دررفتگی لگن زمانی است که توپ مفصل ران از حفره بیرون زده می شود. این آسیب معمولاً در هنگام تصادف اتومبیل یا سقوط شدید، محل کار یا آسیب های ورزشی رخ می دهد، به خصوص آسیب هایی که منجر به شکستگی پا یا لگن نیز می شود.

در صورتی که در رفتگی لگن درمان نشود می ‌تواند منجر به مشکلات ناتوان‌ کننده جدی در درازمدت شود، به ‌ویژه اگر در عرض چند ساعت پس از وقوع متوجه شوید که شدید می باشد. اگر فردی ضربه شدیدی را تجربه کند که منجر به درد شدید لگن یا درد در کشاله ران، ساق پا یا حتی زانو شود، باید توسط فوق تخصص ارتوپدی معاینه شود تا مشخص شود که آیا علاوه بر درفتگی به آسیب های دیگری دچار شده است یا نه.

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا به صورت کامل بررسی نماییم لگن کجاست؟ علائم جایجایی و در رفتگی لگن چیست؟ آیا جا انداختن لگن بدون مراجعه به پزشک ممکن است و دیگر جزئیات مربوط به این آسیب. بنابراین توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

دررفتگی مفصل ران چیست؟

لگن کجاست؟ مفصل ران یک مفصل گوی و کاسه ای است. توپی که در بالای استخوان ران قرار دارد، سر استخوان ران نامیده می شود. حفره که استابولوم نامیده می شود، بخشی از لگن است. در یک تعریف ساده توپ در حفره می چرخد ​​و به این طریق به پا اجازه می دهد به جلو، عقب و به پهلو حرکت کند.

دررفتگی مفصل ران جزو عارضه های بسیار دردناک است که متناسب با دلیل در رفتگی می تواند باعث پارگی یا کشیدگی در رگ های خونی مجاور، اعصاب، ماهیچه ها، رباط ها و سایر بافت های نرم شود.

جدی ترین عوارض مرتبط با دررفتگی مفصل ران، مرگ استخوان و آسیب عصب سیاتیک است. عصب سیاتیک از قسمت تحتانی کمر به سمت بالای ران امتداد یافته و سپس به اعصاب تیبیال و پرونئال مشترک تقسیم می شود که حرکت مچ پا و انگشتان پا را امکان پذیر می کند. آسیب قابل توجه به این اعصاب می تواند تحرک فرد را محدود کند و حتی در موارد شدید تر فلج شدن به همراه دارد.

در اکثر دررفتگی های مفصل ران، استخوان ران با فشار از استابولوم به سمت عقب خارج می شود (دررفتگی خلفی). اما در موارد کمتر، توپ جابجا شده از لگن به سمت جلو رانده می شود که دررفتگی قدامی نام دارد؛ در ادامه بیشتر در این خصوص صحبت می کنیم.

انواع در رفتگی مفصل ران

پزشکان دررفتگی های مفصل ران را با توجه به جایی که استخوان ران استخوان ران در ارتباط با استابولوم حرکت می کند، توصیف می کنند.

1.دررفتگی های خلفی، جایی که سر استخوان ران به سمت عقب حرکت می کند، شایع ترین است و اغلب در اثر آسیب های شدید ورزشی رخ می دهد.

2.دررفتگی قدامی لگن زمانی رخ می دهد که سر استخوان ران از حفره استابولوم به سمت جلو فشار می آورد. این نوع دررفتگی مفصل ران می تواند در تصادفات و یا پرت شدت ار ارتفاع رخ دهد.

3.اما مورد آخر، دیسپلازی رشدی می باشد که یک طراحی غیرطبیعی از لگن در بدو تولد است (که قبلاً به عنوان دیسپلازی مادرزادی هیپ شناخته می ‌شد). دیسپلازی رشدی می تواند منجر به دررفتگی لگن در نوزادان و کودکان شود.

بیشتر بخوانید: علت درد لگن در زنان از چه می باشد؟

علائم دررفتگی لگن در بزرگسالان

در همین ابتدا در نظر داشته باشید که علائم جابجایی لگن با توجه به سن، شدت در رفتگی و شرایط بدنی برای هر شخص نسبت به دیگری متفاوت است، اما شایع ترین علائمی به شرح زیر می باشد:

• درد شدید در ناحیه ران
• از دست دادن قدرت حرکت اندام های آسیب دیده
• بی حسی و سوزن سوزن شدن پا
• در صورت رخ دادن آسیب های عصی، احتمال آسیب دیدن سیاتیک نیز وجود دارد.
• اگر میزان صدمه زیاد باشد، فلج حرکتی
• شنیدن صدای غیر طبیعی از ران
• تورم و قرمزی در ناحیه آسیب دیده
• تغیر شکل پیدا کردن مفصل ران
• عدم توانایی راه رفتن
• و …

آیا در رفتگی لگن و زایمان طبیعی بهم مرتبط هستند؟

دررفتگی لگن و زایمان طبیعی دو موضوع مختلف هستند، اما می‌توانند در زمینه زایمان و تأثیر آن بر رفتگی لگن ارتباط داشته باشند.

در رفتگی لگن معمولاً در زنان و پس از زایمان به وجود می‌ آید. وقتی زنان زایمان می‌ کنند، عضلات و بافت‌های لگن (مانند رحم) تحت فشار قرار می‌ گیرند و ممکن است در برخی موارد رفتگی لگن رخ دهد. که ممکن است به مشکلات ناخوشایندی مثل درد و یا از دست دادن کنترل مثانه منتهی شود.

برای پیشگیری از رفتگی لگن در زنانی که تازه زایمان کرده‌اند یا قبل از زایمان، می توانید از راه حل های زیر استفاده کنید:

• تمرینات تقویت عضلات لگن انجام دهند. این تمرینات معمولاً به عنوان تمرینات پلومبیسم شناخته می‌ شوند و توسط متخصصین فیزیوتراپی توصیه می‌ شوند.
• در صورت وجود مشکلات مرتبط با عضلات لگن، با پزشک یا متخصص زنان مشورت کنند. در برخی موارد، فیزیوتراپی و توصیه‌ های تغذیه‌ای می‌ توانند به تقویت لگن کمک کنند.
• هنگام زایمان، راهنمایی پزشک و استفاده از تکنیک‌های مناسب و تمرین‌های تنفس می‌ تواند به حفظ عضلات لگن کمک کند.
• برای کاهش خطر رفتگی لگن، وزن مناسب را حفظ کنید و مداوم ورزش کنید.

