بیماری نقرس یکی از شایع ترین و پیچیده ترین انواع آرتریت است که علائم آن شامل درد، تورم، قرمزی و حساسیت به لمس مفاصل است. این بیماری می تواند هر فردی در هر گروه سنی را درگیر کند اما مردان بیشتر از زنان به آن دچار می شوند.

حملات نقرس معمولا به صورت ناگهانی رخ می دهد و اغلب افراد در نیمه شب آن را احساس می کنند. در این مقاله از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم به صورت دقیق در خصوص تمامی علائم نقرس، چگونگی تشخیص و روند درمان صحبت کنیم؛ بنابراین اگر شما یا یکی از نزدیکانتان به این بیماری دچار هستید و می خواهید اطلاعات بیشتری در مورد آن به دست آورید توصیه می کنیم حتما تا انتها همراه ما باشید.

آشنایی با نقرس

نقرس نوعی آرتریت است که به دلیل تجمع بیش از حد اسید اوریک در بدن شما ایجاد می شود، نقرس اغلب باعث درد و تورم ناگهانی در یک مفصل، اغلب (انگشت شست پا) یا سایر مفاصل پا می شود.

اسید اوریک یک ماده طبیعی است که در خون شما وجود دارد، اما به طور طبیعی کلیه ‌های شما اسید اوریک را خارج می‌ کنند، اما اگر سطح آن بیش از حد بالا برود یا کلیه ‌ها نتوانند مقدار کافی از آن را خارج کنند، کریستال‌های اورات می‌توانند تشکیل شده و در مفصل ته نشین شوند و باعث درد، تورم و قرمزی شوند.

نقرس معمول امردان را بیشتر از زنان مبتلا می کند. غذاهای غنی از پورین، مصرف زیاد الکل و داروهایی مانند سرکوب کننده های سیستم ایمنی و دیورتیک ها می توانند خطر ابتلا به نقرس را افزایش دهند که در نهایت برای درمان باید نزد فوق تخصص ارتوپدی مراجعه کنید.

علائم نقرس در زنان و مردان

شایع ترین علائم حمله نقرس عبارتند از:

• درد ناگهانی و شدید، معمولاً در نیمه شب یا اوایل صبح
• حساسیت مفصل، یعنی می تواند در لمس گرم باشد و قرمز یا بنفش به نظر برسد
• سفتی، سختی
• تورم

اگر برای مدت طولانی اقدامی برای درمان انجام ندهید، کریستال ها می توانند زیر پوست اطراف مفصل شما توده هایی ایجاد کنند. که این توده ها توفی نامیده می شوند. آنها درد ندارند، اما می توانند بر ظاهر مفصل تأثیر بگذارند. اگر کریستال ها در دستگاه ادراری شما جمع شوند، می توانند سنگ کلیه را تشکیل دهند.

بنابراین اگر دچار حمله نقرس شدید، در اسرع وقت با پزشک خود تماس بگیرید. تا زمان معاینه پزشک می توانید روی قسمت دردناک یخ بگذارید و مفصل را بالا ببرید و از داروهای ضد التهابی مانند ناپروکسن و ایبوپروفن استفاده کنید. همچنین مایعات به خصوص آب زیاد بنوشید و از الکل یا نوشیدنی های شیرین دوری کنید.

همچنین بخوانید: نقرس زانو چیست و چگونه درمان میشود؟

چه کسانی در معرض خطر ابتلا به نقرس هستند؟

همان طور که در بخش ابتدایی اشاره کردیم، این بیماری می تواند تمامی افراد را تحت تاثیر قرار دهد. اما برخی عوامل وجود دارد که خطر ابتلا به نقرس را افزایش می دهد. که عبارت است از:

• مردان بیشتر از زنان درگیر می شوند
• زنان یائسه بیشتر مبتلا می شوند
• بیماری کلیوی داشته باشید
• فشار خون بالا، کلسترول بالا یا دیابت دارید
• اعضای خانواده مبتلا به نقرس باشند
• پروتئین حیوانی مصرف می کنید
• مصرف زیاد الکل و ابجو

در صورت مبتلا، حملات هم ممکن است به طور مکرر رخ دهد و هم در برخی بیماران احتمال دارد بین هر حمله چند سال فاصله وجود داشته باشد. چنانچه نقرس درمان نشود، حملات می توانند بارها بارها در یک مفصل رخ دهند.

علائم اصلی نقرس درد ناگهانی و شدید و تورم در یک یا دو مفصل است، حملات شدید معمولاً با چندین علائم ظاهر می شوند. کریستال‌ های اورات می‌ توانند توفوس یا توده ‌های متورم را در زیر پوست ایجاد کنند که اغلب روی مفصل قرار دارند و به مرور زمان به مفاصل آسیب می‌ رسانند.

تشخیص نقرس توسط روماتولوژیست انجام می شود. تشخیص بر اساس شرح حال و یافته های معاینه و تست های آزمایشگاهی است.

تشخیص نقرس چگونه است؟

سابقه پزشکی، معاینه فیزیکی و آزمایشات می تواند به تشخیص نقرس کمک کند. پزشک شما همچنین می خواهد دلایل دیگر درد و التهاب مفاصل شما مانند عفونت، آسیب یا انواع دیگر آرتریت را با کمک این آزمایش ها رد کند. آزمایش هایی که ممکن است داشته باشید عبارتند از:

تجزیه و تحلیل مایع مفصلی که بهترین راه برای تشخیص نقرس است؛ در این آزمایش پزشک مایع را از مفاصل دردناک خارج می کند و آن را زیر میکروسکوپ برای وجود کریستال های اسید اوریک بررسی می کند.

آزمایش خون برای بررسی سطح اسید اوریک. با این حال، بسیاری از افرادی که اسید اوریک خون بالایی دارند هرگز به نقرس مبتلا نمی شوند و برخی از افراد مبتلا به نقرس سطح اسید اوریک طبیعی دارند.

آزمایش‌ های تصویربرداری، مانند اشعه ایکس، اولتراسوند، تصویربرداری تشدید مغناطیسی و توموگرافی کامپیوتری با انرژی دوگانه، که به تجسم کریستال‌ های اسید اوریک در مفاصل کمک می‌ کند.

درمان های رایج نقرس چیست؟

درمان‌ ارتریت یا نقرس شامل داروهایی برای کاهش التهاب، کاهش اسید اوریک در خون یا کمک به کلیه‌ها برای حذف اسید اوریک اضافی است؛ کلشی سین (Colcrys) یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) و گلوکوکورتیکوئیدها (استروئیدها) قرص ها یا تزریق به مفصل می توانند درد و تورم حمله را کاهش دهند.

اما با تمام این توضیحات، باید در نظر داشته باشید که هیچ درمان دائمی و قطعی برای نقرس وجود ندارد، اما با کمک دارو می توان علائم بیماری را تا حد زیادی کنترل کرد.

این که دقیقا چه داروهایی برای شما تجویز شود وابسته به نظر پزشک است، اما معمولا از دارو ها برای درمان حملات حاد و جلوگیری از حملات شدید استفاده می شود. همچنین مصرف دارو موجب می شد که دیگر عوارض نقرس مثل ایجاد توفی کمتر شود.

