگو نباشد.
• بی حسی و ضعف شدید.
• اگر به بی اختیاری ادرار دچار شده اید.
• قادر نخواهید بود قعالیت های قبلی خود را انجام دهید و در زندگی روزمره شما اختلال ایجاد شده است.

جراحی بسته دیسک کمر چیست؟

عمل بسته دیسک کمر یک روش جدید و فناوری پیشرفته است که متخصص ستون فقرات برای درمان درد مفاصل کمر و گردن ناشی از اختلالات مختلف ستون فقرات از آن استفاده می کند.

در جراحی بسته پزشک از تکنیک های مختلفی که صدمه کمتری را در مقایسه با جراحی باز برای بیمار ایجاد می کند، استفاده می نماید. عمل بسته دیسک کمر معمولاً به صورت سرپایی انجام می شود یا یا اینکه بیمار مدت زمان کوتاهی بستری می شود.

جراحی باز دیسک کمر چیست؟

همانطور که از اسمش پیداست جراحی باز یعنی ایجاد برش و باز کردن بدن. طول برشی که توسط جراح زده می شود بزرگ است و به طبع دوره نقاهت بیمار طولانی تر است. توصیه می شود اگر تمایل به جراحی باز برای درمان کمر درد خود دارید یک پزشک حاذق انتخاب کنید.

همچنین بخوانید: هزینه و تعرفه های عمل جراحی دیسک کمر

جراحی بسته بهتر است یا باز؟

جراحی بسته دوره نقاهت کوتاهتری دارد و عوارض آن بسیار کمتر است، اما در مواردی اگر دیسک شدید باشد عمل دیسک بسته پاسخگو نیست و پزشک ناچار است از عمل باز استفاده کند، بنابرایت اوصیه می کنیم در صورت مشاهده نشانه های دیسک و یا کمر درد سریعا به فوق تخصص درد مراجعه نمایید.

انواع عمل دیسک کمر

جراحی دیسک کمر به منظور ترمیم و یا درمان پارگی دیسک کمر، خارج کردن مایع دیسکی و یا کاهش فشار وارده بر روی نخاع انجام می گیرد. در ادامه به بررسی انواع روش های عمل جراحی دیسک کمر می پردازیم.

جراحی لامینکتومی دیسک کمری

جراحی لامینکتومی کمری، که به آن فشرده سازی باز نیز گفته می شود ، یک عمل جراحی است که به منظور رفع تنگی کانال نخاعی، کاهش فشار بر روی کانال نخاع و درمان دیسک های بیرون زده انجام می گیرد.

در جراحی لامینکتومی دیسک کمر قسمتی از استخوانی به نام لامینا را که بر روی عصب قرار دارد خارج می کنند تا فشار کمتری به آن وارد شود.

عمل آندوسکوپی دیسک کمر

در جراحی اندوسکوپی نیازی به انجام جراحی های سنگین روی کمر نیست. این عمل یکی از روش های جراحی کم تهاجمی است.

در این روش ابتدا بیمار به صورت موضعی بی حس می شود، پس از بی‌حس کردن، برشی نزدیک به فتق دیسک و در بافت ماهیچه‌ای در قسمت کمر بیمار ایجاد می‌شود.

بیشتر بدانید: مزایا و عوارض روش بی حسی نخاعی

در این جراحی، استخوان ها دچار دستکاری نمی شوند و برای ترمیم بخش آنولوس و بهبود وضعیت دیسک از رادیو فرکوئنسی استفاده می شود.

در روش اندوسکوپی هیچ ماهیچه ‌ای بریده نمی شود و هیج استخوانی برداشته نمی ‌شود. همین موضوع باعث می شود که میزان خطر ایجاد زخم، ابتلا به عفونت، خونریزی یا مشکلات حاصل از بی‌هوشی کاهش پیدا کند.

برای انتخاب بهترین روش جراحی خود همین حالا با کارشناسان کلینیک خانه درد با شماره تلفن 02126723996 تماس بگیرید تا شما را راهنمایی کنند .

جراحی میکروسکوپی

در جراحی میکروسکوپی، جراح متخصص ما یک برش 1 تا 2 سانتیمتری روی پوست روی دیسک مربوطه می زند و سپس به کمک ابزارهای مخصوص و میکروسکوپ فتق دیسک کمر را خارج می کند و عصب مربوطه را آزاد می کند.

جراحی دیسک کمر با لیزر

معمولا در دیسک های خفیف تا متوسط پزشکان عمل جراحی با لیزر را توصیه می کنند. عمل جراحی دیسک با لیزر در دیسک های شدید پاسخگو نیست .

در جراحی با لیزر از تیغ جراحی استفاده نمی شود، لذا این جراحی دوره نقاهت بسیار کوتاهی دارد.

اشعه لیزر یک حفره داخل دیسک ایجاد می کند که فشار داخل دیسک را کاهش می دهد.

منبع: spine-health.com

اقدامات قبل از عمل دیسک کمر که باید انجام دهید

اگر شما جزو کاندید های جراحی کمر هستید لازم است که با اقدامات قبل از عمل دیسک کمر آشنا باشید. این اقدامات برخی از کارها و نکات هستند که آشنایی و انجام آن ها به شما کمک می کند تا با خیال آسوده تری عمل خود را انجام دهید و پس از جراحی دوران نقاهت کوتاه تری خواهید داشت.

البته بهترین کار این است که در خصوص این نکات با پزشک خود صحبت کنید تا اقداماتی که باید انجام دهید متناسب با وضعیت شما باشد. با این حال اگر به هر دلیلی به پزشک خود دسترسی ندارید این مطلب می تواند برای شما مفید باشد.

