قفل شدن آرنج دست یکی از آسیب هایی است که اغلب افراد به آن دچار می شوند، البته این آسیب به راحتی ایجاد نمی شود زیرا رباط های آرنح برای ایجاد ثبات در دست به اندازه کافی قوی هستند و ضربات و آسیب ها را به راحتی تحمل می کنند.

اما ابا این حال بنابر شرایط مختلفی ممکن است که این آسیب ایجاد شود. در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم بررسی نماییم که شرایطی سبب بروز این درد می شود و زمانی که به آن دچار شدید چگونه می توان برای درمان اقدام کرد؛ بنابراین اگر شما یا یکی از نزدیکانتان به این عارضه دچار شده اید توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

علائم قفل شدن آرنچ چیست؟

صاف نشدن ارنج دست

در مورد این موضوع هر کس ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کتد. برای برخی از افراد علائم شدید است و بیشتر آن را احساس می کنند و برای برخی دیگر علائم چندان احساس نمی شود. در ادامه شایع ترین علائم قفل شدن آرنج را برای شما آورده ایم:

• سفتی
• مشکل حرکت مفصل
•  آسیب شدید به غضروف و از دست رفتن فرم بدن
•  بی‌ثباتی مفصل آرنج
• تشکیل اسپور استخوان و انقباض کپسولی
• تورم مفصل آرنج

البته این علائم در مواردی احساس می شود که شدت عارضه در شما شدید باشد، در مواردی که به تازگی به آن دچار شده باشید تنها در زمان های حرکت دست متوجه آن می شوید. اما در هر صورت لازم است که برای درمان نزد فوق تخصص ارتوپدی مراجعه نمایید.

دلایل و علت های قفل شدن آرنج

برخی مواقع این آسیب هیچ دلیل مشخصی ندارند و به طور ناگهانی بروز پیدا می کند و حتی ممکن است به خودی خود نیز درمان شود. با این حال همیشه توصیه ما این است که در زمان بروز علائم اولیه نزد پزشک متخصص مراجعه نمایید تا وضعیت شما بررسی شود. زیرا ممکن است مربوط به آسیبی خاص باشد.

دلایل دیگری که ممکن است سبب بروز این درد شود شامل:

کشیدگی یا شکستگی که به غضروف های بازو آسیب می رساند و موجب می شود حرکات آرنج برای شما دشوار شود.

کبودی آرنج: اگر فشار بیش از حدی به غضروف وارد شود سطح آن دچار کبودی می شود. بسته به محل کبودی ممکن است حرکات زانوی شما قفل شود.

تشکیل بافت اسکار: حفره‌های سطح غضروف با بافت اسکار پر می‌شوند. بافت اسکار به‌اندازه غضروف مفصلی نرم و صاف نیست.

در رفتگی: اگر آرنج شما در رفته باشد، موجب آسیب پایدار در آرنج می شود. در این شرایط مفصل آرنج برای حرکت با مشکل روبرو می شود و این تغییر در حرکت موجب فشار بر روی غضروف های مفصلی می شود که آرنج شما قفل می شود.

کوفتگی و گرفتکی: ساده ترین دلیلی که موجب می شود شما احساس قفل شدن در مفصل آرنح داشته باشید مربوط به خشکی مفصل آرنج است. این مورد چندان جای نگرانی ندارد و معمولا پس از مدت کوتاهی به خودی خود درمان می شود.

تشخیص قفل شدن آرنچ به چه صورت است؟

تشخیص قفل شدن آرنج دست

همان طور که مطالعه کردید دلایل متنوعی در قفل شدن آرنج نقش دارند. بنابراین بسیار مهم است که شما در زمان احساس درد آرنج نزد پزشک متخصص مراجعه نمایید تا وضعیت آرنج شما بررسی شود.

با مراجعه نزد پزشک از شما می خواهد که تست های حرکتی را انجام دهید تا میزان بی ثباتی مفصل بررسی شود. پس از یک معاینه فیزیکی برای بررسی های دقیق تر اشعه ایکس برای شما نوشته می شود. این گونه هر نوع ترک یا آسیبی که سبب بروز این آسیب شده باشد مشخص می شود.

البته این احتمال وجود دارد که قفل شدن آرنج شما مربوط به آرتروز باشد، بنابراین باید از نظر آرتروز نیز مورد بررسی قرار بگیرید و ازمایش های لازم در مورد این موضوع نیز انجام شود.

تشخیص علت آسیب بسیار مهم است، زیرا در صورتی که تشخیص به خوبی و به موقع انجام شود راحت تر می توان روند درمان را طی کرد و در بازه زمانی کوتاه تری به نتیجه خواهید رسید.

درمان قفل شدن آرنج

درمان محدودیت حرکتی آرنج

محدود کردن فعالیت ها

اولین کاری که شما باید انجام بدهید این است که فعالیت هایی که موجب فشار بیشتر به آرنج می شود و برایتان اذیت کننده است را محدود کنید. این کار می تواند هم فعالیت های روزانه باشد و هم ورزش.

استراحت دادن به مفصل موجب می شود تا درد و خشکی آرنج کمتر شود و حتی اگر دلیل خاصی برای قفل شدن آرنج وجود نداشته باشید چ بسا پس از مدت کوتاهی استراحت این عارضه به طور کامل درمان شود.

بنابراین همیشه اولین گزینه درمانی که ما به بیماران خود توصیه می کنیم این است که حتما استارحت داشته باشند و از انجام هرگونه کار سنگین خودداری کنند.