پزشکان چگونه دررفتگی لگن را تشخیص می دهند؟

زمانی که شما برای این آسیب دیدگی نزد فوق تخصص لگن مراجعه می کنید اغلب از نظر بالینی دررفتگی مفصل ران را تشخیص می دهد.

پزشک شما همچنین با توجه به علائمی که دارید، به دنبال عوارض مرتبط با دررفتگی مفصل ران، از جمله آسیب به شریان فمورال که در جلوی مفصل و عصب سیاتیک واقع در پشت لگن قرار دارد، می ‌پردازد.

عموما به منظور بررسی های دقیق تر برخی از آزمایشات و عکس برداری ها تجویز می شود که نتیجه آن ها برای درمان بهتر بسیار تاثیرگذار است.

درمان دررفتگی مفصل ران

بسیار مهم است که حداکثر تا 6 ساعت پس از اسیب دیدگی برای درمان اقدان کنید، در غیر این صورت احتمال بروز عوارض متعددی وجود دارد. همان طور که در مطالب بالا اشاره کردیم در رفتگی لگن می تواند در روند خون سازی به پاها اختلال ایجاد کند و این گونه اعصاب تحت تاثیر قرار می گیرد.

اما این که دقیقا چه گزینه درمانی انتخاب می شود بسته به نوع شکستگی می باشد. اگر شگستگی بسیار جرئی باشد، از درمان های اولیه مانند جااندازی بسته و اعمال فشار جهت بازگشت لکن به داخل سوکت استفاده می شود.

خوشبختانه این روش اغلب با موفقیت همراه است اما در صورتی که این روش با موفقیت همراه نباشد، ریداکشن باز و جراحی تثبیت داخلی انجام می شود که با برداشت بافت و یا اجزای استخوان و در نهایت، تغییر پوزیشن استخوان ها همراه می باشد.

همچنین دقت داشته باشید که اگر شما برای دومین بار به این آسیب دچار شوید، یعنی یکبار در گذشته از جراحی نعویض لگن استفاده کرده باشد، برای بار دوم به تعویض پروتز نیز نیاز خواهید داشت.

دو روشی که در بیشتر موارد برای درمان دررفتگی لگن استفاده می شود شامل:

جا انداختن در رفتگی لگن به روش بسته

در طی این روش درمانی، استخوان پشت ران به داخل سوکت انتقال پیدا می کند، برای انجام درمان سنتی در رفتگی لگن باید پا را در جهات مختلف چرخاند که البته تنها توسط افراد با تجربه و مهارت کافی امکان پذیر است. در صورتی که این روش جوابگو نباشد به سراغ جراحی باید رفت.

جراحی باز

این روش تنها با بیهوشی امکان پذیر است و طی آن استخوان را به محل اصلی خود اتصال پیدا می کند. برای انجام این روش برشی در مفصل ایجاد می شود تا دید کافی به مفاصل ایجاد شود، پس از اتمام جراحی عکس برداری های لازم انجام می شود تا از ببهودی کامل اطمینان پیدا شود.

زمان بهبودی دررفتگی مفصل ران چقدر است؟

این که دقیقا چه مقدار زمان برای بهبودی این آسیب دیدگی نیاز است برای تمامی افراد متفاوت است، مهم ترین مسئله که می تواند زمان بهبود را سریع تر کند، انجام تمامی کارهای مراقبتی می باشد.

علاوع بر آن یکی از مواردی که در به دست آوردن قدرت و نیرو اولیه تاثیر دارد، فیزیوتراپی می باشد. عموما یک هفته پس از جا انداختن از بیمار خواسته می شود تا حرکات فیزیوتراپی را آغاز کند.

به طور کلی تقویت عضلات پا می تواند زمانی شروع شود که بیمار بدون درد باشد و بتواند بدون عصا راه برود، که معمولاً بعد از 4 الی 8 هفته امکان پذیر است.

بنابراین اگر همه چیز خوب پیش برود، ممکن است 3 تا 4 ماه طول بکشد تا پس از دررفتگی لگن به فعالیت کامل بازگردید.

کلام آخر

امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم شما را به خوبی با دررفتگی لگن آشنا نماییم. در صورت احتیاج به راهنمایی بیشتر و داشتن هرگونه سوال در قسمت نظرات با ما در ارتباط باشید.

شاید این سوال برایتان ایجاد شده باشد که هزینه پی آر پی زانو چقدر است؟ تزریق PRP جزو روش های درمانی جدید می باید که با اثرگذاری بالای خود مورد توجه بسیاری قرار گرفته است، یکی از پرکاربرد ترین استفاده هایی که از prp می باشد در درمان زانو است، از این روش درمانی می توان تا حد زیادی برای درمان آرتروز استفاده کرد و خوشبختانه نتایج مثبتی هم از آن دیده می شود.

در این مطلب از کلینیک خانه درد قصد داریم تا به صورت کامل درباره هزینه تزریق prp زانو صحبت نماییم؛ بنابراین اگر قصد انجام این روش درمانی را دارید یا توسط پزشک به شما پیشنهاد شده است توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

پی آر پی زانو چیست؟

اگر شما زانو درد را تجربه کرده باشید، قطعا می دانید که کنترل درد کار ساده ای نمی باشد، خصوصا زمانی که به مرحله حاد می رسد میزان درد تا حدی افزایش پیدا می کند که انجام کارهای روزانه برای فرد دشوار خواهد شد. علاوه بر آن زانو دارای ساختار های بسیار پیچیده ای می باشد که زمانی که درد شدید خواهید داشت آرام کردن آن کمی دشوار است.