اقدامات قبل از عمل دیسک کمر چیست؟ آزمایشات قبل از عمل جراحی دیسک کمر کدام اند؟ مدت استراحت بعد از عمل کمر چقدر است؟

اهمیت ارزیابی قبل از عمل

هر نوع روش های جراحی دارای مقادیر متفاوتی از خطر هستند. ارزیابی قبل از جراحی، ریسک این درصد خطر را با سلامت جسمی و روحی بیمار ترکیب می کند. در طول ارزیابی قبل از عمل، حقایقی در مورد سلامتی بیمار (به عنوان مثال، شرایط از قبل موجود مانند دیابت) بررسی می شود که به فوق تخصص ستون فقرات امکان می دهد اقدامات پیشگیرانه برای کاهش خطر جراحی انجام دهند.

این ارزیابی شامل بررسی عمیق سابقه پزشکی بیمار، یافته های اشعه ایکس، سی تی اسکن، مطالعات MRI و/یا سایر تست های تشخیصی است. سلامت عمومی بیمار طی معاینه فیزیکی و عصبی بررسی می شود.

ارزیابی قبل از عمل، شرایط فیزیکی (موجود و ناشناخته) را که می تواند باعث عوارض جراحی شود (مانند مشکلات قلبی یا تنفسی) را شناسایی می کند. در برخی موارد ممکن است بیمار برای مشاوره قبل از جراحی به پزشک متخصص ارجاع داده شود.

اهداف این اقدامات:

قبل از عمل ارزیابی های انجام شده به کادر پزشکی کمک می کند تا مقدار صحیحی از موارد زیر را در اختیار بیمار قرار دهد:

• بیهوشی
• درمان پزشکی قبل از عمل
• نظارت در حین جراحی
• مدیریت و مراقبت درد بعد از عمل

فرآیند قبل از عمل همچنین فرصت هایی را برای بیمار، پزشک مراقبت های اولیه، متخصصان درمان، جراح و متخصص بیهوشی فراهم می کند تا نگرانی های خود را قبل و بعد از جراحی با هم در میان بگذارند.

تاریخچه پزشکی و معاینه

یکی از نکات مراقبتی قبل از عمل دیسک کمر انجام تست های مختلف است، یک تاریخچه پزشکی دقیق اطلاعاتی را در مورد آلرژی ها (به عنوان مثال، به دارو، غذا، مواد حساسیت زا)، عوارض جانبی ناشی از دارو، یا مکمل های غذایی مصرف شده روزانه، شرایط پزشکی از قبل موجود، سابقه خانوادگی، مصرف دخانیات و الکل جمع آوری می کند. همچنین سابقه خونریزی (مثلاً کبودی غیر معمول) و تجربیات جراحی قبلی (مثلاً مشکلات بیهوشی) نیز مشخص می شود.

در معاینه فیزیکی، فشار خون، نبض، تعداد تنفس، دمای بدن، قد و وزن بیمار ثبت می شود. پزشک به قلب و تنفس بیمار گوش می دهد، هر گونه ناهنجاری در سر، چشم، گوش، بینی و گلو را یادداشت می کند.

استقامت فیزیکی بیمار (مثلاً راه رفتن، بالا رفتن از پله ها) و دامنه حرکتی (مثلاً گردن) مشاهده می شود. در طول معاینه عصبی، وضعیت روانی بیمار و همچنین عملکرد حسی و حرکتی بیمار در نظر گرفته می شود.

هر شرایطی که بر سیستم قلبی عروقی، ریوی، گوارشی، غدد درون ریز و عصبی تاثیر بگذارد می تواند خطر جراحی را افزایش دهد. درک این مشکلات و رسیدگی به آنها قبل و حین جراحی می تواند عمل ستون فقرات را ایمن تر کند.

تست های قبل از عمل دیسک کمر

خون

یک نمونه خون کوچک می تواند اطلاعات زیادی در مورد سلامت عمومی بیمار ارائه دهد. تعداد کم گلبول های قرمز خون (هموگلوبین) ممکن است نشان دهنده وجود کم خونی باشد. گلبول های قرمز خون برای حمل اکسیژن در سراسر بدن مورد نیاز هستند.

گلبول های سفید (WBC) برای مبارزه با عفونت مورد نیاز است. پلاکت ها کوچک ترین سلول های خون هستند و برای انعقاد خون ضروری هستند. آزمایش زمان ترومبوپلاستین جزئی (PTT) زمان تشکیل لخته را نشان می دهد. سطح گلوکز (قند) در خون (سطح گلوکز خون) برای تعیین اینکه آیا بیمار دیابت دارد یا هیپوگلیسمی (قند خون پایین) مفید است.

الکترولیت های متابولیک برای عملکرد متابولیک مورد نیاز هستند . به عنوان مثال، کلسیم برای انقباض ماهیچه های اسکلتی و همچنین آرامش عضله قلب ضروری است. نیتروژن اوره خون (BUN) عملکرد متابولیک کبد و کارایی کلیه را نشان می دهد.

ادراری

آزمایش ادرار عفونت دستگاه ادراری، عملکرد کلیه، دیابت و وضعیت هیدراتاسیون کم آبی بدن را تشخیص می دهد.

بارداری

به بیماران زن در سنین باروری ممکن است آزمایش بارداری داده شود.

داروها

ممکن است از تست های دیگری برای اندازه گیری سطح دارو در سیستم بیمار استفاده شود. برخی از داروها می توانند بر بیهوشی تأثیر بگذارند، مانند داروهای ضد آریتمی (داروهایی که برای کنترل ریتم قلب استفاده می شوند).

زمینه های بیماری

مرد بالای 50 سال و زنان بالای 60 سال ممکن است قبل از عمل الکتروکاردیوگرام (EKG) انجام دهند. بیمارانی که سابقه جراحی قلب و عروق، آنژین صدری، دیابت، بیماری عروق محیطی یا افراد سیگاری دارند معمولاً با هر سنی کاندید EKG هستند. به همین بیماران ممکن است عکس قفسه سینه نیز داده شود.