استفاده از آرنج بند

زمانی که آرنج شما قفل می شود باید فعالیت های خود را محدود کنید، در این زمان برای ثابت نگه داشتن و محافظت از آرنج و همچنین تسکین درد، استفاده از اسپیلنت گزینه مناسبی می باشد. با این حال این مورد را هم باید در نظر داشته باشید که بی حرکتی آرنج برای مدت طولانی نیز توصیه نمی شود زیرا می تواند مفاصل آسیب دیده را ضعیف کند.

دارو

گاهی مواقع علاوه بر قفل شدن آرنج شما در کنار آن احساس درد نیز خواهید داشت، در این شرایط مصرف دارو گزینه بسیار مناسبی می باشد. دارو هایی مثل استامینوفن و ایبوپروفن درد ناشی از گرفتگی آرنج را تا حد زیادی کاهش می دهد. البته توصیه ما در این است که حتما زیر نظر پزشک اقدام به مصرف دارو نمایید تا عوارضی برای شما ایجاد نشود و دارو هایی متناسب با وضعیتتان تجویز شود.

تزریق کورتیزون

تزریق کورتیزون به مفصل آرنج می تواند درد شما را به صورت موقت کاهش دهد. کورتیزون نوعی داروی ضد التهابی قوی است که به صورت موثری درد و تورم شما را از بین می برد. البته باید در نظر داشت که اثرات آن موقت است و معمولا برای چند هفته پایدار می باشد.

مورد دیگری که شما باید در نظر داشته باشید این است که هر تزریق خطر ابتلا به عفونت را به همراه دارد و در این میان این دارو نیز این موضوع مستثنا نیست.

تزریق اوزون

این ماده دارای خاصیت ضد التهاب و احیا کنندگی می باشد، از این رو تزریق مستقیم اوزون به داخل بافت و غضروف های آسیب دیده منجر به کاهش درد و التهاب موجود می شود. بنابراین می توان این گونه گفت که اوزون درد آرنج را تسکین داده و با فعال ‌سازی سلول‌های بنیادی، بازسازی بافت ‌های آرنج را تحریک می ‌نماید.

تزریق پلاسمای غنی از پلاکت

روش پی ار پی شامل استفاده از نمونه خون بیمار می باشد، در این روش موارد مورد نیاز از خون بیمار جدا می شود و سپس با ترکیبی از سایر موارد به طور مستقیم در داخل بافت تزریق می شود. استفاده از این روش عملکرد موثرتری به نسبت تزریق استروئید دارد.

فیزیوتراپی

یکی از مهم ترین روش های درمانی برای قفل شدن آرنج رفتن به جلسات فیزیوتراپی می باشد. در جلسات فیزیوتراپی متناسب با آسیب شما بهترین حرکات درمانی ارائه می شود و به طور موثری می توان این انتظار را داشت که این عارضه به طور کامل در شما درمان خواهد شد.

ماساژ درمانی

اگر قفل شدن آرنج برای شما مربوط به عارضه و بیماری خاصی نباشد می توان انتظار داشت که به کمک درمان های دستی و ماساژ درمانی روند بهبودی طی شود. ماساژ درمانی به طور موثری برای تسکین درد ناشی از گرفتگی موثر می باشد.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با قفل شدن آرنج و جزئیات مربوط به آن آشنا کنیم؛ همچنین انواع روش های درمانی که برای آن وجود دارد را بررسی کردیم، در آخر در نظر داشته باشید که شما باید در ابتدا علت قفل شدن را تشخیص دهید و سپس مطابق با آن یک روش درمانی را دنبال کنید.

ما تلاش کردیم انواع روش ها را به شما توضیح دهیم اما این موضوع به این معنا نمی باشد که تمامی آن ها برای شما موثر می باشد. تنها پزشک متخصص در خصوص این موضوع می تواند شما را راهنمایی کنید و به این مطلب به عنوان یک آشنایی کلی نگاه کنید.

بیماری های ارتوپدی اطفال و کودکان شامل دو دسته می شود، گروهی از آن ها ارثی هستد و گروه دوم پس از به دنیا آمدن کودک به دلایل مختلف ایجاد می شود. اما به صورت کلی در میان این دو بیماری های ارتوپدی که به صورت ارثی می باشند شایع تر هستند.

البته لازم است بدانید که برخی عوامل، مثل مصرف دارو های خاص در زمان باردازی، ثرار گیری مادر در زیر اشعه ایکس و … در ایجاد چنین بیمار هایی نقش دارند.

بسیاری از این بیماری ها اگر در زمان درست تشخیص داده شود، با روش های ساده قابل درمان هستند و می توان انتظار داشت که به صورت کامل از بین بروند، اما در غیر این صورت و اگر بیماری پیشرفت داشته باشد ممکن است عوارض جبران ناپذیری برای کودک ایحاد شود.

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا به صورت کامل در خصوص بیماری های ارتوپدی در اطفال و نوزادان صحبت کنیم و بررسی نماییم که این بیماری ها کدام اند و در صورت بروز چگونه باید برای درمان اقدام کرد. بنابراین توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

بیماری های ارتوپدی اطفال که مادرزادی هستند

بیماری های ارتوپدی مادرزادی

همان طور که اشاره کردیم این ناهنجاری ها بسیار شایع هستند و درمان به موقع آن ها دارای اهمیت بسیاری است:

در رفتگی مادرزادی لگن

این عارضه در یک ماه اول زندگی کودک به خوبی قابل تشخیص است و علائم آن نمایان می شود، این که چه روش درمانی برای آن استفاده شود وابسته به این است که در چه زمان تشخیص داده شود.

مسئله مهم در خصوص این عارضه در این است که اگر در زمان درست برای درمان اقدامی صورت نگیرد می تواند سبب راه رفتن اردکی برای کودک شود. همچنین در سنین کمتر از 6 ماه می توان از روش های ساده استفاده کرد، اما در سنین بالاتر باید از جراحی جا اندازه لگن استفاده شود.