رژیم غذایی برای درمان نقرس

اصلاح رژیم غذایی و شیوه زندگی می تواند به کنترل نقرس و جلوگیری از حملات کمک کند، بنابراین مهم است که مراقب رژیم غذایی خود باشید و وزن سالمی داشته باشید. نقرس اغلب با فشار خون بالا، بیماری قلبی و کلیوی همراه است، بنابراین پزشک متخصص یا روماتولوژیست شما ممکن است در کنار نقرس، علائم روند رشد بیماری های دیگر را نیز کنترل کند تا در صورت نیاز برای آن ها هم گزینه های درمانی لازم ارائه شود.

• از خوردن صدف ‌ها، گوشت قرمز، سوپ ‌ها و گوشت‌ های اندام مانند جگر خودداری کنید.
• الکل، به خصوص آبجو را محدود کنید.
• از خوردن نوشیدنی ‌های حاوی قند یا فروکتوز مانند آب‌ میوه ‌های غلیظ یا نوشابه خودداری کنید.
• سبزیجات غنی از پورین مانند اسفناج یا قارچ برای خوردن بی خطر هستند.
• غذاهای لبنی کم چرب ممکن است سطح اسید اوریک را کاهش داده و به پیشگیری از نقرس کمک کنند.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را بیماری نقرس و جزئیات مربوط به آن آشنا کنیم؛ در آخر این مورد را در نظر داشته باشید که این بیماری جزو بیماری های خاموش است، یعنی علائم آن همیشه آشکار نیست. اما هر زمان که علائم بیماری را در خود احساس کردید باید برای درمان اقدام کنید و دقت داشته باشید که در زمان خاموش شدن علائم هرگز نباید مصرف دارو های خود متوقف کنید، زیرا در این صورت وضعیت شما بدتر می شود.

همچنین توصیه ما در این است که برای درمان حتما نزد پزشکان متخصص و با تجربه در این زمینه مراجعه نمایید تا به خوبی به روند درمان شما کمک شود.

امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

مفصل زانو تشکیل شده از مجموعه رباط ها و تاندون ها است که برای ثبات و حمایت از زانو لازم هستند. به دلیل وجود اجزای مختلف در زانو و استفاده بسیاری که از آن ها می شود بسیار آسیب پذیر هستند؛ یکی از آسیب هایی که مفصل زانو را درگیر می کند پارگی رباط صلیبی است که در بین ورزشکاران و افزاد فعال رایج است؛ اما علائم پارگی رباط صلیبی زانو چیست و چگونه می توان تشخیص داد به این آسیب دچار شده اید؟

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا به صورت کامل در خصوص علت و علائم این آسیب دیدیگی صحبت کنیم و بررسی نماییم که در صورت رخ دادن چگونه می توان به درمان آن کمک کرد؛ بنابراین اگر شما یا یکی از اطرافیانتان به این آسیب دچار شده است و می خواهید اطلاعات بیشتری در خصوص آن به دست آورید حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

آشنایی با رباط صلیبی

بیایید در ابتدا یک آشنایی کلی نسبت به رباط صلیبی زانو به دست آوریم تا با درک بیشتری ادامه مطالب را دنبال کنیم؛ رباط صلیبی قدامی یکی از چهار رباط اصلی در مفصل زانو است که در بخش مرکزی قرار دارد و وظیفه آن چرخش و حرکت رو به جلو ساق پا می باشد.

بیشترین دلیل آسیب دیدگی این رباط در حین ورزش اتفاق می افتد و پارگی رباط صلیبی یکی از آسیب های رایج میان ورزشکاران است. ورزش هایی که به حرکت پا احتیاج دارند و فرد باید به صورت مکرر در حال حرکت و توقف باشد بیشتر احتمال خطر را افزایش می دهند. به طور مثال: فوتبال، بسکتبال و اسکی روی یخ. در صورتی که شما به این آسیب دچار شوید لازم است که برای درمان نزد بهترین متخصص زانو در تهران مراجعه نمایید.

زیرا باید این مورد را در نظر داشت که پارگی زمانی اتفاق می افتد که رباط صلیبی به صورت جزئی با کامل پاره شود، در صورت رخ دادن چنین اتفاقی خود به خود درمان نخواهد شد و برای ترمیم به جراحی احتیاج است.

علائم پارگی رباط زانو

نشانه های پارگی رباط زانو به صورت کلی یکی می باشد، اما این که کدام یک از رباط های صلیبی آسیب دیده باشد کمی در ایجاد علائم تفاوت ایحاد می شود. با این حال ما در این جا تعدادی از شایع ترین علائم پارگی رباط زانو را برای شما آورده ایم:

• بی حسی در مفاصل و سفتی مفصل ها
• محدودیت در حرکت زانو و پا
• ناتوانی در تحمل وزن بدن
• احساس کشیدگی در زانو هنگام راه رفتن و بلخصوص بالا و پایین رفتن از پله
• ایجاد تورم در ناحیه دردناک
• احساس درد شدید و ناگهانی در زانو

در اینجا این که دقیقا کدام یک از رباط های زانو دچار آسیب شده باشند در میزان دردی که شما احساس خواهید تفاوت ایجاد می شود. بیشترین درد را شما زمانی خواهید داشت که به پارگی کامل رباط دچار شده باشید، اما اگر درد شما اندک است، احتمالا پارگی از نوع خفیف است.

علائم پارگی رباط صلیبی قدامی

نشانه های پارگی رباط صلیبی قدامی وابسته به این که پارگی تا چه اندازه باشد متفاوت است، در ادامه این تقسیم بندی را به طور کامل برای شما آورده ایم:

آسیب دیدگی درجه یک یا خفیف

در این نوع از آسیب دیدگی رباط صلیبی کشیده شده است و پارگی رباط زانو به طور کامل رخ نداده است، این نوع از آسیب علائم زیادی ندارد و حتی درد و ورم شدید هم نخواهد داشت، با این حال احتمال و خطر آسیب دیدگی مجدد را افزایش می دهد.

آسیب دیدگی متوسط یا درجه دو

در نوع دوم که درجه دو می باشد میزان آسیب دیدگی بازهم جزئی است، اما وروم و کبودی کاملا قابل مشاهده است و لازم است که درمان به صورت تخصصی دنبال شود.

آسیب دیدگی شدید یا درجه سه

اما در نوع آخر که آسیب دیدگی درجه سه است پارگی به صورت کامل رخ می دهد، در نتیجه مفصل ثبات خود را از دست می دهد و نمی تواند وزن بدن را تحمل کند. در این نوع از آسیب دیدگی تمامی فیبر های درد در حین آسیب پاره می شوند و علائم زیر را به همراه دارد:

• درد و تورم در زانوی آسیب دیده
• احساس لرزش و بی ثباتی در زانوها یا ناپایداری زانو
• کاهش محدوده حرکتی و سفتی در مفصل زانو
• حساسیت و ناراحتی شدید در هنگام ایستادن و پیاده روی

تمامیه این علائمی که برای پارگی رباط صلیبی قدامی ذکر شد؛ بیمار را در هنگام پیاده روی با مشکل مواجه می کند.