برخی از موارد حتی نمی توان از جراحی استفاده کرد، زیرا یا به دلیل سایر بیماری ها غیر ممکن است و یا احتمال موفقیت نسبت به عوارضی که دارد پایین است، مسلما با توجه به وضعیت بیمار استفاده از سایر روش های درمانی غیر تهاجمی نیز تاثیری ندارد. در اینجا بهترین روش درمانی باقی مانده استفاده از پی ار پی زانو می باشد، به این طریق درد از بین می رود و میزان التهاب کمتر می شود.

طی سال های اخیر طی مطالعاتی که صورت گرفته است، پزشکان به این نتیجه رسیده اند که بدن توانایی ترمیم خود را دارد، پلاکت درمانی روشی می باشد که در آن از خون خود بیمار استفاده می شود تا از این طریق به بافت ها جهت ترمیم کمک شود.

تزریق پی آر پی زانو یک روش درمانی غیر جراحی است که از پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) برای کاهش درد و بهبود عملکرد مفصل زانو استفاده می‌کند. PRP حاوی فاکتورهای رشد است که می‌توانند به بهبود آسیب‌های مفصل، کاهش التهاب و تقویت ترمیم کمک کنند.

در نتیجه پی آر پی زانو یکی از روش های درمانی ایمن می باشد که به کمک خون خود شخص درمان انجام می شود.

پزشک چه زمانی از پی آر پی زانو استفاده می کند؟

شاید برایتان سوال باشد که چه زمان می توان از این روش درمانی استفاده کرد، در خصوص این موضوع تنها کسی که می تواند به شما کمک کند پزشک متخصص می باشد، بهترین فوق تخصص زانو با بررسی وضعیت بیمار تشخیص خواهد داد که آیا این روش برای شما نتیجه بخش می باشد یا خیر.

موضوع دیگری که وجود منشا و علت زانو درد شما می تواند؛ عوامل متعدد بسیاری ممکن است سبب درد در ناحیه زانو شود، این که علت به طور دقیق تشخص داده شود کمک بسیاری به انتخاب روند درمان خواهد کرد. بنابراین در ابتدا پزشک برخی سوالات از شما می پرسد که شامل:

• مشکل بیمار چیست؟
• علائم بیماری چه می باشد؟
• آیا قبلا از این روش درمانی استفاده کرده اید؟

پس آن باید معاینه بالینی به صورت دقیق انجام شود، در مواردی که معاینه فیزیکی یا گفتگو با بیمار احتمال آسیب دیدگی استخوان را نشان ندهد، پزشک ممکن است تصویر برداری با اشعه ایکس را تجویز کند. برای زانو دردی که به نظر در اثر آسیب دیدگی بافت نرم ایجاد شده باشد انجام ام آر آی ممکن است کمک کند.

درست است که خون به صورت مایع می باشد، اما دارای قسمت هایی جامد است، این قسمت ها تشکیل شده از گلبول ها و پلاکت ها می باشد، پلاکت ها فاکتور رشد نام دارند، در صورتی که از خون جدا شوند و به صورت جدا مجدد تزریق شوند تاثیرات بسیار خوبی برای بدن خواهند داشت.

پلاسما حاوی مقداری زیادی پلاکت است و پلاسمایی که بیشترین تعداد پلاکت را نسبت به تعداد طبیعی دارد به عنوان پی آر پی استفاده می شود. این مایع تاثیرات زیادی در ترمیم مفاصل دارد. پی آر پی از طریق قرار دادن پلاسما در سانتریفیوژ به دست می آید. مایع به دست آمده با توجه به شدت بیماری در مفاصل تزریق می شود.

همچنین بخوانید: اوزون تراپی چیست؟

هزینه تزریق PRP زانو چقدر است؟

با مطالعه موارد بالا احتمالا به این موضوع پی برده اید که عوامل متعددی در هزینه پی آر پی زانو تاثیرگذار هستند. پی آر پی زانو یک روش درمانی مشخص نیست که برای همه به یک صورت تجویز شود؛ بلکه برای هر شخص نسبت به دیگری متفاوت است.

از جمله موارد تاثیرگذار بر روی قیمت پی آر پی می توان به منطقه، مرکز درمانی، نوع، برند و تعداد کیت های مصرفی، تعداد جلسات درمان و میزان آسیب دیدگی زانو ها اشاره کرد.

بنابراین نمی توان به صورت دقیق بیان کرد که هزینه شما چقدر می شود، بهترین کار این است که نزد پزشک متخصص ارتوپدی مراجعه کنید تا بیان کند چند جلسه پی آر پی برای شما کافی است و برند استفاده شده چه می باشد.

پس از مشخص شدن این موارد راحت تر می توانید قیمت نهایی را محاسبه کنید، در نظر داشته باشید که هرگز به خاطر هزینه به سراغ کیت های نامرغوب یا پزشکان بی تجربه نروید، زیرا هر گونه اشتباه ممکن است عوارض بسیاری برای شما به همراه داشته باشد.

دو نکته بسیار مهم در عمل پی آر پی  PRP  استفاده از کیت های مرغوب و آماده سازی پی آر پی PRP  به روش صحیح است تا بالاترین درجه خلوص پلاکت حاصل شده و کمترین آسیب به پلاکت ها وارد شود.

اگر به دنبال بهترین مرکز برای پی آر پی زانو در تهران هستید، می توانید از خدمات کلینیک خانه درد استفاده کنید. شماره تماس برای مشاوره رایگان: 02126703126

هزینه prp زانو در سال 1403

همانطور که در بخش قبلی نیز گفتیم قیمت prp زانو به عوامل مختلفی بستگی دارد که این مقدار را متغییر می‌کند اما اگر بخواهیم یک میانگین کلی از هزینه prp زانو در سال 1403 از شهر‌های مختلف ایران بیان کنیم می‌توانیم به داده‌های آماری جمع آوری شده توسط کلینیک خانه درد توجه کنیم که نتیجه حاصل این است که به طور کلی، هزینه PRP زانو در سال 1403 بین 3 تا 10 میلیون تومان است.