پا چنبری یا کلاب فوت

یکی دیگر از بیماری ارتوپدی اطفال است که مادرزادی می باشد و در طی آن پای کودک به سمت داخل منحرف می شود. این عارضه به دلیل مشکلاتی در مفصل ران ایجاد می شود و باید این مفصل توسط پزشک متخصص بررسی شود.

صاقی کف پا

کف پای صاف اگرچه به اندازه سایر مشکلات نگران کننده نمی باشد، اما باز هم جزو بیماری های ارتوپدی اطفال است که برای برخی می تواند مشکل ساز باشد، اما به طور کلی اگر علائم دیگری در کنار آن احساس نشود جایی برای نگرانی وجود ندارد.

بیشتر بخوانید: درمان کف پای صاف در کودکان و بزرگسالان

پر انگشتی

برخی از بیماران در زمان به دنیا امدن دارای انگشتانی بیشتر از حد نرمال می باشند، این عارضه هم می تواند انگشتان دست را درگیر کند و هم انگشتان پا.

انگشتان خمیده

این عارضه در میان برخی به انگشتان چکشی نیز معروف است، در طی این آسیب انگشتان چهارم و پنجم بیمار دارای حالت خمیده ای شکل است که می تواند بسیار خطرناک باشد و احتمال زخم و عفونت در آن بسیار است.

اسکولیوز

این عارضه مربوط به ستون فقرات کودک می باشد، کودکانی که به این بیماری دچار هستتد مهره های کمری آن ها خمیده به نظر می رسد و به بسیاری از درد های کمری دچار می شوند.

زانوی پرانتزی

یکی از شایع ترین بیماری های ارتوپدی اطفال زانوی پرانتزی است، در طی این آسیب پاهای از ناحیه زانو به سمت بیرون خم می شود و زانو ها با یکدیگر تماس پیدا نمی کنند. روش های درمانی متعددی برای این آسیب وجود دارد که با توجه به سن کودک، شدت انحراف و تشخیص پزشک یکی از آن ها انتخاب می شود.

راه رفتن روی پنجه

معمولا تمامی کودکانی که به تازگی راه رفتن را شروع می کنند به این عارضه دچار هستند، اما انتظار می رود که پس از دو سالگی و هنگامی که کمی راه رفتن را یاد گرفتند این اختلال درمان شود. در صورتی که همچنان ادامه داشته اشد می تواند نشان از یک بیماری خاص مادرزادی باشد.

چرخش پنجه پا

در این حالت کودک در زمان راه رفتن پنجه پای خود را به سمت داخل حرکت می دهد. برای برخی از کودکان این حالت ممکن است مربوط به بیماری فلج مغزی باشد.

بیماری های ارتوپدی کودکان وابسه به عوامل محیطی

شکستگی در کودکان

شایع ترین مثالی که برای این مورد وجود دارد بیماری راشیتیسم می باشد، نرمی استخوان یا همان راشیتیسم نوعی آسیب اسکلتی است که به دلیل کمبود ویتامین دی، کلسیم و فسفات رخ می دهد.

در صورتی که کودک مواد غذایی مناسب دریافت نکند و یا به صورت کافی زیر نور خورشید نباشد به این عارضه دچار می شوند. همچنین کودکانی که مدت زیادی از شیر مادر تغدیه می کنند به دلیل کمبود این ویتامین در شیر، بیشتر ممکن است به این عارضه دچار شوند.

علائمی که بیماری نرمی استخوان از خود نشان می دهد شامل موارد زیر می باشد:

• به وجود آمدن اختلال در رشد کودک
• پرانتزی شدن پاها
• ضعف عضلانی
• ضخیم شدن مچ دست
• خواب آلودگی
• بروز تشنج و یا تغییر ظاهر قفسه سینه

البته باید این مورد را هم در نظر داشت که برخی از مشکلات ارتوپدی به دلیل آسیب دیدگی رخ می دهد. به طور مثال شکستکی استخوان دست و پا

چگونگی درمان مشکلات ارتوپدی کودکان

درمان بیماری های ارتوپدی در کودکان

به جهت درمان ناهنجاری های ارتوپدی اطفال و کودکان روش های درمانی بسیاری وجود دارد. برای انتخاب این روش ها در ابتدا باید مشکل موجود در کودکان به خوبی تشخیص داده شود.

پس از تشخیص و بررسی عوامل مهم دیگر معمولا یکی از روش های زیر تجویز می شود:

استفاده از بریس

بریس ها در انواع مختلفی ساخته می شوند که با توجه به نوع و شدت عارضه باید آن ها را سفارش بدهید. مدت زمان استفاده از بریس و چگونگی استفاده از آن، موضوعاتی هستند که توسط پزشک به صورت دقیق آموزش داده می شود.

تزریق درمانی

از این روش برای درمان مشکلاتی همچوت اسپاسم عضلانی، ترمیم استخوان ها، جابجایی کردن تاندون ها، بازسازی لگن، عمل فیوژن و … استفاده می شود.

فیزیوتراپی

یکی از روش های درمانی موثر است که در بیشتر موارد استفاده از آن توصیه می شود، البته این گزینه یک روش درمانی نمی باشد و اغلب مکملی در کنار سایر روش ها است که در انجام آن توصیه بسیاری می شود.

کار درمان و روان درمان

کار درمانی یکی از شاخه های توانبخشی است که در آن تکنیک های درمانی ارائه می شود که از این طریق کودک بتواند فعالیت های روزمره خود را به خوبی انجام دهد. این که کودک شما به این گزینه احتیاجی دارد یا نه وابسته به نظر پزشک می باشد.