ریوی

برای ارزیابی عملکرد ریوی (ریه)، ممکن است از بیمار خواسته شود که در یک اسپیرومتر نفس بکشد. این ابزار حجم هوای دم و بازدم را اندازه گیری می کند. گازهای خون شریانی (ABG) سطح اکسیژن و دی اکسید کربن در خون و همچنین اکسیژن رسانی و حرکت هوا به داخل و خارج از ریه ها (تهویه) را اندازه گیری می کند.

چک لیست قبل از عمل دیسک

اگر جراحی ستون فقرات شما از قبل برنامه ریزی شده باشد، دستورالعمل های زیادی به شما داده می شود که قبل از عمل باید آنها را دنبال کنید. به خاطر داشته باشید که لیست زیر همه چیز را شامل نمی شود. مطمئن شوید که لیست ارائه شده توسط متخصص ستون فقرات خود را به دقت دنبال می کنید.

• انواع خاصی از داروهای تجویز شده و بدون نسخه خون را رقیق کرده و انعقاد خون را به تاخیر می اندازند. داروهای ضد انعقاد مانند کومادین و آسپرین نمونه هایی از آن ها هستند. ممکن است به شما دستور داده شود که مصرف این نوع داروها را یک هفته قبل از جراحی متوقف کنید.
• مقدمات حمل و نقل خود را به بیمارستان یا مرکز جراحی انجام دهید. شما اجازه نخواهید داشت خودتان با خودرو رانندگی کنید.
• بسته به نوع جراحی ستون فقرات، ممکن است به کمک در خانه نیاز داشته باشید. برنامه ریزی کنید که حداقل یکی دو روز اول یک نفر کنار شما بماند. اگر به کمک های خانگی (به عنوان مثال، کمک های مراقبت های بهداشتی در منزل) به طور مداوم نیاز است، پزشک شما می تواند در انجام این ترتیبات کمک کند.
• برنامه ریزی وعده های غذایی را انجام دهید و مواد غذایی را زودتر از موعد خریداری کنید. ممکن است بخواهید فضاهای آشپزخانه، اتاق خواب و حمام خود را برای راحتی و امنیت دوباره مرتب کنید.
• دستورالعمل های پزشک خود را در مورد خوردن و آشامیدن روز قبل و روز عمل جراحی دنبال کنید.
• اگر داروها را به صورت روزانه مصرف می کنید (مثلاً قرص های فشار خون)، بررسی کنید که آیا باید این داروها را صبح روز جراحی مصرف کنید یا خیر.
• هر گونه سوالی دیگری که دارید را از پزشک خود بپرسید.

مراقبت های پس از عمل جراحی

• برای کنترل درد پس از عمل پارگی دیسک کمر می توانید از مسکن هایی مثل پاراستامول، ایبوپروفن یا دیکلوفناک، لاکتوز یا مسکن های کدئین دار استفاده کنید.
• از یک متخصص فیزیوتراپی کمک بگیرید و برای کاهش درد تمرین کنید.
• بعد از عمل نیز باید به خاطر داشته باشید هنگام نشستن یا راه رفتن بدنتان را در وضعیت مناسبی قرار داشته باشد.
• هنگام بلند کردن اجسام ابتدا بنشینید، جسم مربوطه را بردارید و سپس بلند شوید.
• بعد از عمل با توجه به توصیه پزشکتان استراحت کنید و بلافاصله بعد از عمل به محل کارتان برنگردید!
• بعد از عمل تا جایی که ممکن است خم نشوید.
• خودتان را خیلی خسته نکنید، اگر درتان بیشتر شد نشانه این است که کاری را بیش از حد انجام داده اید.

عوارض و خطرات جراحی دیسک کمر چیست؟

هرنوع عملی از جمله این نوع جراحی می تواند عوارضی داشته باشد. شما نیز اگر قصد این عمل را دارید حتما برایتان این سوال پیش آمده که آیا عمل دیسک کمر خطرناک است؟

روش های باز جراحی عمدتا عوارض بیشتری دارند تا روش های بسته. زیرا روش های بسته غیر تهاجمی هستند.

هرگونه عمل جراحی روی ستون فقرات و مهره های کمر با خطر صدمه به اعصاب و نخاع همراه است. که می تواند حتی باعث بی حسی فلج شدن فرد شود.

عفونت: اگر محل زخم و برش به درستی تمیز و ضدعفونی نشوند، هم حین جراحی و هم پس از جراحی امکان بروز عفونت وجود دارد.

عود بیماری: برای حدود 5 تا 15 درصد از جراحی ها ممکن است دیسک کمر مجدد پاره شود و بیماری عود می کند.

آمبولی ریه: لخته شدن خون در ریه یکی دیگر از عوارض این جراحی است که پزشکان باید نکات پیشگیری از آن را رعایت کنند.

آسیب دیدگی عصب ها: اگر روند جراحی به درستی انجام نشود احتمال آسیب دیدگی اعصاب کمر وجود دارد. که این در این صورت نه تنها درد فرد کم نمی شود بلکه به دلیل آسیبی که به اعصاب وارد می شود، درد چند برابری در پاها و کمر احساس می شود.

مشکل مجاری ادرار: در برخی افراد ممکن است پس از عمل دچار یبوست، تکرر یا بی اختیاری ادرار شوند که البته این مشکلات به مرور رفع می شود.

کلام آخر

در این مقاله به درمان جراحی، عوارض مراقبت های بعد از آن پرداختیم. توصیه ی جراحان ما استفاده از روش های بسته و کم تهاجمی برای درمان دیسک کمر است، اما چنانچه وضعیت شما به نحوی باشد که روش های بسته قابل انجام نشود، بهتر است جراحی باز را انجام دهید تا اطمینان حاصل شود که روند درمان شما به خوبی طی خواهد شد.

امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد؛ برای دریافت مشاوره درباره اینکه کدام عمل و کدام روش مناسب شما است با ما تماس بگیرید تا به صورت رایگان شما را راهنمایی کنیم.