در اینجا چند نمونه از هزینه PRP زانو در شهرهای مختلف ایران در سال 1403 آورده شده است:

• تهران: 5 تا 10 میلیون تومان
• مشهد: 4 تا 8 میلیون تومان
• اصفهان: 3 تا 7 میلیون تومان
• شیراز: 3 تا 6 میلیون تومان

همچنان تاکید می‌کنیم که این ارقام صرفا یک محدوده میانگینی است که بتوانید مقدار بودجه خود را برای انجام prp تخمین بزنید، در نتیجه ممکن است هزینه‌ای که از شما دریافت می‌شود متفاوت باشد.

آیا پلاسما درمانی زانو تاثیر و ارزش هزینه دارد؟

تحقیقات نشان داده است که تزریق پی آر پی زانو می‌تواند موثر باشد. در یک مطالعه، 85 درصد از بیمارانی که تحت تزریق پی آر پی زانو قرار گرفتند، بهبود قابل توجهی در علائم خود را تجربه کردند. این بهبودی شامل کاهش درد، بهبود عملکرد و بهبود کیفیت زندگی بود.

ماندگاری تزریق پی آر پی زانو به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله شدت آسیب، سن بیمار و سبک زندگی بیمار. به طور کلی، انتظار می‌رود که اثرات تزریق پی آر پی زانو بین 12 تا 18 ماه طول بکشد. در برخی موارد، ممکن است این اثرات تا 24 ماه نیز ادامه داشته باشد.

عوارض تزریق پی آر پی زانو معمولاً خفیف و کوتاه‌مدت هستند. شایع‌ترین عوارض شامل درد، تورم و کبودی در محل تزریق است. در موارد نادر، ممکن است عوارض جدی‌تری مانند عفونت رخ دهد.

قبل از تصمیم‌گیری برای انجام تزریق پی آر پی زانو، مهم است که با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای این روش درمانی صحبت کنید.

در اینجا خلاصه‌ای از تاثیر و ماندگاری تزریق پی آر پی زانو آورده شده است:

• تاثیر: تزریق پی آر پی زانو می‌تواند موثر باشد و در بهبود علائم آرتروز زانو کمک کند.
• ماندگاری: ماندگاری تزریق پی آر پی زانو به عوامل مختلفی بستگی دارد، اما به طور کلی بین 12 تا 18 ماه طول می‌کشد.
• عوارض: عوارض تزریق پی آر پی زانو معمولاً خفیف و کوتاه‌مدت هستند.

آمادگی برای انجام پی آر پی

اصولا پزشک شما قبل از انجام هرگونه آمادگی و کارهای لازم را به شما اطلاع خواهد داد؛ در خصوص داشتن هر نوع سوال متغیر نیز می توانید سوال کرده، اما عموما دستور العمل های زیر را باید رعایت کنید:

• از یک هفته قبل از انجام پی آر پی زانو مصرف هر نوع داروی ضد التهابی را به حداقل برسانید.
• بهتر است یک ام آر آی زانو انجام دهید تا از این طریق پزشک با میزان و محل آسیب دیدگی شما آشنا باشد.
• توصیه می شود تنها به منزل برنگردید و کسی همراه شما باشد.
• از مصرف هرگونه ماده دارویی یا غذایی که موجب رقیق شدن خون می شود خودداری کنید.
• یک هفته قبل از پی آر پی، مصرف سیگار، قلیان و هر نوع مادع مخدر دیگر را قطع کنید.

مراقبت های بعد از پی آر پی

یکی دیگر از سوالات پرتکرار شما مربوط به مراقبت های بعد از پی آر پی زانو می باشد، در مقالات پیشین ما در این خصوص به صورت کامل و دقیق صحبت کردیم و توصیه می کنیم حتما آن را مطالعه کنید.

به طور کلی فاکتور هایی که به درمان سریع تر شما کمک می کند شامل:

• در روز های اول استحمام نداشته باشید.
• هیچ فشاری به زانوی خود وارد نکنید.
• برای راه رفتن ترجیحا از چوب های کمکی استفاده کنید.
• استفاده از مسکن به غیر از کدئین بلافاصله پس از تزریق ممنوه است.

مدت زمان بهبودی بعد از تزریق prp چقدر است؟

ریکاوری یا همان مدت زمان بهبودی بعد از پی آر پی بسیار سریع تر می باشد، با این حال عموما بین 3 الی 7 روز درد خواهید داشت، اما به مرور زمان کمتر می شود. اما اگر درد شما تا 4 هفته ادامه داشته باشد بازهم طبیعی می باشد و جای نگرانی نیست.

این موضوع کاملا وابسته به قدرت بدنی فرد می باشد، در خصوص بهبودی چند روز پس از تزریق انتظار می رود که روند بهبودی شروع شود. نتیجه این تزریق نیست بین 1 الی 3 سال در شما باقی خواهند ماند و پس از آن می توانید مجدد تزریق را تکرار کنید.

آیا پلاکت درمانی مفاصل خطری دارد؟

در این روش درمانی از خون خود شخص استفاده می شود، بنابراین میزان عوارض بسیار حداقل است، برخی از خطرات بسیار نادری که گزارش شده است شامل:

• عفونت موضعی
• درد در محل تزریق
• آسیب دیدگی عصب، بیشتر در محل تزریق

البته در نظر داشته باشید که اگر شما این تزریق نزد شخصی با اطلاعات کم انجام دهید، قطعا نه تنها نتیجه مشخص به دست نمی آورید بلکه عوارض های جدی تری خواهید داشت.

کلام آخر

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم شما را به خوبی با هزینه prp زانو آشنا نماییم؛ در صورتی که تجربه استفاده از این روش درمانی را دارید خوش حال می شویم نظر خود را در قسمت نظرات برای ما بیان کنید تا دیگر کاربران سایت نیز از آن استفاده کنند.

پاسخ به سوالات متداول درباره prp زانو

عوارض جانبی PRP زانو چیست؟

عوارض جانبی PRP زانو معمولاً خفیف و موقتی هستند. عوارض جانبی احتمالی عبارتند از:

• درد
• تورم
• کبودی
• خونریزی

چه کسانی نباید PRP زانو انجام دهند؟

افراد مبتلا به عفونت فعال، مشکلات خونی یا سابقه آلرژی به پلاکت نباید PRP زانو انجام دهند.