جراحی

اگر سایر روش های درمانی برای کودک نتیجه ای نداشته باشد و یا شدت پبیشرفت بیماری به حدی باشد که عوارض بسیاری ایجاد کرده باشد. در چنین شرایطی پزشکان گزینه جراحی را انتخاب می کنند تا نتیجه درمانی سریع تر حاصل شود. به طور کلی روش‌ های جراحی رایج برای ناهنجاری ‌های ارتوپدی اطفال عبارت ‌اند از:

• بازسازی دست و پا
• بلند نمودن تاندون‌ها
• ترمیم ستون فقرات
• جراحی‌های اصلاحی
• برداشتن توده‌های سرطانی و غیر سرطانی
• ترمیم و یا تعویض کردن مفصل
• و …

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با بیماری های ارتوپدی اطفال و کودکان آشنا نماییم. در آخر در نظر داشته باشید که اگر متوجه علائم هر یک این بیماری ها در کودک خود شده اید باید هر چه سریع تر برای تشخیص دقیق تر و درمان نزد پزشک متخصص مراجعه نمایید.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در قسمت نظرات برای ما بیان کنید.

خشکی مفصل آرنج یکی از عارضه هایی است که اکثر افراد آن را تجربه کرده اند، با توجه به کاربرد بالای آرنج و دامنه حرکتاتی بسیاری که برای ما فراهم می شود، در صورت بروز هر نوع آسیب و درد، انجام بسیاری از کارها برای ما دشوار خواهد بود.

خوشبختانه خشکی مفصل آرنج جزو عارضه های جدی نمی باشد و با انجام چند روش درمانی ساده می توان به بهبود آن کمک کرد. در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا به صورت کامل این عارضه را بررسی نماییم و ببینیم که علت و علائم آن چیست و در صورت بروز چگونه می توان آن را درمان کرد؛ بنابراین اگر متوجه خشکی آرنج خود شده اید حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

منظور از خشکی مفصل آرنج چیست؟

علت باز نشدن کامل آرنج دست

خشکی مفصل آرنج جزو عارضه هایی می باشد که معمولا پس از آسیب دیدگی، جراحی و یا بیماری آرتروز نمایان می شود. به کمکی مفاصلی که در آرنج به کار رفته است این امکان برای ما وجود دارد که آرنج خود را خم کنیم، بچرخانیم و صاف کنیم.

بنابراین می توان این گونه گفت که آرنج سبب قرارگیری دست در موقعیت های مختلف می شود و از این طریق کارهای روزانه نظیر مسواک زدن، شانه کردن مو، غذا خوردن و … برای ما ممکن می شود.

اما خشکی آرنج باعث ایجاد تغییر در استخوان ها و بافت های اطراف می شود که در نهایت انجام کارهای روزانه برای فرد دشوار می شود. در صورتی که شما به این عارضه دچار هستید و یا علائم آن را در خود احساس می کنید لازم است که در اولین فرصت برای تشخیص و درمان نزد بهترین متخصص ارتوپدی در تهران مراجعه نمایید.

علت و دلایل خشکی مفصل آرنج

به طور کلی دلایلی که سبب خشک شدن مفصل آرنج می شود به دو دسته تقسیم می شوند:

مواردی که در داخل موجب آسیب دیدگی شده اند، مثل:

ضایعه ای که بعدازبیماری آرتروز ایجاد میشود

• آرتروزابتدایی
• روماتیسم
•  عفونت مفصل
• مالونین

مواردی که در خارح از مفصل سبب آسیب شده اند، مثل:

• سوختگی
• Heterotopic Ossification
• Arthrogryposis آرتروگریپوزمادرزادی وجابه جایی مرکزاستخوان

اما رایج ترین دلیل خشکی آرنج مربوط به آسیب دیدگی می باشد، در حقیق اگر به هر دلیلی آسیبی به آرنج شما وارد شود، احتمال اینکه پس از آن به خشکی مفصل دچار شوید بسیار است.

همچنین بخوانید: علت و درمان درد آرنج چیست؟

علائم خشکی آرنج

علائم خشکی مفاصل

اگر هر یک از علائم زیر را تجربه کنید احتمالا شما خشکی مفصل آرنج داشته باشید:

• درد آرنج
• ساییدن، ترکیدن یا ترک خوردن مفصل آرنج
• سفتی یا کاهش دامنه حرکتی
• تورم
• حساسیت، گرمی و قرمزی در مفصل آرنج

تشخیص مشکلات آرنج

ما از جدیدترین تست ها و ابزارهای تشخیصی برای تشخیص خشکی آرنج استفاده می کنیم. هنگامی که از نظر بیماری های آرنج مورد ارزیابی قرار می گیرید، متخصص ارتوپدی در ابتدا علائم شما را ارزیابی می کند، آرنج شما را معاینه می کند، در مورد آسیب های اخیر یا شرایط زمینه ای جویا می شود و یک تاریخچه پزشکی کامل می گیرد.

در صورت نیاز به آزمایش‌های بیشتر، متخصص ارتوپدی ممکن است آزمایش‌ها و ابزارهای تصویربرداری پیشرفته زیر را سفارش دهد:

• اشعه ایکس
• ام آر آی
• سونوگرافی اسکلتی عضلانی
• سی تی اسکن

درمان خشکی مفصل آرنج

درمان خشکی آرنج

در بیشتر موارد برای درمان خشکی مفصل آرنج، متخصصان ارتوپدی در ابتدا درمان های محافظه کارانه تری را امتحان می کنند که ثابت شده است درد آرنج را تسکین می دهد و عملکرد آرنج را بهبود می بخشد. برنامه درمانی شما بر اساس نیاز ها و اهداف فردی شما برای درمان است. بسیاری از افراد مبتلا به خشکی آرنج نتایج موثری را از طریق اجرای درمان ‌های ساده و غیر تهاجمی تجربه می ‌کنند.