سوالات متداول:

هزینه جراحی دیسک کمر چقدر است؟

قیمت و هزینه جراحی دیسک کمر وابسته به عوامل مختلفی می باشد، به همین دلیل نمی توان یک قیمت ثابت را برای آن مشخص کرد. این که شما این جراحی را در بیمارستان های دولتی انجام دهید یا خصوصی، بیمه داشته باشد یا نه و موارد این چنین بر روی هزینه شما تاثیر دارند.

جدا از این موضوعات در زمان حساب کردن هزینه های جراحی باید به دستمرد جراح، خدمات بیمارستان، هزینه دارو ها، آزمایش ها و دستمزد دستیاران نیز توجه داشته باشید.

بهترین کار این است که با جراح خود مشورت داشته باشید، جراح پس از معاینه وضعیت شما می تواند قیمت نهایی را تعیین کند.

مدت زمان استراحت بعد از عمل دیسک کمر چقدر است؟

یکی از مهم ترین نکات در خصوص این جراحی مربوط به زمان استراحت و دوران نقاهت می باشد، معمولا با گذشت یک روز از جراحی شما می توانید به آرامی مقداری راه بروید.

پس از گذشت 2 الی 4 هفته امکان بازگشت به فعالیت های روزمره وجود دارد، اما برای انجام حرکات سنگین مثل ورزش یا بلند کردن اجسام سنگین باید بین 4 تا 6 هفته صبر کنید.

آیا عمل دیسک کمر خطرناک است؟

به صورت کلی هر جراحی خطرات و عوارض مخصوص به خود را دارد. یکی از خطرات این جراحی مربوط به بی حسی پا ها می باشد. مهم است که پس از عمل شما هرگونه بی حسی را سریعا به جراح خود گزارش دهید.

اگر پس از گذشت چند هفته همچنان بی حسی و درد شما به طور قابل توجهی زیاد شود باید با جراح خود تماس بگیرید.

عمل دیسک کمر چند ساعت طول میکشد؟

این که جراحی تا چه مقدر زمان لازم دارد وابسته به میزان و شدت آسیب دیدگی می باشد. به طور مثال این که چند دیسک دارای مشکل باشد و چه حد به پلاتین نیاز باشد و به طور کل سختی عمل بستگی دارد.

که این زمان بین دو ساعت تا ده ساعت متغییر است.

همچنین بخوانید:جراحی دیسک کمر با پلاتین

جراحی دیسک کمر باز بهتر است یا بسته؟

در روش جراحی دیسک کمر بسته برش های کوچکی بر روی سطح پوست ایجاد می شود و دوران نقاهت آسان تر است. اما در مورد جراحی باز این طور نیست.

این که کدام یک از این دو روش برای شما مناسب می باشد وابسته به نظر و توصیه پزشک است.

 

در ادامه ویدیو برای شما قرار داده ایم که در آن زمان لازم برای جراحی دیسک کمر به خوبی گفته شده است.

منظور از سندروم مفصل فاست چیست؟ علت درد مفاصل فاست کمری و گردنی چیست؟ در این مطلب از کلینیک خانه درد قصد داریم تا به صورت کامل و جزئیات در خصوص این عارضه و موارد مربوط به آن صحبت کنیم؛ بنابراین اگر شما یا یکی از اطرافیانتان به این سندروم دچار شده اید و می خواهید اطلاعات بیشتری در خصوص آن به دست آورید حتما تا انتها همراه ما باشید.

سندروم مفصل فاست

مفاصل فاست به کمر و گردن شما اجازه می دهند که به جلو و عقب خم شوند، اما این مفاصل نیز یکی از دلایل رایج دردهای مربوط به ستون فقرات هستند. مفاصل فاست واقع در ستون فقرات کمری شما (کمر) بیشتر مستعد ابتلا به سندرم مفصل فاست هستند، زیرا ستون فقرات کمری بیشترین وزن را تحمل می کند و بیشترین فشار را تحمل می کند. با این حال، مفاصل فاست واقع در ستون فقرات گردنی (گردن) و قفسه سینه (میانی پشت) نیز ممکن است باعث درد مزمن شوند.

کمردرد یکی از شایع ترین شکایات پزشکی در سراسر جهان است و سندرم مفصل فاست یکی از علل شایع کمردرد است. شایع ترین محل درد مفصل فاست در ستون فقرات کمری در سطح L4-L5 و سپس L5-S1 است. برخی از محققان تخمین می‌زنند که سندرم مفصل فاست از 15 درصد از تمام شکایات کمردرد تا 59.6 درصد در مردان و 66.7 درصد در زنان تشکیل می‌شود.

در حالی که سندرم مفصل فاست اغلب ستون فقرات کمری را تحت تاثیر قرار می دهد، نواحی ستون فقرات گردنی و قفسه سینه نیز ممکن است تحت تاثیر قرار گیرند. بعد از کمر، گردن دومین محل شایع سندرم مفصل فاست است که شیوع آن بین 30 تا 70 درصد موارد گردن درد است. به دلیل اتصالات (حرکت) دنده ها با بدنه مهره، حرکت بسیار محدود است. در گردن، سندرم مفصل فاست اغلب در سطح C4-C5 رخ می دهد.

ستون فقرات قفسه سینه یا میانی پشت، کمترین احتمال ابتلا به سندرم مفصل فاست ستون فقرات را دارد. شیوع درد فاست بین 33 تا 48 درصد موارد درد میانی کمر متغیر است. در هر حال برای درمان لازم است که نزد فوق تخصص ستون فقرات مراجعه کنید.

چه چیزی باعث سندرم مفصل فاست می شود؟

علت سندرم مفصل فاست تا حد زیادی به ناحیه ستون فقرات آسیب دیده بستگی دارد. به عنوان مثال، درد در ناحیه کمر معمولاً به دلیل اثرات تخریبی ناشی از افزایش سن ایجاد می شود. مانند مفاصل زانو یا ران، مفاصل فاست مفاصل سینوویال واقعی (پر از مایع) هستند.