آیا جایگزینی برای PRP زانو وجود دارد؟

بله، جایگزین های مختلفی برای PRP زانو وجود دارد، از جمله:

• تزریق کورتیزون: تزریق کورتیزون می تواند به کاهش درد و التهاب زانو کمک کند.
• فیزیوتراپی: فیزیوتراپی می تواند به تقویت عضلات اطراف زانو و بهبود انعطاف پذیری شما کمک کند.
• جراحی: اگر سایر روش ها موثر نباشند، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید.

آرتریت روماتوئید جزو عارضه های التهابی می باشد که در اثر آن مفاصل دچار مشکل می شوند، در موارد شدید تر علاوه بر مفصل قسمت های دیگر بدن از جمله: پوست، چشم، ریه ها، عروق و قلب نیز درگیر می شود.

اگر بخواهیم در یک جمله این عارضه را بیان کنیم باید گفت که آرتریت روماتوئید یک بیماری خود ایمنی است که در آن بدن به اشتباه به بافت های درون خود حمله می کند.

دقت داشته باشید که آرتریت روماتوئید با استئوآرتریت تفاوت دارد، در این عارضه تغیرات بر روی لایه پوشانده شده روی مفصل انجام می شود و در نهایت سبب التهاب می شود، این موضوع به مرور زمان و در صورت درمان نشدن موجب تغییر شکل استخوان ها خواهد شد.

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد ما قصد داریم تا کمی بیشتر در خصوص این بیماری صحبت کنیم و بررسی نماییم چه روش های درمانی وجود دارد و آیا آرتریت روماتوئید خطرناک است یا نه؛ بنابراین اگر شما یا یکی از عزیزانتان به این بیماری دچار شده است توصیه می کنیم حتما تا انتها همراه ما باشید.

آشنایی بیشتر با آرتریت روماتوئید

همان طور که در ابتدا بیان کردیم آرتریت روماتوئید جزو بیماری های خود ایمن می باشد، یعنی مربوط به عملکرد غیر طبیعی و اشتباه سیستم های ایمنی بدن است. روند طبیعی این گونه است که بدن باید به باکتری ها و ویروس های خارجی حمله کند، اما در این بیماری به اشتباه به بافت های داخلی حمله می شود. بنابراین در این بیماری بدن به بافت های مفصلی حمله می کند.

در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید تولید سلول ‌های سفید خون در غشای سینوویال به میزانی بیش از حد معمول است. این غشاء به عنوان سینوویوم نیز شناخته می ‌شود، بافتی که حفره ‌های مفاصل را می ‌پوشاند و باعث التهاب می ‌شود.

این روند می‌ تواند منجر به فرسایش مفصل، کاهش حرکت و در برخی موارد آسیب زدن به سایر قسمت‌های مرتبط مانند ریه‌ها، قلب، رگ‌ های خونی و چشم شود.

بسیار مهم است که برای درمان این بیماری به موقع نزد فوق تخصص ارتوپد مراجعه نمایید، زیرا در صورت عدم درمان امکان شکل گیری بافت پانوس وجود دارد، این بافت می تواند روند فرسایش را سریع تر کند که در نتیجه آسیب بیشتری به غضروف و استخوان ها وارد می شود.

علائم و نشانه ها

عموما روماتیسم مفصلی در ابتدا یک بیماری خاموش می باشد، به نوعی که ممکن است برای هفته ها یا ماه ها شما متوجه آن نشوید، اما زمانی که بیماری پیشرفت کند علائم ظاهر می شود و نیاز است تا مراقبت های پزشکی را انجام دهید.

علائم های اولیه روماتیسم که شما متوجه آن خواهید شد شامل:

• خستگی
• درد عضلانی
• تورم مفاصل
• سفتی مفصل در دست و پاها (عموما در صبح بیشتر است)
• بی حسی و سوزن سوزن شدن دست
• تب درجه پایی

آرتریت روماتوئید در ابتدا تنها در چند مفصل کوچک قرار دارد مانند انگشتان دست و یا پا، اما به ندرت علائم از دست خارج می شود و بخش های دیگر بدن را تحت تاثیر خود قرار می دهد.

بیشتر بخوانید: درمان خانگی پوکی استخوان با 9 روش ساده

عوامل خطر

این که دقیقا چه چیزی سبب بروز این بیماری می شود هنوز مشخص نیست، اما برخی از عوامل وجود دارد که احتمال ابتلا را افزایش می دهد، این عوامل شامل:

ژنتیک

گونه‌های خاص موجود در ژن‌های آنتی‌ژن لکوسیت‌های انسانی (HLA) با خطر بالاتر ابتلا به روماتیسم مفصلی همراه هستند. در اثر این تغییرات گلبول های سفید خون سریع تر از حالت معمول اصلاح ناهمجاری های مفاصل را انجام می دهند، این روند سبب التهاب التهاب خواهد شد.

اما دقت داشته باشید که روماتوئید یک بیماری ارثی نمی باشد، یعنی همه کسانی که به این بیماری دچار می شوند دارای hla نیستند و حتی برعکس تمامی افراد دارای این ژن به این بیماری دچار نیستند. بلکه منظور در این است که در خطر ابتلا در این افراد بیشتر از سایرین است.

باکتری و ویروس

برخی از پزشکان معتقدند که وجود برخی از عفونت های می تواند سبب تحریک و پیشرفت روماتوئید شود، این عفونت ها شامل:

• عفونت لثه به ویژه gingivalis
• عفونت ادرار به خصوص   mirabilis
• ویروس اپشتین بار که در اکثر مواقع عامل مونونوکلئوز شناخته می‌ شود

جنسیت

طی تحقیقات صورت گرفته آرتریت روماتوئید در بانوان بیشتر دیده می شود، یعنی حدود 70 درصد از افرادی که به این بیماری دچار هستند بانوان می باشند، بازهم علل این موضوع هنوز شناخته نشده است که چرا باید بانوان بیشتر از سارین به این بیماری دچار شوند. اما تصور بر این است که این موضوع مربوط به هورمون های فرد است.