درمان غیر جراحی برای خشکی آرنج شامل موارد زیر است:

• اصلاح فعالیت
• تزریق کورتیکواستروئید
• یخ زدن یا اعمال حرارت روی آرنج ملتهب
• داروهای ضد درد یا ضد التهاب
• آموزش بیمار در مورد مدیریت علائم

اگر این روش ها تسکین کافی را ارائه نکردند، ممکن است لازم باشد تا از روش های درمانی پیچیده تری برای درمان خشکی آرنج شما توصیه شود. اما همان طور که بیان کردیم در اکثر موارد استفاده از روش های اشاره شده کافی می باشد و نیازی به درمان های پیچیده تر نیست.

در 24 تا 48 ساعت اول پس از شروع مشکل آرنج، باید سعی کنید:

فعالیت های خود را کاهش دهید اما به اندازه ای که علائم شما اجازه می دهد حرکت کنید

• در صورت راحتی، بازوی خود را در حالت تکیه گاه قرار دهید
• هر زمان که توانستید، آرنج خود را به آرامی به مدت 10 تا 20 ثانیه حرکت دهید

بعد از 48 ساعت:

• سعی کنید بیشتر از آرنج خود استفاده کنید، به این منطور ورزش واقعا به آرنج شما کمک می کند و می تواند درد را تسکین دهد
• احتیاجی نیست که کارهای روزانه خود را رها کنید، خشکی مفصل آرنج مسئله ای جدی نمی باشد و داشتن فعالیت برای آن مفید است.

درمان با یخ یا گرما

گرما یا یخ می تواند در مدیریت درد اسکلتی عضلانی مفید باشد. اگر خشکی آرنج شما به دلیل آسیب دیدگی باشد، یخ بسیار مفید است. اگر تورم وجود ندارد و علائم شما مربوط به آسیب اخیر نیست، می توانید گرما را امتحان کنید تا به سطح درد خود کمک کنید.

دقت داشته باشید که هرگز یخ یا حرارت را مستقیماً روی پوست خود قرار ندهید. از وسیله مانند حوله یا دستمال برای محافظت از پوست خود در برابر برخورد مستقیم استفاده کنید.

مدت زمانی که از یخ به عنوان درمان استفاده می کنید می تواند متفاوت باشد. با این حال، به طور کلی باید یخ را تا 15 دقیقه استفاده کنید. همچنین باید چند ساعت بین درمان فاصله بگذارید.

اگر متوجه افزایش قرمزی، تغییر رنگ یا تاول در پوست شدید، باید درمان ناحیه با یخ یا گرما را متوقف کنید و از یک متخصص پزشکی مشاوره بگیرید.

همچنین اگر مشکلی با گردش خون یا حس دارید، نباید از یخ یا گرما به عنوان درمانی برای درد آرنج استفاده کنید.

تزریق کورتیزون

درمانی خشکی مفاصل با تزریق

در صورتی که خشکی مفصل شما طولانی شده باشد و استفاده از روش های درمانی خانگی برایتان نتیجه بخش نباشد می توانید از تزریق کورتیزون استفاده کنید. تزریق کورتیزون در مفصل موجب کاهش درد می شود و شما قادر خواهید بود فعالیت های روزانه خود را از سر بگیرید.

آرتروسکوپی آرنج

درمان به کمک آرتروسکوپی روشی است که در آن شکافی در آرنج ایجاد می شود و از این طریق دوربینی کوچک وارد مفصل می شود، از این طریق پزشک به طور همزمان مشکلات درون مفصل را بررسی می کند و در صورت نیاز هرگونه روش درمانی انجام می شود.

آرتروسکوپی یکی از بی خطرترین جراحی هایی است که می توان برای خشکی مفصل انجام داد، از مزایا استفاده از این روش در این است که هرگونه آسیب قابل مشاهده است و این گونه تشخیص با دقت بیشتری انجام می شود و بهترین درمان صورت می گیرد.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با خشکی مفصل آرنج و هر آنچه که مربوط به آن می شود آشنا نماییم. در اکثر موارد خشکی مفصل آرنج مشکل جدی نمی باشد و با انجام روش های درمانی ساده می توان آن را درمان کرد. با این حال توصیه می شود که در ابتدا و مشاهده اولین علائم نزد پزشک متخصص مراجعه نمایید تا از وضعیت شما اطمینان حاصل شود.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در قسمت نظرات برای ما بیان کنید.

در رفتگی لگن عارضه ای است که برخی از افراد به دلایل مختلف به آن دچار می شوند. مفصل لگن جزو بزرگترین مفاصل در بدن است که امکان تحمل وزن و انجام حرکات های مختلف را برای فرد فراهم می کند. بنابراین در صورت بروز هر گونه آسیب در این بخش مشکلات بسیاری برای فرد ایجاد می شود.

به دلیل پایداری بالایی که در این مفصل وجود دارد، بسیار کم دیده می شود که افراد به در رفتگی لگن دچار شوند و معمولا زمانی این اتفاق رخ می دهد که ضربه ای شدید به این بخش وارد شود.

در طی صدماتی که به لگن وارد می شود، مفصل ممکن است به سمت عقب یا جلو به در رفتگی دچار شود. البته در اکثریت مواقع یعنی 70 الی 80 درصد، در رفتگی موجب می شود تا مفصل لگن به سمت عقب کشیده شود.