شایع ترین علائم پارگی رباط صلیبی خلفی

در بالا در خصوص علائم پارگی رباط صلیبی قدامی توضیح دادیم، اما یکی دیگر از رباط های مهم در زانو رباط صلیبی خلفی است که استخوان ران را به ساق پا متصل می کند. این رباط در مفصل زانو و کنار رباط قدامی قرار دارد، اما بسیار بزرگتر و قوی تر از رباط قدامی می باشد.

از آنجایی که این رباط در بخش پشتی زانو قرار دارد، بنابراین از لغزش رو به عقب استخوان ساق پا بر روی استخوان ران جلوگیری می کند.

یکی از اصلی ترین دلایل آسیب دیدگی این رباط مربوط به ضربه شدید و مستقیم به زانو است که معمولا یا در حین تصادفات رانندگی رخ می دهد و یا در حین ورزش هایی مثل اسکی یا فوتبال ایجاد می شود.

علائم پارگی رباط صلیبی خلفی با رباط صلیبی قدامی متفاوت است، از مهم ترین نشانه های آسیب دیدگی این رباط می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• درد پشت زانو به صورت شدید
• التهاب و ورم کردن زانو
• اختلال در راه رفتن بر روی زانوی آسیب دیده
• احساس خالی شدن زانو در هنگام دویدن و راه رفتن

برخلاف پارگی رباط صلیبی قدامی، بیمار معمولا صدایی را در زانوی خود احساس نمی کند و این عارضه برحسب پارگی رباط صلیبی خلفی، علائم بیماری متفاوت است.

شدت پارگی رباط صلیبی خلفی به سه حالت مختلف تقسیم می شود که شامل:

• پیچ خوردگی رباط صلیبی خلفی یا درجه یک
• پارگی 50درصد رباط های خلفی زانو
• پارگی کامل رباط های خلفی زانو

علائم پارگی مجدد رباط زانو پس از عمل

یکی از سوالاتی که از ما پرسیده می شود این است که ایا پس از عمل رباط صلیبی زانو، امکان پارگی مجدد وجود دارد؟

در خصوص پاسخ به این سوال باید بیام کنیم که بله، حتی اگر شما ترمیم رباط صلیبی با جراحی انجام داده باشید، امکان پارگی مجدد وجود دارد و حتی این احتمال بیشتر می شود، زیرا رباط زانو استقامت اولیه خود را از دست داده است.

در این شرایط هرگونه فشار اضافی که به زانو وارد شود، زانو را مستعد پارگی رباط ها می کند. بنابراین این افراد به خصوص افراد ورزشکار باید توجه ویژه ای به این موضوع داشته باشند و نسبت به فعالیت هایی که انجام می دهند دقت کافی داشته باشند.

در پارگی مجدد رباط زانو، علائمی که شما احساس می کنید شامل موارد زیر می باشد:

همچنین بخوانید: علت درد زانو هنگام نشستن، برخاستن، خم شدن و معرفی روش های درمان

• جابجایی بیشتر مفصل در حین تست های تشخیصی و بالینی
• تورم مفصلی
• احساس بی ثباتی در مفصل
• احساس صدای مفصلی مانند قبل یا حتی مقداری خفیف‌تر

البته این موضوع نیاز به تشخیص توسط فرد متخصص دارد، اما با این حال اگر علائمی شبیه به قبل تجریه کردید، این احتمال وجود دارد که به پارگی مجدد دچار شده باشید.

چگونگی تسکین درد و علائم پارگی رباط زانو

برای ترمیم رباط صلیبی زانو شما باید به صورت جدی درمان را دنبل کنید و در اکثریت مواقع به جراحی احتیاج است، با این حال برخی از راهکار ها وجود دارد که به کمک آن ها می توانید علائم خود را تسکین دهید:

• جلوگیری از دویدن و انجام حرکات سنگین که موجب فشار به زانو می شود.
• قرار دادن یخ بر روی محل آسیب دیدگی
• فشرده کردن زانو با استفاده از بانداژ های کشی
• بالا نگه داشتن پا در زمان استراحت
• استراحت دادن به پای آسیب دیده برای حداقل 48 ساعت

مصرف داروی ضد درد و ضد التهاب

یکی از گزینه هایی که همواره برای تسکین درد ارائه می شود مصرف دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی است. البته شما باید این دارو ها زیر نظر پزشک متخصص مصرف کنید تا متناسب با وضعیت شما تجویز شود.

فیزیوتراپی

یکی از بهترین گزینه ها برای کاهش درد و علائم پارگی رباط صلیبی استفاده از فیزیوتراپی و جلسات توانبخشی است؛ در طی این جلسات حرکاتی به بیمار آموزش داده می شود که به کمک آن ها دامنه حرکتی بیمار بیشتر می شود و درد آن کاسته می شود.

لیزر درمانی

لیزر درمانی یک درمان عالی برای تسکین درد و کم شدن علائم پارگی رباط صلیبی است، همچنین به بدن کمک می کند تا سریع تر آسیب های ناشی از پارگی را کاهش دهد.

اوزون تراپی

اوزون اتک اکسیژن فعال است که با ورود به بدن به اکسیژن معمولی تبدیل می شود و به فرایند ترمیم سلول های آسیب دیده سرعت می بخشد. اوزون تراپی زانو یکی از روش های عالی برای کاهش درد زانو که با افزایش دادن جریان خون شرایط را برای ترمیم بافت های آسیب دیده مهیا می کند.

آیا امکان راه رفتن با رباط صلیبی پاره وجود دارد؟

ابن موضوع وابسته به شدت پارگی و آسیب دیدگی شما می باشد، چنانچه شما به پارگی کامل و درجه سه دچار شده باشید، این امکان را نخواهید داشت که با زانوی آسیب دیده حرکت کنید و زانو قادر به تحمل وزن شما نخواهد بود.

اما اگر پارگی از نوع خفیف باشید می توانید وزن خود را روی زانو بیندازید و امکان حرکت وجود دارد، اما ما این کار را توصیه نمی کنیم، زیرا موجب آسیب بیشتر خواهد شد.

توصیه ما در این است که هر زمان کوچک ترین آسیبی در زانوی خود احساس کردید، در سریع ترین زمان ممکن برای درمان اقدام کنید، تا از آسیب های شدید تر به زانو جلوگیری شود.

بنابراین حتی اگر با آسیب دیدگی زانو بازهم امکام راه رفتن دارید، از ایجاد فشار های اضافی به پا جلوگیری کنید و نسبت به درمان سریع تر اقدام کنید.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با علائم پارگی رباط صلیبی زانو و جرئیات مربوط به آن آشنا کنیم؛ در آخر در نظر داشته باشید که اگر نشانه های این آسیب در شما وجود دارد لازم است که در سریع ترین زمان ممکن اقدامات لازم جهت درمان را انجام دهید، زیرا در صورتی که در زمان مناسب درمان نشود عوارض بسیاری به همراه دارد و مشکلات متعددی برای شما ایجاد خواهد شد.