تشخیص

زمانی که شما متوجه علائم خود می شوید باید برای بررسی های بیشتر نزد پزشک متخصص مراجعه کنید، پزشک نمی تواند تنها بر علائم شما تکیه کند و باید آزمایش هایی از قبیل تصویر برداری اشعه ایکس انجام دهید تا تشخیص بهتر انجام شود.

همان طور که اشاره کردیم این بیماری در ابتدا خاموش است، به همین دلیل برای تشخیص بهتر باید حداقل 6 ماه از آن گذشته باشد.

درمان آرتریت روماتوئید

مصرف دارو

برای کنترل و جلوگیری از روند سریع این بیماری شما باید دارو های مخصوص آن را مصرف نمایید، معولا با مصرف دارو روند کند می شود و از بدشکلی در مفاصل جلوگیری می شود؛ بنابراین شما باید داروهای ضد روماتیسمی مصرف کنید.

اما دارو تمام کار درمان نیست، شما باید در کنار آن برخی کار های دیگر انجام دهید که در ادامه در خصوص آن ها صحبت می کنیم.

افزایش فعالیت

پزشکان توصیه می کنند که افراد بزرگسالی که به این عارضه دچار هستند زمانی را در روز مخصوص فعالیت های ورزشی داشته باشند، انجام ورزش هایی مثل پیاده روی، شنا، دوچرخه سواری روزانه برای سی دقیقه توصیه می شود.

زیرا داشتن فعالیت های جسمی مداوم خطر پیشرفت بیماری را کمتر می کند.

ترک سیگار

کشیدن سیگار علاوه بر اینکه سبب شدت یافتن روند بیماری می شود، مشکلات متنوع دیگری نیز برای شما به همراه دارد. همان طور که می دانید کشیدن سیگار موجب می شود تا فرد نتواند فعالیت های جسمی مناسبی داشته باشد، که این موضوع خود بسیار مضر است.

درمان گیاهی آرتریت روماتوئید

در طب گیاهی آمده است که افرادی به این عارضه دچار هستند نباید از غذاهای رطوبتی مصرف کنند، علاوه بر آن خوردن غذاهای سرد نطیر (ماهی، مرغ، اسفناج، ماست، خورشت آلو، سفیده تخم مرغ، خیار، کاهو، کدو، گشنیز، خرفه، هندوانه، توت سیاه، آلو سیاه، پرتقال، تخم خیار، تخم هندوانه، تخم کدو، تخم‌ کاهو، جو، شیر، ماست، دوغ، کشک، شربت‌ آلو، شربت زرشک و شربت لیمو) باید به حداقل برسد.

در عوض توصیه می شود تا مود زیر را در لیست غذایی خود قرار دهید:

گزنه، زنجبیل، زردچوبه، اسطوخودوس، نسترن، انغوزه، بابونه، گیاه پنجه‌شیطان، ریحان، کُندُر

ایا آرتریت روماتوئید خطرناک است؟

این بیماری جزو عارضه های شایعی می باشد که درصد بالایی در جهان به آن مبتلا هستند، در صورتی که شما روند بیماری را کنترل کنید و با مطابق با گفته های پزشک پیش بروید جای نگرانی وجود ندارد؛ شاید نتوان آن را به صورت قطعی درمان کرد، اما می توانید علائم آن را تا حد ممکن کم کنید.

دقت داشته باید که هدف در این بیماری مفاصل شما می باشد، به همین دلیل توصیه می کنیم تا در رژیم غذایی خود موادی را قرار دهید که برای استخوان ها و مفاصل مفید می باشند و سبب تقویت آن ها خواهند شد.

عاقبت بیماری آرتریت روماتوئید

شاید در آخر این سوال برایتان ایجاد شود که عاقبت افراد مبتلا به این بیماری چه می شود؟ در پاسخ باید بگوییم که اگر روند همه چیز تحت کنترل باشد، این افراد همانند سایرین می توانند تمامی فعالیت های ورزشی و روزانه خود را انجام دهند و این بیماری مشکلی برای آن ها ایجاد نخواهد.

اما چنانچه اهمیتی به آن ندهید و کنترلی بر روی ان انجام نشود؛ روند آسیب سریع تر طی می شود و احتمالا پس از چند سال متوجه تغییر در شکل استخوان های بدن خواهید شد.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در قسمت نظرات با ما در ارتباط باشید.

زمانی که شما به هر دلیلی به شکستگی استخوان دچار می شوید و اقدامات درمانی لازم را انجام می دهید، در آخر این سوال برایتان ایجاد می شود که مدت زمان جوش خوردن استخوان ها چقدر است؟

اما این که دقیقا چه مقدار زمان لازم است تا استخوان های شکسته شما به خوبی ترمیم شوند، وابسته به این است که شکستکی در کدام بخش از بدن رخ داده است.

در این مطلب از کلینیک خانه درد ما قصد داریم تا بررسی نماییم مراحل ترمیم و جوش خوردن استخوان به چه شکل است و مراحل آن چگونه می باشد، بنابراین اگر می خواهید بدانید تا کی باید برای جوش خوردن استخوان ها احتیاط کنید تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

مراحل جوش خوردن استخوان

در همین ابتدا باید بیان کنیم که استخوان شکسته خصوصا در کودکان توانایی بالایی در جوش خوردن دارد، اما این همه چیز نیست، زیرا در اصل زمان لازمی که صرف می شود برای ترمیم کامل استخوان است که این روند اهمیت بیشتری دارد.

زمانی که شما نزد فوق تخصص ارتوپد برای شکستگی خود مراجعه می کنید پس از معاینات لازم یک روند درمانی را برای شما انتخاب می کند، اما در کنار این روند مراحلی نیز درون بدن شما در حال اتفاق افتادن است که به شرح زیر می باشند:

مرحله 1: ورم

معمولا زمانی که چند ساعت از آسیب گذشته می شود، ترمیم استخوان شروع می شود، در این اینجا ناحیه که آسیب دیده است در نمای بیرونی ملتهب دیده می شود.