طی تجربیات ما بیشترین افرادی که به مشکلات لگن و در رفتگی دچار می شوند ورزشکاران هستند، پس از آن بارز ترین دلیل بروز این اتفاق مربوط به تصادفات جاده ای می باشد. در هر دوی این موارد آسیب های ناگهانی به لگن وارد می شود که در نهایت موجب در رفتگی می شود.

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا با جزئیات بیشتری این عارضه را بررسی کنیم و ببینیم که علت و علائم آن چیست و در صورت بروز چگونه می توان آن را درمان کرد.

علائم و نشانه های در رفتگی لگن

در رفتگی لگن

رایج ترین علائمی که می تواند مربوط به در رفتگی مفصل لگن باید شامل موارد زیر می باشد:

• ایجاد مشکل در راه رفتن یا وارد شدن فشار زیاد به زانو
• ضعف در مفصل لگن آسیب دیده
• کوتاه به نظر رسیدن، چرخش لگن به داخل و نزدیک بودن آن به پای مقابل در موارد در رفتگی به سمت عقب
• درد شدید که ممکن است به پاها و زانو کشیده شده یا درد کمر به دنبال زمین خوردن یا وارد شدن فشار زیاد
• کاهش توانایی حرکت دادن لگن
• بی حسی یا احساس سوزش در پاها که می تواند باعث درگیر شدن عصب در موارد در رفتگی شود

زمانی که فرد به آسیب های شدید و ناگهانی در قسمت لگن دچار می شود، لازم است که ضربان قلب او نیز بررسی شود و تحت کنترل باشد، زیرا چرخش خون ممکن است به دلیل آسیب های وارد شده دچار اختلال شده باشد.

همچنین باید وضعیت چرخش خون نیز مورد بررسی قرار بگیرد، زیرا ممکن است لگن به نکروز ناشی از کم خونی دچار شده باشد که در این شرایط وضعیت بسیار متفاوت می باشد.

بنابراین اگر دچار آسیب دیدگی شده اید و هر یک از علائم بالا را در خود احساس کردید، لازم است که سریعا برای تشخیص و درمان نزد فوق تخصص ارتوپدی مراجعه نمایید تا عکس برداری های مورد نیاز نوشته شود و وضعیت لگن شما به طور تخصصی بررسی شود.

علت در رفتن لگن چیست؟

در رفتگی لگن در بزرگسالان

دلایل متنوعی می توانند موجب بروز این آسیب شوند، اما آنچه که مشخص است این می باشد که اگر در هر حادثه ای آسیبی شدید به لگن وارد شود شاهد بروز این آسیب هستیم. به طور مثال ممکن است شما از نردبان بیفتید و طی این موضوع آسیبی شدید به لگن وارد شود.

همچنین افرادی که در گذشته جراحی تعویض مفصل لگن را انجام داده اند، بیشتر از سایر افراد در معرض بروز این آسیب قرار دارند. برخی از عومل دیگر که در بروز این آسیب تاثیر دارد عبارت است از:

• تلاش برای ایستادن از روی صندلی کوتاه
• انداختن پاها بر روی هم
• خم شدن زیاد مفصل
• خوابیدن به پهلوها

اما لازم به ذکر است که علت در رفتگی لگن در کودکان متفاوت است، در مورد کودکان ممکن است این موضوع به دلیل شرایط مادرزادی رخ داده باشد. بنابراین اگر کودک شما به این عارضه دچار است باید به صورت تخصصی تر و نزد متخصصین اطفال به دنبال علت و درمان باشید.

همچنین بخوانید: علت درد لگن در زنان از چه می باشد؟

عوارض در رفتگی مفصل لگن

عوارض در رفتگی لگن

اگر بلافاصله پس از آسیب دیدگی شما برای درمان اقدام کنید و روند درمان به خوبی انجام شود، به ندرت ممکن است عوارضی در پی داشته باشید، اما به صورت کلی مهم ترین عوارض این عارضه عبارت است از:

• سیاه شدن سر استخوان ران پس از در رفتگی

اگر میزان آسیب زیاد باشد و در طی آسیب دیدکی، صدمات به رگ های خونی سر استخوان ران نیز وارد شود، بیمار به نکروز یا سیاه شدن سر استخوان ران دچار می شود.

همچنین هرچه قدر مدت زمان بین در رفتگی و جا انداختن مفصل لگن طولانی شود، احتمال بروز این عارضه افزایش می یابد که تنها از طریق رادیوگرافی و ام آر آی قابل تشخیص می باشد. این عارضه در صورت عدم درمان می تواند موجب ابتلا به استئوآرتریت مفصل لگن شود.

• آسیب دیدگی غضروف مفصلی سر استخوان ران پس از دررفتگی مفصل لگن
• ساییدگی مفصل لگن
• تشکیل استخوان های اضافه  در اطراف مفصل لگن که پزشک متخصص از طریق جراحی آن ها را خارج می کند.
• آسیب دیدگی عصب سیاتیک به دنبال دررفتگی خلفی مفصل لگن

درمان دررفتگی مفصل ران

عمل در رفتگی لگن

بسیار مهم است که تا شش ساعت پس از بروز آسیب دیدگی اقدامات لازم جهت درمان در رفتگی لگن را انجام دهید تا از بروز عوارض های دائمی و بدتر جلوگیری شود. در صورتی که شکستگی رخ نداده باشد این امکان وجود دارد که از درمان های اولیه مثل جااندازی بسته و ایجاد فشار جهت بازگشت لگن در محل لگن استفاده شود.

در بیشتر موارد استفاده از این روش نتیجه بخش است، اما اگر به هر دلیلی نتیجه موثر ایجاد نشود ریداکشن باز و جراحی تثبیت داخلی انجام می شود که با برداشت بافت و یا اجزای استخوان و در نهایت، تغییر پوزیشن استخوان ها همراه می باشد.