امیدواریم که این مقاله برایتان مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

آرتروز گردن یا اسپوندیلوز، اصطلاحی می باشد که برای فرسایش دیسک های ستون فقرات گردنی اشاره دارد. در این مطلب از کلینیک خانه درد قصد داریم تا در خصوص علائم آرتروز گردن و چگونگی درمان آن صحبت کنیم؛ توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

آناتومی مهره های گردن

ستون فقرات انسان تشکیل شده از 24 قطعه استخوان به نام مهره می باشد، تمامی این مهره ها بر روی یکدگیر قرار گرفته اند و متصل به هم می باشند. با اتصال این مهره ها یک کانال میان آن ها تشکیل می شود که وظیفه آن جای دادن و حفاظت از نخاع می باشد.

هفت مهره ابتدایی ستون فقرات که کوچک تر از سایرین می باشند در قاعدع جمجمه می باشند و ستون فقرات گردنی نام دارند. آرتروز گردن عارضه ای است که تمامی این هفت مهره را درگیر می کند. در صورتی که آرتروز گردن شما مربوط به مشکلات ستون فقراتی باشد باید به فوق تخصص ستون فقرات مراجعه کنید.

عموما آرتروز گردن به دلیل افرایش سن رخ می دهد، طی تحقیقاتی که صورت گرفته است، بیش از 85 درصد افراد بالای 60 سال به این درد دچار هستند.

آرتروز گردن چیست؟

تخریب یا فرسایش دیسک ها مهره ای گردن را آرتروز گردن می نامند. عموما انسان زمانی که پا به سن می گذارد، مهره های کمری و گردن دچار فرسودگی و سایش می شوند. بنابراین آرتروز گردن بیشتر در دهه سوم زندگی رخ می دهد.

اگر دیسک گردن شما خیلی شدید نباشد، با یک دوره زمانی استراحت می توانید آن را درمان کنید. اما بسیار مهم است که حرکات خود را پس از این دوره به صورت کنترل شده انجام دهید.

یکی از اصلی ترین علائم آرتروز گردن فرسایش مهره ها و ایجاد زائده های کوچک استخوان در کنار مهره ها است. علاوه بر آن با گذشت زمان دیسک ها باریک تر می شود و این موضوع احتمال مبتلا شدن به آرتروز گردن را افزایش می دهد.

همه ما با صدا دادن گردن آشنا هستیم، چرخش گردن به طرفین چب یا راست موجب این صدا می شود، بسیاری از افراد عادت دارند که پس از بلند شدن از خواب یا انجام کار طولانی، گردن خود را به طرفین تکان دهند.

اگرچه پس از انجام این کار احساس راحتی به دست می آید، اما انجام مداوم این کار موجب گردن درد و آرتروز گردن خواهد شد. علاوه بر آن ژنتیک، مصرف دخانیات و … خطر ابتدا به آتروز را افزایش می دهند.

علت بروز آرتروز گردن

معمولا دلایل بروز ارتروز گردن بسیار واضح هستند و بیمار می تواند متوجه شود به چه دلیل به این عارضه دچار شده است، مهم ترین این دلایل عبارت است از:

سن: یکی از اصلی ترین دلایل آرتزور گردن سن است.

شغل: برخی از گروه های شغلی به نحوی هستند که حرکات گردن در آن ها بالا است، یا کار آن ها به گونه ای است که فشار زیادی به گردن وارد می شود.

آسیب به گردن: هرگونه آسیبی که به گردن و ستون فقرات آن وارد شود احتمال مبتلا شدن به آرتروز گردن را افزایش می دهد.

عوامل ژنتیکی: در برخی از خانواده ها آرتروز گردن موضوع شایعه ای است که تمامی افراد با آن درگیر هستند.

علائم آرتروز گردن چیست

برخی از افراد ممکن است چندین سال به این عارضه دچار باشند اما علائم آرتروز گردن و دست را نداشته باشند. بنابراین این موضوع بستگی به شدت بیماری دارد و برای تمامی افراد یکسان نیست.

درد

اولین و اصلی ترین نشانه این بیماری درد در ناحیه گردن می باشد، این درد هم می تواند به شانه و هم پایه های جمجمه نیز کشیده شود. در چنین شرایطی زمانی که شما گردنتان را تکان می دهید میزان درد افزایش می یابد.

در موارد شدید تر ممکن است درد شما به بازو یا حتی کف دست و انگشتان نیز سرایت کند، در این شرایط نشان می دهد که شدت آرتزور گردن شما افزایش یافته است.

البته دقت داشته باشید که درد شما به صورت همیشگی نیست، یعنی ممکن است گاهی عود کند و اذیتت کننده شود و گاهی هیچ دردی نداشته باشد.

در بیشتر موارد درد شما بدون هیچ دلیل واضحی شروع می شود، اما عموما با حرکات اشتباه گردن یا کشیدگی در عضلات میزان آن افزایش می یابد.

سردرد

در برخی از افراد آرتروز گردن موجب درد در پشت سر و دقیقا در بالای گردن می شود، در چنین شرایطی ممکن است که شما حتی در بالای پیشانی احساس درد داشته باشید که تمامی آن ها به آرتروز گردن مربوط است.

احساس سوزن سوزن

این احساس در بازو یا دست به وجود می آید، این درد می تواند مربوط به التهاب عصب در ستون فقرات در نقطه خروج از ناحیه استخوانی باشد. در چنین شرایطی و یا زمانی که احساس بی حسی در دستانتان می کنید لازم است که با پزشک مشورت داشته باشید.

این علائم نشان از این دارد که یک فشار بر روی اعصاب وارد شده است و به اصطلاح بیرون زدگی دیسک رخ داده است.

آرتروز گردن و سرگیچه

ارتباط دیسک گردن و سرگیجه واضح است و سرگیجه نیز می تواند یکی از نشانه های آتروز گردن باشد، این حالت زمانی اتفاق می افتد که عارضه شما شدید باشد و برای درمان دیر اقدام کرده باشید.

بی حسی در بخشی از بدن

این موضوع بسیار نادر می باشد، اما ممکن است تعداد کمی از افراد در زمان آرتروز گردن، قدرت یکی از دستان خود را از دست بدهند، مشکل در راه رفتن داشته باشند و یا توانایی خود برای سیستم دفع ادرار را از دست بدهندو

این چنین شرایطی در هنگام وارد شدن فشار از یک استخوان فرسوده (مهره) یا دیسک آسیب دیده در کانال نخاعی ایجاد شود. دقت کنید که این علائم بسیار خطرناک است و حتما باید پس از مشاهده آن با پزشک خود صحبت داشته باشید.