با افزایش سن، ساختارهایی که ستون فقرات شما را پشتیبانی می کنند، مانند دیسک های بین مهره ای و مفاصل فاست می توانند با سال ها فشار و فعالیت فرسوده شوند.

 دیسک‌های بین مهره‌ای عمدتاً از آب تشکیل شده‌اند و تغییرات دژنراتیو مرتبط با افزایش سن بر هیدراتاسیون دیسک تأثیر می‌گذارد، اثر خالص کاهش ارتفاع دیسک است که بدنه‌های مهره‌ای را از هم جدا می‌کند و بر تراز طبیعی مفاصل فاست تأثیر می‌گذارد.

این بدتر شدن و ناهماهنگی منجر به کمردرد می شود، به همین دلیل است که سندرم مفصل فاست اغلب همراه با سایر اختلالات دژنراتیو ستون فقرات، از جمله بیماری دژنراتیو دیسک، اسپوندیلولیستزیس، و اسپوندیلوز (استئوآرتریت ستون فقرات) وجود دارد.

سندرم مفصل فاست گردنی و قفسه سینه با افزایش سن ارتباط نزدیکی ندارد. تروما، مانند ضربه شلاق ناشی از تصادف رانندگی، یکی از دلایل شایع سندرم مفصل فاست در گردن است.

در حالی که افزایش سن علت اصلی درد مفاصل فاست در ستون فقرات کمری است، تروما ناشی از یک آسیب ورزشی یا تصادف رانندگی نیز می‌تواند باعث کمردرد مزمن شود. به ندرت تومورهای ستون فقرات مفاصل فاست را تحت تأثیر قرار می دهند و باعث درد می شوند.

همچنین بخوانید: عوارض تزریق آمپول به کمر چیست؟

علائم سندرم مفصل فاست

درد مفاصل فاست علائم متفاوتی را بر اساس ناحیه ستون فقرات درگیر ایجاد می کند.

سندرم مفصل فاست گردنی

سندرم مفصل فاست در گردن می تواند درد گردن و شانه ایجاد کند که می تواند دامنه حرکتی شما را محدود کند و چرخش راحت سر را دشوار کند. سندرم مفصل فاست در ستون فقرات گردنی نیز ممکن است باعث سردرد شود.

سندرم مفصل فاست قفسه سینه

سندرم مفصل فاست قفسه سینه می تواند باعث درد در قسمت میانی کمر شما شود و ممکن است دامنه حرکتی شما محدود شده باشد تا جایی که لازم است تمام بدن خود را بچرخانید تا به سمت راست یا چپ نگاه کنید.

سندرم مفصل فاست کمری

کمردرد معمولاً به دلیل سندرم مفصل فاست ایجاد می شود. ممکن است در ناحیه کمر و گاهی اوقات در باسن و یا ران درد احساس کنید (درد معمولاً تا زیر زانو نمی رود). التهاب این مفاصل می تواند باعث سفتی و دشواری در راست ایستادن و بلند شدن از روی صندلی شود. درد با شروع حرکت شایع ترین علامت است. این وضعیت ممکن است باعث شود که شما در حالت خمیده راه بروید.

چگونه سندرم مفصل فاست تشخیص داده می شود

مراجعه به پزشک متخصص در اختلالات ستون فقرات، مانند جراح ارتوپد، فیزیاتر یا متخصص مدیریت درد به شما کمک می کند تا به تشخیص دقیق برسید.

در طول ملاقات با پزشک، او سابقه پزشکی شما را بررسی می کند و یک معاینه فیزیکی و عصبی انجام می دهد. یک معاینه فیزیکی شامل «آزمایش‌ها» یا مانورهای فیزیکی خاصی است که برای بازسازی درد شما انجام می‌شود.

اینها ممکن است شامل خم شدن، پیچ خوردن یا راه رفتن باشد. یافته کلاسیک در معاینه درد مستقیم روی مفاصل فاست (کمر) همراه با اکستنشن است. جنبه عصبی ارزیابی شما سیستم عصبی شما را در نظر می گیرد و ممکن است شامل آزمایش رفلکس ها و سایر پاسخ های شما باشد.

در حالی که تاریخچه پزشکی و معاینه فیزیکی عصبی به رد احتمال سایر شرایط کمک می کند، یک بلوک تشخیصی یا تزریق برای تأیید سندرم مفصل فاست ضروری است. انواع مختلفی از تزریق های تشخیصی وجود دارد، از جمله بلوک های شاخه داخلی با هدایت تصویر و تزریق داخل مفصلی بی حس کننده موضعی.

تزریقات تشخیصی با ارسال داروهای بی حس کننده موضعی و یا ضد التهابی به محل مشکوک به درد مفاصل کار می کنند. اگر درد شما کاهش یابد و تحرک بلافاصله یا مدت کوتاهی پس از تزریق بازیابی شود، این نشانه مثبتی است که پزشک شما منبع درد شما را پیدا کرده است و می تواند با یک برنامه درمانی هدفمند برای رفع آن اقدام کند.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با سندروم مفصل فاست و جزئیات مربوط به آن آشنا کنیم، دقت داشته باشید که درمان این آسیب وابسته به علت بروز آن و محل ایجاد می باشد، بنابراین اگر به دنبال درمان هستید باید در ابتدا تشخیص دقیقی از آسیب وارد شده انجام شود که برای انجام این کار وابسته به علائمی که دارید باید نزد فوق تخصص ستون فقرات یا گردن مراجعه کنید.

امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

یکی از سوالاتی که بسیاری از کاربران کلینیک خانه درد از ما می پرسند این است که آیا بستن کمربند طبی بعد از عمل دیسک کمر لازم است؟ اکثر افرادی که جراحی دیسک را انجام می دهند برایشان سوال ایجاد می شود که بستن بریس های کمری تا چه اندازه مفید است و این که آیا مزایایی دارد؟

بنابراین تصمیم گرفتیم تا در این مقاله به صورت جامع و کامل این موضوع را بررسی کنیم و ببنیم که کاربرد استفاده از کمربند های طبی چیست و آیا برای همه افراد نیاز است یا نه؛ اگر شما یا یکی از اطرافیانتان جراحی دیسک کمر انجام داده است، توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

کمربند طبی چیست؟

بیایید در ابتدا کمی با ماهیت کمربند های طبی آشنا شویم و ببینیم که منظور از آن ها چیست؟ کمربند طبی وسیله ای است که برای حمایت از کمر استفاده می شود، کمربند ها ساخته شده از مواد نرم هستند که معمولا دارای بند هایی در پشت، جلو و پهلو هستند که به کمک آن ها بر روی بدن بیمار محکم می شوند.

در بیشتر موارد کمربند ها باید دارای قطعات فلزی هم باشند، به این طریق امکان خم شدن آن ها را به راحتی ممکن نمی شود و محکم تر روی بدن بیمار قرار می گیرد. البته برخی از مدل ها هم دارای بند هستند که امکان اضافه کردن دارند و از پشت و شانه ی بیمار عبور می کنند. در این مدل ها نیز امکان خمیدگی شدن بریس وجود ندارد.

البته اگر استفاده از کمربند های طبی برای شما لازم باشد فوق تخصص ارتوپد این مورد را به شما توصیه می کند و بیان خواهد کرد که کدام یک از مدل های موجود برایتان مناسب است.

بستن کمربند های طبی بعد از عمل دیسک کمر

همان طور که در ایتدا اشاره کردیم برخی مواقع ممکن است متخصص ستون فقرات استفاده از کمربند های طبی را به شما توصیه کند، این مورد زمانی که شما جراحی ستون فقرات را انجام داده باشید بیشتر دیده می شود و اکثر پزشکان پس از جراحی کمر این مورد را پیشنهاد می کنند.

اما آیا لازم است به توصیه های پزشک گوش دهید؟ به صورت کلی همیشه ما این مورد را توصیه می کنیم که اگر می خواهید روند بهبودی سریع تری داشته باشید همواره به تجویز های پزشک توجه داشته باشید و مطابق با دستورالعمل های توصیه شده پیش بروید.

در حالت کلی استفاده از کمربند های طبی موجب می شود تا ستون فقرات شما در وضعیت سالمی قرار بگیرد و کمردرد کمتری را تجربه کنید. خصوصا پس از جراحی که کمر شما باید در حالت ثابت قرار بگیرد استفاده از کمربند اهمیت بیشتری پیدا می کند.

بنابراین اگر متخصص برای شما استفاده از کمربند های طبی را تجویز کرده است حتما به این توصیه عمل کنید. طبیعی است که در روز های اول استفاده برایتان سخت باشد و حتی اذیت شوید، اما پس از مدت کوتاهی به آن عادت می کنید و دیگر مشکلی برایتان ایجاد نخواهد شد.

البته مهم ترین بخش استفاده از کمربند های طبی مربوط به چگونگی استفاده از آن می باشد، اگر شما به صورت اشتباه از این کمربند استفاده کنید نه تنها فایده ای برایتان نخواهد داشت بلکه به ستون فقرات کمری خود آسیب خواهید رساند.

بنابراین در صورت تمایل به استفاده آموزش بستن آن را به نحو صحیح یاد بگیرید تا از نتایج موفقیت آمیز آن بهره مند شوید.

همچنین بخوانید: مدت زمان درمان دیسک کمر چقدر طول می کشد؟

آیا استفاده از کمربند طبی برای همه لازم است؟

نمی توان گفت استفاده از این کمربند ها صد در صد ضروری است، اما بهتر است اگر پزشک شما استفاده از آن را توصیه کرده است به آن عمل کنید.

پس از جراخی ستون فقرات کمر بیمار بسیار حساس می شود و به مراقبت های زیادی احتیاج دارد، استفاده از کمربند طبی موجب می شود تا کمر ثابت بماند و ستون فقرات در حالتی صاف قرار بگیرد. این دو عمل باعث می شود تا دوران نقاهت کمتری داشته باشید و در مدت زمان کوتاه تری بهبود پیدا کنید.

نکته ای که وجود دارد در استفاده مستمر از کمربند های طبی می باشد، به این صورت که بیمار باید به طور پیوسته از آن کمربند استفاده کند و تنها در زمان هایی که پزشک اجازه داده است می تواند آن را باز کند.

برخی بیماران در خصوص انتخاب در میان انواع کمربند ها از ما سوال می پرسند، در این مورد باید بگوییم که شما باید انتخاب کمربند را به پزشک خود بسپارید، پزشک تمامی شرایط بیمار را بررسی می کند و پس از آن در میان مدل های مختلف بهترین آن ها را که متناسب با وضعیت بدنی شما می باشد توصیه می کند.

بنابراین تنها در صورتی از کمربند های طبی استفاده کنید که پزشک این مورد را برای شما تجویز کرده است و اگر پزشک شما چیزی در این باره نگفته است یعنی استفاده از کمربند برای شما ضرورتی ندارد و شما هم نباید این کار را انجام دهید.