همچنین اگر فرد تاکنون عمل تعویض مفصل زانو را انجام داده باشد، لازم است تا به طور مچدد تعویض پروتز انجام شود.

Closed Reduction

در طی این روش استخوان پشت ران به داخل سوکت منتقل می شود، این کار با چرخش پا و جرکت دادن ران در زاویه های مختلف انجام می شود. اگر امکام چنین کاری برای بیمار وجود نداشته باشد جراح روش دیگری را انتخاب می کند.

Open Reduction

این روش جراحی با بیهوشی انجام می شود و طی آن استخوان را به محل اصلی خود بازگردانده می شود. برای انجام این کار برشی در مفصل ران ایجاد می شود تا جراح دید بهتری داشته باشد و امکان ترمیم ناحیه مورد نظر وجود داشته باشد.

در کل برای درمان در رفتگی مفصل لگن معمولا جراحی انجام می شود، اما این که کدام یک از روش های جراحی انتخاب شود و دوران نقاهت پس از آن به چه صورت باشد، وابسته به این است که میزان آسیب دیدگی تا چه اندازه می باشد.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را علت، علائم و درمان در رفتگی لگن آشنا نماییم. در آخر در نظر داشته باشید که اگر شما یا یکی از اطرافیانتان به این آسیب دچار شده است، لازم است که قبل از ایجاد هرگونه عوارض برای تشخیص و درمان های تخصصی نزد دکتر مراجعه نمایید.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم شما را به خوبی با این عارضه آشنا نماییم، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در قسمت نظرات برای ما بیان کنید.

داغی کف پا جزو عارضه هایی می باشد که اکثر ما در طول زندگی برای یک بار آن را تجربه کرده ایم، عموما این احساس در شب ایجاد می شود و برخی مواقع به حدی شدید است که ممکن است از خواب بیدار کند. در صورتی که علاوه بر داغی احساساتی مثل سوزن سوزن شدن یا بی حسی داشته باشید کنترل علائم سخت تر خواهد شد؛ اما ممکن است این سوال برایتان ایجاد شود که علت داغ شدن کف پا چیست؟

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم بررسی نماییم که چه عواملی موجب داغ شدن کف پا می شوند و در صورت بروز چگونه می توان آن را کنترل کرد؛ بنابراین این شما یا اطرافیانتان به این عارضه دچار می شوید توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

دلایل و علت های داغی کف پا

علت داغ شدن کف پا در شب چیست؟

عارضه های مختلفی در ایجاد گرمی و احساس سوزش کف پا نفش دارند که بارز ترین آن ها را در ادامه برایتان آورده ایم. همچنین شما بنابر هر یک از دلایل زیر به این عارضه دچار باشید، می توانید برای درمان نزد فوق تخصص ارتوپد در تهران مراجعه نمایید.

نوروپاتی

نوروپاتی محیطی است که در اثر آسیب دیدگی رشته های عصبی ایجاد می شود، در زمان آسیب دیدگی اعصاب، سیگنال هایی به مغز ارسال می شود و در نتیجه این موضوع بیمار احساس درد می کند. در این میان اعصاب پا جزو اولین اعصابی هستند که در اثر نوروپاتی آسیب می بینند و با گزگز این احساس را نشان می دهند.

در برخی از مواقع، این عارضه باعث بروز هایپراستزی می‌شود. هایپراستزی سبب ایجاد حساسیت شدید در پاها می‌شود. درد حاصل از این عارضه برای هر شخص نسبت به دیگری کاملا متفاوت است یعنی ممکن است برای گروهی خفیف و برای گروهی دیگر شدید باشد.

دیابت

علت داغ شدن کف پا برای بسیاری از افراد نوروپاتی است و نوروپاتی برای اکثریت بر اثر دیابت ایجاد می شود. طی سال ها تجربیات ما، افرادی که مبتلا به دیابت هستند به مشکلات شدید پا دچار می شوند، در صورتی که دیابت در شما درمان شود احتمالا داغی کف پا نیز از بین می رود.

همچنین بخوانید: علت درد پاشنه پا چیست؟

جریان ضعیف خون

یکی دیگر از دلایل داغ شدن کف پا می تواند مربوط به وجود لخته های خونی و یا اختلال در گردش خون باشد. در صورتی که علاوه بر احساس داغی متوجه وجود سیاهرگ های واریسی یا لکه های قرمز روی مچ پا شوید، به احتمال بسیار زیادی وجود لخته های خونی موجب داغی کف پای شما شده اند.

بیماری سرخرگ محیطی یکی از مشکلات شایع مرتبط با جریان خون است، در طی این عارضه سرخرگ ها تنگ می شوند و انتقال جریان خون با کاهش روبرو می شود.

التهاب

وجود هرگونه عفونت یا التهاب در ناحیه پا می تواند موجب بروز احساس گزگز و داغی کف پا شود. به همین دلیل است که بسیاری از ورزشکاران این احساس را تجربه کرده اند، زیرا پای آنان در معرض عفونت و آسیب های بسیاری قرار دارد.

جراحی

در صورتی که شما جراحی بای پس معده را انجام داده باشید، این احتمال وجود دارد که چند ماه پس از جراحی احساس داغی در کف پا را تجربه کنید. این احساس معمولا به این دلیل بروز می کند که بدن پس از بای‌ پس معده به درستی قادر به جذب ویتامین‌ های گروه B نمی ‌باشد. در این صورت ممکن است نوروپاتی در قسمت پا ایجاد شود.