علائم آرتروز گردن در نوجوانان و افراد مسن

• درد گردن و گرفتگی
• سردرد و سرگیجه ای که منشا آن در گردن است
• درد بازو و شانه
• عدم توانایی چرخش سر یا خم کردن آن در حین رانندگی
• احساس صدای ساییدگی در حرکت دادن سر

در این میان اگر آرتروز گردن سبب ایجاد فشار روی نخاع شود، عارضه ای ایجاد می شود که به آن میلوپاتی گردنی میگویند. که علائم آن عبارت است از:

• عدم توانایی کنترل مثانه و روده ها
• انعکاس های غیر طبیعی
• خارش، بی حسی و یا ضعف در بازو ها، دست ها و یا پا ها
• گرفتگی های عضلانی
• عدم وجود هماهنگی و دشواری در راه رفتن

آرتروز گردن و درد دست چپ یا راست

درد در دست زمانی رخ می دهد که آرتروز گردن شما به صورت پیشرفته شده باشد، که در چنین شرایطی لازم است حتما برای درمان به پزشک متخصص مراجعه نمایید.

یکی از علائم اصلی این موضوع تنگی کانال نخاعی می باشد که در آن استئوفیت ها (خارهای استخوان) در داخل مهره ها رشد می کنند و مجرای مهره ها را برای نخاع باریک می کنند.

در نهایت این اتفاق شما در دست و بازو نیز احساس درد خواهید داشت.

درمان آرتروز گردن

در بیشتر موارد می توان به کمک درمان های غیر جراحی آرتروز گردن را درمان کرد، مهم ترین روش های بدون جراحی عبارت است از:

درمان فیزیکی

اولین درمانی که برای شما تجویز می شود کار های فیزیکی است، در این روش حرکات ورزشی مخصوص برای شما تجویز می شود تا عضلات ضعیف تقویت شوند.

علاوه بر آن طرز نشستن و ایستادن شما باید به طور کنترل شده شود. طول مدت درمان های فیزیکی متغیر است اما عموما تا چندین ماه باید آن ها را انجام دهید تا بهبودی حاصل شود.

درمان دارویی

در صورتی شما احساس درد داشته باشید چندین داروی ضد التهاب و غیر استروئیدی برای شما تجویز می شود تا میزان درد و التهاب شما کم تر شود. عموما در این مرحله از پماد برای آرتوز گردن نیز استفاده می شود.

استفاده از گردنبند طبی

استفاده از این گردنبند ها موجب می شود تا حرکات گردن محدود تر شود و این گونه مهره های گردن استراحت می کنند. این کار حتی موجب می شود تا درد شما به صورت چشمگیری کاهش یابد زیرا دیگر فشار های اضافی به گردن وارد نمی شود.

درمان آرتروز گردن در منزل با گرما

گرم کردن گردن توسط دستگاه های مخصوص می تواند به کاهش و رفع درد شما بسیار کمک کند. برای این کار می توانید دوش آب گرم انجام دهید، توصیه می شود دو بار در طول روز و هر بار برای 10 الی 20 دقیقه آب گرم بر روی گردن شما حرکت کند.

جراحی

در صورتی که آرتروز گردن شما شدید باشد و سایر روش های درمانی پاسخگو نباشد پزشک از روش جراحی استفاده می کند. رایج ترین جراحی برای درمان آرتروز دیسککتومی قُدامی گردن و فیوژن ستون فقرات است.

در این روش دیسک دارای مشکل توسط یک برش در جلوی گردن خارج می شود و جراح پس از خارج سازی دیسک، فضای باقی مانده را به هم متصل می کند.

کلام آخر

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم شما را به خوبی با علائم آرتروز گردن آشنا نماییم. در صورتی داشتن هرگونه سوال در این زمینه در قسمت نظرات با ما در ارتباط باشید.

سوالات شما:

آیا آرتروز گردن درمان دارد؟

بله این عارضه قابل درمان است و بهترین روش درمانی که برای تنگی کانال نخاعی گردن وجود دارد استفاده از جراحی یا تزریق داخل گردن است.

آیا ارتروز گردن موجب سردرد می شود؟

البته که سردرد از علائم اصلی ارتروز گردن نمی باشد، اما طی این عارضه با توجه به این که عضلات سفت می شود، در نتیجه اسپاسم و عضلات پشت سر موجب سردرد می شود.

خطرات ارتروز گردن چیست؟

اگر ارتروز گردن یا تنگی کانال نخاعی به صورت شدید باشد موجب علائم عصبی می شود.

به طور مثال این عارضه می تواند موجب فشار روی نخاع، بی حسی دست و پا، اختلال تعادل و در موارد پیشرفته تر اختلال در حرکت و راه رفتن می شود.

همچنین اگر ارتروز در قسمت محیطی کانال نخاعی باشد می تواند اعصاب کانال را تحت فشار قرار دهد و موجب از بین رفتن مهارت اندام ها و لاغری عضلات شود.

همچنین بخوانید: مزایا و عوارض روش بی حسی نخاعی

ایا ارترز گردن موجب سرگیجه می شود؟

در گردن رگ هایی قرار دارد که از داخل سوراخ هایی که چپ و راست مهره ها قرار دارند عبور می کنند. بنابراین در آرتروز ناشی از پیدایش زوائد استخوانی می‌تواند باعث کم شدن قطر این شریان ها و در نتیجه کم رسیدن خون به قسمت‌هایی از مغز شود. در نهایت کمخونی در ناحیه نخاع موجب سرگیجه می شود.

فرق بین آرتروز گردن و دیسک گردن چیست؟

هر دوی این بیماری ها دارای علائم مشابه به یکدیگر هستند اما دلایل بروز هر یک متفاوت است و علائمی که از خود بروز می دهند نیز متفاوت است.

دیسک گردن به دلیل عواملی ایجاد می شود که در آن ها دیسک بین مهره ها دچار بیرون زدگی می شود و بر روی عصب ها فشار وارد می شود. در این میان گردن درد نیز یکی از نشانه های رایج دیسگ گردن است.

در این مقاله از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا در خصوص جراحی مورتون نوروما و موارد مربوط به آن صحبت کنیم، بنابراین اگر شما یا یکی از نزدیکانتان قصد انجام این عمل را دارید و سوالاتی در این خصوص دارید توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

تشخیص نوروم مورتون برای جراحی

در طول معاینه، فوق تخصص ارتوپدی روی پای شما فشار می آورد تا توده یا نقطه حساسی را احساس کند. همچنین اگر بین استخوان های پای شما صدایی وجود داشته باشد نشان از این بیماری می باشد.

تست های تصویربرداری، برخی از تست های تصویربرداری در تشخیص نوروم مورتون مفیدتر از بقیه هستند:

اشعه ایکس، پزشک شما احتمالاً برای رد سایر علل درد شما مانند شکستگی استرسی عکس ‌برداری با اشعه ایکس از پای شما را تجویز می ‌کند.

سونوگرافی، این فناوری از امواج صوتی برای ایجاد تصاویر از ساختارهای داخلی استفاده می کند. سونوگرافی به ویژه در آشکارسازی ناهنجاری های بافت نرم، مانند نوروما، بسیار مفید است.

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)، با استفاده از امواج رادیویی و میدان مغناطیسی قوی، MRI همچنین در تجسم بافت های نرم موثر است.