بیشتر بدانید: آیا درد لگن بعد از عمل دیسک کمر طبیعی است؟

مزایا استفاده از کمربند های طبی پس از عمل چیست؟

استفاده از کمربند های طبی مزایا بسیاری به همراه دارد که برخی از آن ها عبارت است از:

• حرکات ستون فقرات و مهره ها را محدود می کند و باعث کاهش درد می شوند. بنابراین اگر نگران درد پس از جراحی هستید این کمربند ها گزینه مناسبی هستند.
• از ستون فقرات به صورت کامل پشتیبانی می شود.
• ثابت نگه داشتن قسمت های آسیب دیده کمر
• مثل یک نگهدارنده عمل می کنند و با بی حرکت نگه داشتن مهره کمر باعث بهبود سریع تر کمر و ستون فقرات می شوند.
• جلوگیری از ایجاد کمردرد های بعد از دیسک کمر

قیمت کمربند های طبی چقدر است؟

همان طور که می دانید انواع مختلفی از کمربند ها وجود دارد که هر یک از آن ها با مواد متفاوتی ساخته می شوند و دارای کیفیت های مختلف هستند. بنابراین همین موضوع سبب می شود تا هزینه آن ها با یکدیگر متفاوت باشد.

جدا از این موضوع این که شما برای سفارش کمربند های ستون فقرات نزد چه کلینیک هایی مراجعه می کنید تاثیر بسیاری بر روی قیمت دارد، گاهی کمربند ها به صورت آماده هستند که هزینه کمتری دارند و برخی مواقع کمربند ها را باید سفارش دهید تا متناسب با وضعیت بدنی ساخته شوند و در این صورت هزنیه ای که باید پرداخت کنید بیشتر می شود.

به همین جهت نمی توان هزینه ثابتی برای کمربند ها عنوان کرد، اما اگر می خواهید بدانید چه مقدار باید هزینه کنید، بهترین کار این است که از پزشکتان بخواهید تا نوع کمربندی که باید استفاده کنید را مشخص کند و سپس با مراجعه نزد مراکز مخصوص در خصوص قیمت سوال کنید.

کلام آخر

در این مطلب تلاش کردیم تا شما را با جزئیات کمربند طبی بعد از عمل دیسک کمر آشنا کنیم و مزایا استفاده از این بریس را بیان کردیم. در آخر در نظر داشته باشید که اگر جراح و متخصص ارتوپد استفاده از این کمربند را به شما توصیه کرده است حتما عمل کنید تا دوران نقاهت کوتاه تری داشته باشید.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید تا در سریع ترین زمان ممکن به سوالات شما پاسخ داده شود.

آناتومی کمر و لگن چیست؟ ستون فقرات و نخاع از چند مهره تشکیل شده اند؟ ستون فقرات ناسالم را چگونه می توان درمان کرد؟ در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا در خصوص مهره های کمری و جزئیات مربوط به آناتومی آن ها صحبت کنیم.

وظایف ستون فقرات کمری

بالاتنه شما را پشتیبانی می کند، وزن بدن را توزیع می کند:

ستون فقرات کمری شما از دو بخش بالایی ستون فقرات، هفت مهره در گردن (نخ مهره های گردن) و 12 مهره در قفسه سینه (نفقه سینه ای) تشکیل شده است که وزن سر شما را پشتیبانی می کند. بخش مهره های کمری شما به لگن شما متصل می شود و بیشتر وزن بدن و همچنین فشار ناشی از بلند کردن و حمل وسایل را تحمل می کند. ستون فقرات کمری شما نیز وزن را از بالاتنه به پاها منتقل می کند.

در صورت بروز هر گونه آسیب در مهره های کمر لازم است که نزد بهترین متخصص ستون فقرات در تهران مراجعه نمایید.

فیلم تشریح آناتومی مهره های کمر

در این بخش یک ویدیو به صورت انیمیشنی را برایتان آورده‌ایم که آناتومی مهره های کمر را به صورت کامل تشریح می‌کند و وظایف هر بخش را بیان می‌کند:

بدن شما را حرکت می دهد:

ماهیچه‌ های کمر و انعطاف ‌پذیری ستون فقرات کمری به تنه شما اجازه می‌ دهند در همه جهات حرکت کنند، از جلو به عقب، پهلو به پهلو و دایره کامل (چرخش). دو مهره آخر کمر امکان انجام بیشتر این حرکت را دارند.

از نخاع محافظت می کند:

نخاع شما که توسط استخوان های ستون فقرات احاطه شده و محافظت می شود، از پایه جمجمه شروع می شود و به اولین مهره کمری ختم می شود. مهره های ستون فقرات شما همچنین یک محفظه استخوانی برای اعصاب فردی که از انتهای نخاع شما پایین می آیند فراهم می کند.

حرکت پا را کنترل می کند:

اعصابی که از قسمت تحتانی نخاع شما منشعب می شوند، احساسات و حرکت پا را کنترل می کنند.

شماره مهره های ستون فقرات

1.مهره های گردنی

عملکرد اصلی این مهره ها در تحمل وزن سر است. این 7 مهره گردنی از c1 تا c7 نامگذاری می شوند.

2.مهره های سینه ای

همان طور  که از نام این مهره ها پیداست وظیفه اصلی آن ها در نگه داشتن قفسه سینه و محافظت از قلب و ریه است. 12 مهره سینه ای از t1 تا t12 نامگذاری می شوند.

3.مهره های کمری

مهم ترین عملکرد این مهره ها در تحمل وزن بدن است، 5 مهره کمری وجود دارد که از l1 تا l5 نامگذاری می شوند. این مهره ها بسیار بزرگ هستند و فشار مربوط به بلند کردن اجسام و حمل اشیا را تحمل می کنند.

4.مهره های خاجی

عملکرد اصلی این ناحیه در اتصال ستون فقرات به استخوان لگن است، این ناحیه دارای 5 مهره است که همگی بهم متصل شده اند. این مهره ها به همراه استخوان های ایلیاک حلقه ای به نام کمربند لگنی را تشکیل می دهند.

5.ناحیه دنبالچه

در این قسمت 4 مهره بهم چسبیده اند که دنبالچه ناحیه اتصالی را برای رباط ها و عضلات کف لگن فراهم می کنند.