سندروم پای بی قرار

داغی کف پا برای برخی از افراد ممکن است مربوط به سندروم پای بی قرار باشد، در اثر این سندروم احساسی نا خوشایند در پا ایجاد می شود و بیمار به جهت کنترل این احساس تمامی مدت شبانه پای خود را حرکت می دهد که همین کار موجب داغی کف کف پا می شود.

یائسگی

در خصوص زنان میانسال، یکی از دلایل داغی کف پا مربوط به یائسگی است، در طی یائسگی تغییرات هورمونی بسیاری ایجاد می شود و همین امر موجب افرایش دمای بدن خواهد شد، معمولا یائسگی در سنین 45 الی 55 سال ایجاد می شود.

بارداری

یکی دیگر از زمان هایی که تغییرات هورمونی بسیاری ایجاد می شود مربوط به بارداری است، بنابراین در صورتی که در حین بارداری متوجه داغی در کف پای خود شده اید مسئله طبیعی است و مربوط به تغییرات هورمون است. البته ممکن است برای برخی بانوان این موضوع مربوط به افزایش وزن باشد؛ در این شرایط فشار بیشتری به پاها وارد می شود و احتمال داغی افزایش می یابد.

داشتن بیماری های زمینه ای

از دیگر علت های داغ شدن کف پا مربوط به برخی از بیماری های پیش زمینه ای است، داشتن بیماری هایی مزمن مثل: مشکلات کلیه، کمبود ویتامین، ایدز، استفاده از دارو های شیمایی، داروی آمیودارون و …

علاوه بر موارد بالا، مسمویت با سرب، فلزات، ادم یا ورم و فشار خون بالا از دیگر دلایل داغی کف پا است.

تشخیص علت داغ شدن کف پا

تشخیص علت داغ شدن کف پا

در صورتی که داغی کف پای شما شدید یا ناگهانی باشد، امکان دارد به جهت تشخیص دقیق تر از آزمایشاتی برای شما استفاده می شود که معمولا شامل موارد زیر می باشد:

• نوار عصب و عضله
• تست ‌های آزمایشگاهی
• بررسی سرعت هدایت عصبی
• نمونه ‌برداری از عصب

روش های درمانی داغی کف پا

درمان داغی کف پا

برای انتخاب گزینه درمانی در ابتدا باید علت اصلی بروز این عارضه مشخص شود، پس از آن می توان متناسب با علت بهترین روش درمانی را معرفی کرد. اما به صورت کلی شما می توانید از روش های زیر برای درمان خود استفاده کنید.

قرار دادن پاها در آب سرد

انجام این کار موجب می شود تا احساس درد و حالت سوزن سوزن شدن در شما تسکین یابد، البته دقت داشته باشید نباید آب استفاده شده حیلی یخ باشد زیرا در این صورت به رگ های پا آسیب وارد می شود. چند درجه خنک تر بودن از حالت ولرم کافی است. همچنین در صورتی که کف پا در اثر اریتروملالژیا داغ شود، امکان دارد آب سرد باعث تشدید احساس داغ شدن کف پا شود.

نمک اپسوم

استفاده از نمک اپسوم به جهت رفع احساس داغی کف پا نیز بسیار موثر است، برای استفاده یک لگن را از آب ولرم پر کنید و یک لیوان نمک اپسوم در آن بریزید. پاهای خود را برای 15 الی 20 دقیقه درون لگن قرار دهید تا نتیجه آن را ببینید.

ویتامین B3

استفاده از این ویتامین برای بهبود جریان خون و تقویت اعصاب و در نهایت کنترل داغی پا موثر می باشد. شما می توانید برای به دست آوردن این ویتامین سبوس گندم، جوانه گندم، محصولات حاوی غلات کامل، سبزیجات سبز رنگ، لوبیا، نخود، شیر، ماست، بادام زمینی و زرده تخم مرغ استفاده نمایید.

تغییر در دارو های مصرفی

برخی مواقع ممکن است داغی کف پای شما به دلیل دارو هایی باشد که مصرف می کنید، در این حالت بهترین کار این است که دارو های خود را تغییر دهید و به طور مجدد وضعیت جسمانی خود را بررسی کنید. الیته که پیش از تغییر در دارو ها بهتر است با پزشک خود مشورت داشته باشید تا دارویی جایگزین معرفی شود.

تغییر در نحوه زندگی

گاهی ممکن است داغی کف پای شما مربوط به فعالیت هایی باشد که در طول روز انجام می دهید، با تغییر در سبک زندگی خود می توانید تا حد زیادی از بروز این عارضه جلوگیری نمایید، برخی از این کار ها شامل:

• در فصل تابستان از کفش‌ هایی استفاده کنید که گردش هوا در آن‌ ها به راحتی انجام شود. بهتر است در این فصل از صندل استفاده شود.
• پس از هر جلسه ورزش و فعالیت جسمانی، جوراب ‌ها بایستی تعویض شوند. بهتر است از جوراب‌ های نخی به این منظور استفاده شود.
• از کفش‌ های با اندازه مناسب و در صورت لزوم از کفی طبی استفاده کنید.
• پاهای خود را خصوصاً در فصل تابستان خنک نگه دارید چرا که میزان تعریق پاها در این فصل بیشتر می‌ باشد.
• در صورت سرد شدن پاها در زمان خواب از جوراب مناسبی استفاده کنید که گردش هوا در آن به راحتی انجام می ‌شود.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با علت داغ شدن کف پا و دیگر موضوعات مربوط به آن آشنا نماییم. در صورتی که چند وقت است که به این عارضه دچار می شوید و نمی دانید که علت آن چیست می توانید با مراجعه به کلینیک خانه درد و انجام ازمایش های مربوطه با علت آن آشنا و در نهایت از بهترین گزینه درمانی استفاده کنید.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در قسمت نظرات برای ما بیان کنید.