چه زمان جراحی برای تورم عصب انگشتان پا لازم است؟

نوروم مورتون تورم و تحریک عصبی است که بین دو استخوان متاتارس پای شما قرار دارد که باعث درد در قسمت توپی پا و احتمالاً انگشتان پا می شود. علت آن به طور کامل شناخته نشده است، اما فشرده سازی موضعی با کفش های تنگ یا پاشنه بلند نقش دارد و مطمئناً علائم را بدتر می کند.

گاهی اوقات می توان با اقدامات ساده ای مانند بریس ساق پا، کفش های راحت، کاهش وزن، کفی ها و قرص های ساده درد آن را درمان کرد. اگر این اقدامات موثر واقع نشد، ممکن است درخواست سونوگرافی شود و تزریق بی حسی موضعی و کورتیکواستروئید انجام شود. اما چنانچه همچنان با انجام این روش ها پاسخ کامل نباشد، ممکن است به بیش از یک تزریق نیاز داشته باشید که در این شرایط عصب به دام افتاده را می توان با جراحی برداشت.

به عبارتی جراحی تنها زمانی انجام می شود که سایر روش های درمانی نتیجه بخش نباشند.

جراحی رفع فشار: در برخی موارد، جراحان می‌توانند با بریدن ساختارهای مجاور، مانند رباطی که برخی از استخوان‌های جلوی پا را به هم متصل می‌ کند، فشار وارده بر عصب را کاهش دهند.

برداشتن عصب: در صورتی که سایر درمان ‌ها نتوانند درد را تسکین دهند، ممکن است برداشتن رشد با جراحی ضروری باشد. اگرچه جراحی معمولاً موفقیت آمیز است، اما این روش می تواند منجر به بی حسی دائمی در انگشتان آسیب دیده شود.

همچنین بخوانید:علت درد پاشنه پای راست و چپ + بهترین روش های درمان

جراحی مورتون نوروما

قبل از جراحی، اگر از نظر پزشکی مناسب هستید، کسی را دارید که بعد از عمل از شما مراقبت کند و بعد از آن راحت باشید، عمل می تواند به صورت روزانه انجام شود. با این حال، اگر مشکلات پزشکی دیگری مانند دیابت، آسم یا فشار خون بالا دارید، ممکن است مجبور شوید 2 تا 6 هفته قبل از جراحی به کلینیک ارزیابی قبل از عمل مراجعه کنید. ممکن است لازم باشد که یک شب بعد از جراحی نیز بستری شوید.

این عمل را می توان تحت بیهوشی عمومی (در حالت خواب) انجام داد. روش دیگر، تزریق در پشت، ساق یا اطراف مچ پا برای بی حس شدن پا در حالی که شما بیدار هستید می باشد. علاوه بر این، ممکن است در هنگام خواب، بی حس کننده موضعی به پای شما تزریق شود تا درد بعد از عمل شما کمتر شود.

در طی این عمل برشی در بالای پا بین استخوان های متاتارس ایجاد می شود. عصب شناسایی می شود و یک بخش کوتاه برداشته می شود که در نهایت عصب متورم برداشته می شود. پوست را بخیه می زنند و پا را با بانداژ محکم می پوشانند.

دوران نقاهت پس از جراحی

کی می توانیم روی پا راه برویم؟

در 14 روز اول در صورت امکان باید از راه رفتن خودداری کنید، اما اگر نیاز به راه رفتن دارید تمام وزن خود را روی پاشنه پا بگذارید. زمانی که راه نمی روید، برای کاهش تورم، باید تا حد امکان پا را بالاتر از سطح قلب نگه دارید.

زمان بازگشت به سرکار

این بستگی به این دارد که چه کاری انجام می دهید و چگونه به محل کار می رسید. اگر یک کار نشسته دارید که می‌توانید با پانسمان آن را انجام دهید و می‌توانید به سر کار بروید، احتمالاً ۲ تا ۳ هفته پس از جراحی می‌توانید به سر کار خود بازگردید. اگر کار سنگینی دارید ممکن است تا 2 ماه مرخصی داشته باشید. اگر باید به سمت محل کار خود رانندگی کنید، این روی زمان بازگشت شما تأثیر می گذارد.

چه زمان می توانیم رانندگی کنیم؟

هنگامی که باندهای شما برداشته شد، ممکن است بتوانید دوباره رانندگی کنید. قبل از اینکه بخواهید رانندگی کنید باید با پای خود کاملا راحت باشید. با نشستن در ماشین و امتحان کردن پدال ها شروع کنید. مسافت های کوتاه را قبل از مسافت های طولانی رانندگی کنید. اگر نمی توانید با خیال راحت رانندگی کنید بهتر است این کار را به تعویق بیندازید.

بازگشت به فعالیت های ورزشی؟

پس از برداشتن پانسمان، می‌توانید به آرامی پاهای خود را ورزش دهید و هر روز بیشتر راه بروید. هنگامی که در انجام این کار راحت هستید، می توانید دویدن و کشش ملایم را شروع کنید. ورزش‌های تماسی، پیچشی و ضربه‌ای می‌توانند طبق دستورات پزشکی دنبال شوند. بازگشت به ورزش برای افراد در مورد اینکه چقدر سریع می توانند دوباره ورزش کنند متفاوت است. بنابراین شما باید با واکنش های بدن خود و توصیه های جراح عمل کنید. با این حال به طور کلی اکثر افراد می توانند در عرض 3 ماه پس از جراحی مورتون نوروما به بسیاری از فعالیت های قبلی خود بازگردند.

خطرات

تورم: این موضوع بخشی از پاسخ طبیعی بدن شما به هر آسیبی است و جراحی نیز از این قاعده مستثنی نیست. علاوه بر این، پای شما در پایین بدن شما قرار دارد، بنابراین مایع در بافت های آن جمع می شود و باعث تورم می شود.

زخم ها معمولاً به سرعت بهبود می یابند، اما گاهی اوقات ممکن است عفونی شده و نیاز به آنتی بیوتیک داشته باشند.

از آنجایی که عصب آسیب دیده برداشته شده است، انگشت اطراف برای همیشه بی حس می شود که البته به آن عادت خواهید کرد.

گاهی اوقات، انتهای عصب بریده شده ممکن است ملتهب شود و باعث ادامه درد شود که جراحی دوم لازم می شود.

خطرات کلی در هر عملی وجود دارد که شامل لخته شدن خون، عوارض بیهوشی و درد می باشد.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با جراحی مورتون نوروما و جزئیات مربوط به آن آشنا کنیم؛ در آخر این مورد را در نظر داشته باشید که اگر قصد انجام این عمل را دارید برای انجام آن حتما نزد فرد متخصص در این زمینه مراجعه کنید.

امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

استروئید چیست؟ به طور کلی نمی توان معنای دقیقی برای این واژه بیان کرد زیرا دارای معانی متعددی می باشد. در یک توضیح کلی استورئید مواد شیمیایی یا هورمون هایی هستند که توسط بدن ساخته می شوند، به کمک استروئید، اندام ها، بافت ها و سلول ها یاد می گیرند که چگونه فعالیت های خود را انجام دهند. بنابراین شما به جهت رشد صحیح نیاز دارید که تعدادی متعادلی از استروئید در بدنتان باشد.