همچنین بخوانید: انواع شکستگی مهره های ستون فقرات و چگونگی درمان

ماهیچه ها و سایر بافت های نرم ستون فقرات کمری چیست؟

عضلات ستون فقرات کمری شما

عضلات کمر، همراه با عضلات شکم، برای حرکت دادن بدن و کمر شما کار می کنند. ماهیچه ها و رباط های شما قدرت و ثبات کمر شما را فراهم می کند و به شما امکان خم شدن به جلو، عقب و چرخش را می دهد. ماهیچه هایی که به ستون فقرات کمری شما متصل می شوند عبارتند از:

Latissimus dorsi. این ماهیچه بزرگ، صاف و پهن مثلثی شکل است. از پایین مهره های ششم قفسه سینه و سه یا چهار دنده آخر شروع می شود و عرض میانی و پایین کمر شما را می پوشاند. بخشی از لاتیسیموس به بازوهای شما متصل می شود.

ایلیوپسواس. این گروه سه ماهیچه ای مفصل ران شما را حرکت می دهد. ایلیوپسوآس شما ، در حین راه رفتن، دویدن و بلند شدن از روی صندلی، لگن و کمر شما را خم می کند و ثابت می کند.

پارا نخاعی. این گروه از سه ماهیچه در طول ستون فقرات شما قرار دارد. این ماهیچه‌ها به شما کمک می‌کنند تا به پهلو خم شوید و بچرخید. آنها همچنین به حفظ وضعیت بدن شما کمک می کنند.

دیسک در ستون فقرات کمری

دیسک های بین مهره ای “بالشتک های ضربه گیر” هستند که بین هر مهره قرار می گیرند. پنج دیسک بین مهره های ستون فقرات کمری شما قرار گرفته است. آنها علاوه بر عملکرد به عنوان ضربه گیر، به تحمل وزن بدن شما کمک می کنند و اجازه حرکت بین هر مهره را می دهند.

نخاع

طناب نخاعی شما دسته ای از بافت عصبی است که از قسمت پایینی مغز تا حدود مهره L1 گسترش یافته است.

همچنین بخوانید: روش های درمان تنگی کانال نخاعی

اعصاب ستون فقرات کمری

شما پنج جفت اعصاب نخاعی کمری دارید، یکی که از سمت راست و چپ L1 تا L5 منشعب می شود. اعصاب از پایین کمر شما پایین می آیند و با سایر اعصاب ادغام می شوند تا شبکه ای از اعصاب را تشکیل دهند که سیگنال های درد و حرکات اندام تحتانی شما را کنترل می کند.

عصب نخاعی L1 حسی به کشاله ران و ناحیه تناسلی شما می دهد و به حرکت عضلات لگن شما کمک می کند.

اعصاب نخاعی L2، L3 و L4 باعث ایجاد حس در قسمت جلویی ران و قسمت داخلی ساق پا می شوند. این اعصاب همچنین حرکات عضلات لگن و زانو را کنترل می کنند.

عصب نخاعی L5 حسی را در قسمت بیرونی ساق پا، قسمت بالای پای شما و فضای بین انگشت اول و دوم شما ایجاد می کند. این عصب همچنین حرکات ران، زانو، پا و انگشتان پا را کنترل می کند.

عصب سیاتیک از اعصاب L4 و L5 به همراه سایر اعصاب خاجی تشکیل شده است. عصب سیاتیک شما از لگن عقب شروع می شود و از پشت ساق پا می گذرد و به پای شما ختم می شود.

بیشتر بخوانید: همه چیز درباره عفونت ستون فقرات

رگ های خونی ستون فقرات کمری

شاخه های آئورت بزرگ شکمی خون و مواد مغذی را به مهره ها، ماهیچه ها و رباط های ناحیه کمر شما می رسانند.

درمان آسیب های ستون فقرات

هم گزینه ‌های درمانی غیر جراحی و هم جراحی برای درمان بسیاری از شرایطی که بر ستون فقرات کمری تأثیر می‌گذارند، در دسترس هستند. انتخاب بستگی به علت مشکل ستون فقرات کمری و شدت آن دارد.

پزشک شما ممکن است ابتدا روش‌های کمتر تهاجمی را برای دردهای کمری که را توصیه کند. برخی از گزینه های رایج درمان غیرجراحی عبارتند از:

• یخ یا گرما
• از فعالیت بدنی شدید یا تشدید کننده خودداری کنید.
• فیزیوتراپی
• داروها، از جمله شل کننده های عضلانی، مسکن ها (مانند استامینوفن) و ضد التهاب ها (مانند ایبوپروفن و ناپروکسن).
• تزریق استروئید:

سه نوع خاص از تزریق استروئید ممکن است برای درد ناحیه کمر در نظر گرفته شود. بلوک اپیدورال کمری روشی است که در آن استروئید به فضای اپیدورال (فضای کنار پوشش نخاع شما) تزریق می شود، بلوک مفصل فاست کمری روشی است که در آن استروئید به کپسول (پوشش بافت همبند) مفصل فاست (مفصل کوچک در بالا و پایین هر مهره که مهره‌ها را به هم متصل می‌کند تا امکان حرکت را ایجاد کند) تزریق می‌شود. تزریق اینترلامینار یا تزریق ترانس فورامینال روشی است که در آن یک استروئید به ناحیه بین ستون فقرات و نخاع شما تزریق می شود.

• روش رادیوفرکانسی:

این روش در برخی از موارد درد مزمن کمر در نظر گرفته می شود. ابتدا یک بی حس کننده موضعی به عصب که مفصل فاست مهره های شما را تامین می کند تزریق می شود. اگر درد شما تسکین یافت، قدم بعدی این است که سعی کنید تسکین درد را دائمی کنید. این کار با آسیب رساندن به عصب با تکنیکی به نام فرسایش رادیوفرکانسی انجام می شود.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با آناتومی مهره های کمری و ستون فقرات آشنا نماییم. امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در قسمت نظرات برای ما بیان کنید.