در این زمان سیستم ایمنی سلول هایی را به سمت ناحیه مورد نظر ارسال می کند تا تکه های باقی مانده از استخوان یا هر گونه میکروب باقی مانده را از بین ببرند. پس از طی شدن این فرایند، عروق خونی در ناحیه پاکسازی شده رشد می کنند تا روند جوش خوردن استخوان سریع تر طی شود. عموما بین یک الی دو هفته برای این مراحل زمان لازم است.

مرحله 2: ترمیم استخوان 1

پس از گذشت 4 الی 21 روز از شکستگی، به دور استخوان آسیب دیده پینه بسته می شود، در این مرحله ماده ای ترمیمی به نام کلاژن در جای لخته خون ها قرار می گیرد. پینه کمی از لخته خون زخمت تر می باشد اما نمی توان گفت در حد استخوان است.

این موضوع دلیلی است تا از گچ استفاده شود، با استفاده گچ استخوان در حال ترمیم به صورت ثابت باقی می ماند؛ اهمیت این موضوع بسیار زیاد است زیرا اگر استخوان جابجا شود پینه از بین می رود و روند ترمیم به عقب می افتد.

مرحله 3: ترمیم استخوان 2

زمانی که حدود دو هفته از شکستگی گذشته باشد، سلول هایی به نام استئوبلاست فعالیت خود را شروع می کنند. به کمک این سلول جوش خوردن استخوان شکسته شده شروع می شود و هر نوع مواد معدنی لازم برای این کار توسط این سلول تامین می شود.

دقیقا در همین مرحله است که پنبه زمخت تشکیل می شود و معمولا پس از گذشت شش الی دوازده هفته از شکستگی از بین می رود و ناپدید می شود.

مرحله 4: بازسازی

پایان کار مربوط به بازسازی می باشد، به جهت مرحله آخر و طی شدن روند بازسازی، سلول های استئوکلاست تغییر و تعدیل مورد نیاز را انجام می دهند.

وظیفه این سلول در این است که هر استخوان اضافه ای که در روند ترمیم شکل گرفته است را تجزیه کنند تا از این طریق شکل استخوان به حالت عادی خود بازگردد.

بازگشت به فعالیت عادی در این مرحله موجب درمان و جوش خوردن استخوان می شود، اما باید دقت داشته باشید که این روند به زمان زیادی نیاز دارد و گاهی حتی تا 9 سال هم ادامه دارد.

همچنین بخوانید: شکستگی مهره کمر و درمان آن

مدت زمان جوش خوردن استخوان ساق پا یا مچ پا

به طور کلی نمی توان به طور دقیق بیان کرد که مدت زمان جوش خوردن استخوان ها چقدر است، زیرا این موضوع به عوامل بسیاری از جمله بدن فرد وابسته است. اما به صورت میانگین بین 6 الی 8 هفته زمان احتیاج است تا بهبودی در استخوان ها حاصل شود.

این موضوع در خصوص تمامی استخوان ها وجود دارد یعنی بازو، مچ دست، کف پا و گردن. برای تمامی این موارد نمی توان زمان دقیقی مشخص کرد اما پس از گذشت 8 هفته می توانید فعالیت های خود را شروع کنید.

عوامل تاثیر گذار بر روی مدت زمان جوش خوردن استخوان ها

• سن
• ژنتیک
• میزان شکستگی
• محل شکستگی
• رژیم غذایی
• استعمال سیگار و دخانیات
• حرکت استخوان شکسته
• آسیب های دیگری که در زمان شکستگی رخ داده است (مثل: پارگی تاندون ها یا رگ)
• بیماری های قلبی یا گرفتگی عروق
• وجود عفونت
• مصرف مواد الکلی

علائم جوش خوردن استخوان مچ پا یا مچ دست چیست؟

اگر می خواهید بدانید که آیا استخوان شما جوش خورده است یا نه باید به مراحل زیر توجه کنید:

کاهش یافتن میزان درد

زمانی که استخوان شما به تازگی شکسته است قطعا درد بسیاری را تجربه می کنید، این موضوع تا مدتی پس از شکستگی زمانی که شما می خواهید عضو آسیب دیده را تکان دهید ادامه دارد. به این صورت که با وارد شدن هرگونه فشار به استخوان شکسته شده درد تیز و اذیت کننده ای را تجربه می کنید.

اما با بهبود یافتن وضعیت استخوان و به نوعی جوش خوردن آن درد شما تا حد زیادی کمتر می شود. مخصوصا اگر ناحیه مورد نظر را گچ گرفته باشید، پس از باز کردن گچ باید هیچ دردی را احساس نکنید، زیرا استخوان به صورت ثابت و در جای خود ترمیم یافته است.

دامنه حرکتی افزایش می یابد

احتمالا شما در ابتدا نمی توانید استخوان دست یا پای آسیب دیده را به خوبی حرکت دهید، اما به تدریج با ترمیم یافتن استخوان قادر خواهید بود تا قدرت حرکتی خود را مجدد به دست آوردید. این موضوع یعنی مدت زمان جوش خوردن استخوان ها به اتمام رسیده است.

البته دقت داشته باشید که حتی اگر در تکان دادن ناحیه مورد نظر با مشکل مواجه نشدید، باز هم توصیه می شود تا خیلی به خود فشار وارد نکنید زیرا همان طور که در بالا اشاره کردیم جوش خوردن استخوان شاید زود انجام شود، اما این که استخوان به حالت اولیه خود بازگردد مدت زمان بیشتری احتیاح است، بنابراین در صورت وارد شدن فشار زیاد ممکن است در این روند مشکل ایجاد کنید.

کاهش ورم و کبودی

از نشانه های شکستگی تغییر شکل استخوان و ورم است، پس از شکستن استخوان ها به دلیل هجوم خون به ناحیه آسیب دیده، تورم بسیاری ایجاد می شود.

اما کبودی همیشه اتفاق نمی افتد، اگر شما دارای پوست حساسی باشید و یا شکستگی به دلیل وارد شدن ضربه شدید باشد احتمالا کبودی هم خواهید داشت.

اما به مرور زمان تورم کم تر می شود و کبودی کمرنگ تر می شود، بدن شما در طول مراحل ترمیم خون را به آرامی جذب می کند و به همین دلیل کبودی تغییر رنگ می دهد.