اینکه انواع استروئید چه می باشد و چگونه در بدن کار می کنند و یا دیگر موضوعات مربوط به آن، مطالبی هستند که قصد داریم در این مطلب از کلینیک خانه درد در خصوص آن ها صحبت کنیم؛ بنابراین توصیه می کنیم حتما تا انتها همراه ما باشید.

استروئید چیست؟

برای این که بدانید داروهای استروئیدی چیست ابتدا بیایید ترکیب مولکولی آن را بررسی کنیم این واژه برای معانی مختلفی استفاده می شود، استورئید ها اغلب مواد شیمیایی و هورمونی هستند که بدن شما به صورت طبیعی آن ها را می سازد. این مواد به اندام ها، بافت ها و سلول های شما کمک می کنند تا وظایف خود را به خوبی انجام دهند. بنابراین شما برای رشد و حتی بچه دار شدن به مقدار متعادلی از استروئید نیاز دارید.

علاوه بر این استورئید همچنین شامل داروهایی می شود که دو نوع اصلی آن به ترتیب موارد زیر می باشد:

• کورتیکواستروئیدها
• استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک (یا به اختصار آنابولیک‌ها)

در حال حاضر با پیشرفت های علم داروسازی و پزشکی، دارو های مختلف برای درمان بیماری و تقویت بدن استفاده می شود. استورئید ها نیز سبب رشد بدن و تقویت هومرون های مردانه می شود.

دقت داشته باشید که در استفاده از این داو حتما باید با پزشک مشورت داشته باشید و از مصرف خودسرانه آن خودداری کنید. همان طور که می دانید مصرف دارو به روش های مختلفی انجام می شود که شامل گوارشی، تزریقی و … است که استفاده از آن نیز به صورت موضعی، استنشاقی و پوستی می باشد.

در ادامه بیشتر در خصوص آن ها صحبت می کنیم.

انواع استروئید و کاربرد آن ها

استروئیدها به اشکال مختلف وجود دارند.

انواع اصلی عبارتند از:

• قرص ها، شربت ها و مایعات مانند پردنیزولون
• داروها مانند بکلومتازون و فلوتیکازون
• اسپری های بینی مانند بکلومتازون و فلوتیکاسون
• تزریقات(در مفاصل، ماهیچه ها یا رگ های خونی) مانند متیل پردنیزولون
• کرم ها، لوسیون ها و ژل ها مانند کرم پوست هیدروکورتیزون

بیشتر استروئیدها فقط با نسخه در دسترس هستند، اما تعداد کمی (مانند برخی از کرم ها یا اسپری های بینی) را می توان از داروخانه ها و مغازه ها خریداری کرد.

در خصوص کاربرد آن ها می توان به این موضوع اشاره کرد که، هنگامی که التهاب به اندام های حیاتی بدن آسیب می رسد، استروئیدها می توانند نجات دهنده اندام ها و یا حتی تسکین دهنده درد باشند. به عنوان مثال، استروئیدها ممکن است از بدتر شدن التهاب کلیه جلوگیری کنند، که در صورت پیشرفت می تواند منجر به نارسایی کلیه در افراد مبتلا به لوپوس یا واسکولیت شود.

علاوه بر این موضوع از استروئد در دوز های پایین می توان جهت تسکین درد ناشی از آرتروز زانو و یا درمان زانو درد نیز استفاده کرد، اما باید حتما زیر نظر متخصص زانو در تهران اقدام به مصرف کنید.

همچنین اگر تنها فرد به دنبال این باشد تا مقداری از درد های خود کم می تواند، دوز های پایین استروئید برای او تجویز می شود.

هورمون استروئید چیست؟

هورمون های استروئیدی مولکول های محلول در چربی هستند که از کلسترول به دست می آیند. این نوع از استروئید توسط اندام ها و غدد درون ریز خاصی تولید می شوند و در جریان خون آزاد می شوند تا به سلول های هدف برسند.

هورمون های استروئیدی شامل هورمون های جنسی و هورمون های غدد فوق کلیوی هستند. تستوسترون، استروژن و کورتیزول نمونه هایی شایع از هورمون های استروئیدی هستند که معمولا توسط امپول استروئید تزریق می شوند.

قرص استروئید چیست؟

یکی از سوال هایی که ایجاد می شود در خصوص قرص استروئید می باشد، این که این قرص ها چیست و زمان استفاده از قرص استروئید کی می باشد؟

پژوهشگران در دهه 30 میلادی به این نتیجه رسیدند که استفاده از استروئید ها برای رشد عضلانی حیوانات موثر می باشد. پس از آن زمان از این داروها برای درمان بیماری های ناتوان کننده استفاده می شود، یکی از دارو های استروئیدی که در بازار موجود است، فلوکسیمسترون­ها(هالوتستین یا Stenox) هستند. این نوع از استروئیدها حاوی ۱۷ آلفا آلکین می­ باشند.

البته به حهت این که این دارو ها در کبد مورد سوخت و ساز قرار نگیرند برخی تغیرات روی آن ها اعمال شده است. همچنین دقت داشته باشید که این قرص به هورمون های زنانه استروژن در بدن تبدیل نمی شود. میزان مصرف برای بدنساز ها 30 تا 80 میلی گرم می باشد و در شرایط 2.5 تا 40 میلی گرم توصیه می شود.

استروئید در بدنسازی

در بدنسازی استفاده گسترده ای از این دارو می شود، افرادی که به دنبال بهبود سرعت و افزایش قدرت خود می باشند معمولا رو به استفاده از این سری دارو ها می آورند؛ البته تحقیقات نشان می‌دهد که توده عضلانی را افزایش می‌دهد و منجر به افزایش سرعت و قدرت آن‌ها می‌شود. بنابراین اگر به صورت دقیق و زیر نظر پزشک با دوز های پایین مصرف شود مشکلی ندارد.

علاوه بر این موضوع گروه دیگری از ورزشکاران همواره به دنبال حجم گرفتن و افزایش قدرت عضلانی می باشند. استروئیدهای آنابولیک به ‌طور گسترده برای افزایش توده عضلانی، قدرت و توان خروجی استفاده می‌شوند.

هورمون های استروئیدی آنابولیک

در تعریف ساده، هورمون های استروئیدی آنابولیک مواد مصنوعی هستند که با هورمون های جنسی مردانه مرتبط می باشند. هورمون های استروئیدی آنابولیک تولید پروتئین را تحریک می کنند که این موضوع سبب شده است تا برای عضله سازی در باشگاه ها بسیار مورد استفاده قرار گیرد.

آنها همچنین منجر به افزایش تولید تستوسترون می شوند. تستوسترون علاوه بر نقش بالایی که در رشد اندام های دستگاه تناسلی و ویژگی های جنسی دارد، در رشد توده عضلانی بدون چربی نیز حیاتی است. علاوه بر این، هورمون های استروئیدی آنابولیک باعث ترشح هورمون رشد می شود که رشد اسکلتی را تحریک می کند.

جدا از این موضوعات، استروئیدهای آنابولیک کاربرد درمانی دارند و ممکن است برای درمان مشکلاتی مانند تحلیل عضلانی مرتبط با بیماری، مشکلات هورمونی مردانه و شروع دیررس بلوغ تجویز شوند.

با این حال، برخی افراد به طور غیرقانونی از استروئیدهای آنابولیک برای بهبود عملکرد ورزشی و ساخت توده عضلانی استفاده می کنند! دقت داشته باشید که سوء استفاده از هورمون های استروئیدی آنابولیک باعث اختلال در تولید طبیعی هورمون ها در بدن می شود .

برخی از عوارض های منفی مصرف خودسرانه این هورمون عبارتند از ناباروری، ریزش مو، رشد سینه در مردان، حملات قلبی و تومورهای کبدی . استروئیدهای آنابولیک همچنین بر مغز تأثیر می گذارد و باعث تغییرات خلقی و افسردگی می شود.

پس از مصرف استروئید، تا چه مدت در بدن باقی می ماند؟

استروئید های آنابولیک زمانی که مصرف می شوند، توسط اندام های مختلف از طریق گردش خون جذب می شوند. به دلیل این که روند دفع آن ها بسیار کند انجام می شود، بنابراین برای مدت نسبتا طولانی در بدن باقی می ماند.

عموما با انجام آزمایش های ادرار یا خون می توان تشخیص داد که آیا استروئید مصرف شده است یا نه، بنابراین می توان گفت حداقل تا 3 ماه پس از مصرف به خوبی در بدن وجود دارند.

عوارض جانبی احتمالی استروئیدها چیست؟

احتمال عوارض جانبی بستگی به دوز، نوع استروئید و طول درمان دارد؛ بنابراین عوارضی که در شخص ظاهر می شود نسبت به شخصی دیگر متفاوت است. از شایع ترین عوارض می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• افزایش اشتها
• افزایش وزن
• تغییرات در خلق و خو
• ضعف عضلانی
• تاری دید
• افزایش رشد موهای بدن
• کبودی
• مقاومت کمتر در برابر عفونت
• صورت متورم و “پف کرده”
• آکنه
• پوکی استخوان (بیماری ضعیف کننده استخوان)
• شروع یا بدتر شدن دیابت
• شروع یا بدتر شدن فشار خون بالا
• تحریک معده
• عصبی شدن، بی قراری
• مشکل در خوابیدن
• آب مروارید یا گلوکوم

البته لزوما به این معنا نیست که شما تمامی علائم بالا را خواهید داشت؛ حتی ممکن است هیچ یک از علائم گفته شده در شما ایجاد نباشد. این موارد لیستی از عوارض های شایعی می باشد که در بیماران مختلف با توجه به وضعیت بدنی ها متفاوت دیده شده است.

همچنین بخوانید: درمان خانگی پوکی استخوان با 9 روش ساده

خطرات استروئید برای دختران

• ایجاد ویژگی های مردانه، مانند کلفت شدن صدا، و از دست دادن ویژگی‌های زنانه بدن، مانند کوچک شدن سینه‌ها
• بهم خورگی روز های قاعدگی
• افزایش رشد و ضخامت موهای صورت و بدن

خطرات استروئید برای پسران

• کوچک شدن بیضه
• درد هنگام ادرار کردن
• بزرگ شدن سینه
• ناتوانی جنسی (ناتوانی در نعوظ)
• کاهش تعداد اسپرم و ناباروری

آیا می توان عوارض مصرف استروئید را کم کرد؟

در صورتی که پزشک شما با بررسی وضعیت بدنیتان و انجام آزمایش های متنوع دوز های پایین استروئید را تجویز کرده است، می توانید با خیال راحت اقدام به مصرف کنید، زیرا مسلما مصرف این دارو برای شما لازم بوده است و مزایا آن بیشتر از عوارض می باشد، بنابراین در این شرایط احتیاجی به نگرانی نمی باشد.

به طور مثال، برخی از افراد در هورمون های دارای سطح پایینی از تستوسترون می باشد، برای این ذسته باید از تستوسترون مصنوعی استفاده کرد که به آن درمان TRT گفته می شود. به ‌طور کلی برای مردانی که سطح تستوسترون پایینی دارند، مصرف استروئید (یه مقدار تجویز شده) ایمن است.

بنابراین اگر این دارو به صورت حساب شده و با توجه به نیاز بدن مصرف شود عوارض چندانی ندارد و حتی بسیار هم مفید می باشد، اما آنچه که مسلم است این می باشد که اگر دوز های مصرف بالا باشد و به صورت بی رویه مصرف شود، عوارض های قابل توجهی به دنبال دارد که راهی برای کم کردن آن ها وجود ندارد.

کلام آخر

در پایان اگر بخواهیم یک جمع بندی از موضوع استروئید چیست داشته باشیم، به این نتیجه رسیدیم که استروئید ها به طور کاملا طبیعی در بدن تولید می شوند و انواع مختلفی از آن ها وجود دارد. مهم ترین وطایف آن ها مربوط به افزایش رشد، افزایش قدرت عضلانی، باروری، کم کردن استرس و … می باشد.

اما استروئید های به صورت مکمل و دارو وجود دارد که می توان آن ها را به صورت اضافی مصرف کرد، اما باید در میزات مصرف آن ها دقت بسیاری داشته باشید زیرا عوارض های بسیاری به دنبال دارند.

امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم به خوبی شما را با استروئید و موارد مربوط به آن آشنا نماییم. در صورتی که سوالی در ذهن شما باقی مانده است و ما فراموش کرده ایم تا در خصوص آن صحبت کنیم در قسمت نظرات برای ما بیان کنید تا توسط متخصصین کلینیک خانه درد بهترین پاسخ ارائه شود.

پاسخ به سوالات متداول درباره دارو های استروئیدی

آیا جایگزینی برای استروئیدها وجود دارد؟

بله، جایگزین‌هایی برای استروئیدها وجود دارد. این جایگزین‌ها عبارتند از:

• فیزیوتراپی
• مکمل‌های غذایی
• تغییرات در رژیم غذایی و سبک زندگی

چگونه می‌توانم بفهمم که کسی از استروئیدها استفاده می‌کند؟

علائم استفاده از استروئیدها عبارتند از:

• افزایش ناگهانی عضله
• آکنه
• ریزش مو
• نوسانات خلقی
• پرخاشگری

عوارض جانبی استروئیدهای آنابولیک چیست؟

عوارض جانبی استروئیدهای آنابولیک عبارتند از:

• آکنه
• ریزش مو
• افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی
• آسیب کبدی
• نوسانات خلقی
• پرخاشگری

عوارض جانبی استروئیدهای آنابولیک چیست؟

عوارض جانبی استروئیدهای آنابولیک عبارتند از:

• آکنه
• ریزش مو
• افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی
• آسیب کبدی
• نوسانات خلقی
• پرخاشگری

استروئیدهای آنابولیک چگونه عمل می‌کنند؟

استروئیدهای آنابولیک با اتصال به گیرنده‌های هورمون‌های جنسی در سلول‌های عضله عمل می‌کنند. این امر باعث افزایش سنتز پروتئین و رشد عضلات می‌شود.