همچنین بخوانید: علت خشکی مفصل زانو چیست

بهترین دارو برای جوش خوردن استخوان چیست؟

برای اینکه بدن شما سریع تر بتواند مراحل ترمیم شکستگی استخوان را انجام دهید لازم است که مواد غذایی متفاوتی را دریافت کند. این مواد نقش مهمی را در روند جوش خوردگی ایجاد می کنند.

کلسیم

یکی از مهم ترین ماده هایی که بدن شما برای بهبودی سریع تر احتیاج دارد کلسیم است، همان طور که می دانید حدود 99 درصد از کلسیم بدن در استخوان ها می باشد و این خود نشان از اهمیت این ماده دارد.

برای درمان خانگی پوکی استخوان این مقاله را بخوانید!

پروتئین

پس از کلسیم پروتئین دارای اهمیت بسیاری می باشد، برای تامین این ماده غذایی می توانید از گیاهانی مثل غلات و حبوبات استفاده کنید، همچنین لبنیات و گوشت نیز منبع خوبی از پروتئین هستند.

لیزین

این ماده نقش بسیار مهمی در ساخت کلاژن دارد و می دانید که کلاژن یکی از پروتئین استخوانی می باشد، بنابراین اگر می خواهید مدت زمان جوش خوردن استخوان ها سریع تر شود لازم است که این ماده را مصرف کنید.

روی

ماده ای بسیار مهم برای ترمیم بافت های استخوان است و مصرف آن روند بهبود را سریع تر می کند.

ویتامین سی و کا

علاوه بر موارد ذکر شده در بالا مصرف ویتامین کا و سی نیز نقش مهمی در ترمیم استخوان ها دارند. ویتامین کا در کاهو و اسفناج یافت میشود.

نتیجه گیری درباره جوش خوردن استخوان ها

در این مقاله درباره مراحل جوش خوردن استخوان، عوامل تاثیر گذار و مواد غذایی موثر صحبت کردیم، اما دقت داشتید مهم ترین عامل به جهت بهبودی سریع این است که شما بلافاصله پس از متوجه شدن شکستگی نزد پزشک متخصص مراجعه کنید تا روند درمانی به صورت اصولی طی شود، در غیر این صورت احتمال بروز مشکل وجود دارد.

امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال یا تجربه در این زمینه در قسمت نظرات با ما در ارتباط باشید.

در این مطلب از کلینیک خانه درد قصد داریم تا بررسی نماییم دلیل جراحی تعویض مجدد مفصل زانو چیست و عوارض تعویض مفصل زانو چه می باشد؛ اگر به دنبال این هستید که کمی بیشتر در مورد این عمل بدانید و جرئیات عود مجدد آن بدانید تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

برای جراحی تعویض مفصل زانو که توسط فوق تخصص زانو انجام می شود از پروتز های مخصوص استفاده می شود، طراحی این پروتز ها به گونه ای می باشد که می توانند ماندگاری چند ساله و طولانی داشته باشند، اما در مواردی بنابر شرایط مختلف ممکن است زانوی پروتز دار شما دچار مشکل شود و لازم می شود تا از جراخی تعویض مجدد مفصل زانو استفاده کنید.

در عمل جراحی مجدد یا تمام یا بخبشی از پروتز برداشته می شود و به طور مجدد جایگزین می شود، در ادامه بیشتر در این خصوص صحبت می کنیم.

جراحی تعویض مجدد مفصل زانو چگونه انجام می شود؟

عمل مجدد زانو دارای انواع مختلفی می باشد و جزو جراحی های نسبتا پیچیده است، برای برخی از افراد لازم است تا پروتز به طور کامل برداشته شود و با اچزای فلزی یا پیوند استخوان جایگزینی انجام شود.

برداشتن پروتز اولیه با از دست رفتن قسمتی از استخوان بیمار همراه است، در بیشتر افرادی که به جراحی مجدد نیاز پیدا می کنند، استخوان شخص به پوکی استخوان دچار شده است و ممکن است به دلیل این موضوع تمام یا بخشی از استخوان از بین رفته باشد و اینگونه برای جایگزای مجدد فضای مناسبی پیدا نمی شود.

در مواردی که به دلیل آسیب های وارد شده به استخوان جراح نتواند از ایمپلنت های استاندارد استفاده کند، باید به سراغ ایمپلنت های ضخیم تر و بلند تر برویم تا این گونه محافظت بیشاری از استخوان ها انجام شود.

به این دلیل که گفته می شود جراحی تعویض مجدد مفصل زانو پیچیده است و به مهارت بالایی احتیاج دارد.

علائم نیاز به جراحی مجدد تعویض مفصل زانو چیست؟

در ادامه علائمی را برای شما آورده ایم مشاهده هر یک از آن ها دلیل جراحی تعویض مجدد مفصل زانو می باشد:

• احساس درد
• عفونت
• کاهش قدرت و عملکرد زانو
• شل شدن یا سایش پروتز
• شکسته شدن استخوان های اطراف پروتز

در این میان یکی از اصلی ترین علت های تعویض مفصل زانو عفونت می باشد، عفونت ممکن است در اوایل ماه های جراحی یا چند سال بعد رخ دهد. در ادامه در خصوص این دلایل با جزئیات دقیق تری صحبت می کنیم.

دلیل جراحی تعویض مجدد مفصل زانو

اصولا پروتز زانو ها به نحوی می باشد که برای سال های طولانی یعنی حدود 10 الی 15 سال کار کنند، اما ممکن است به هر دلیلی که در ادامه به آن ها اشاره می کینم لازم باشد که پس از مدت کوتاهی عمل مجدد انجام دهید.

عوامل زود هنگام

1. عفونت

یکی از شایع ترین دلایل مربوط به عفونت می باشد، عفونت در اطراف بافت های مفصل زانو می تواند مربوط به ورود میکروب ها در حین جراحی باشد، اما همیشه این طور نیست و برای برخی از افراد مدتی پس از جراحی عوامل عفونی می توانند از یک کانون عفونی دیگر در بدن و از طریق جریان خون به بافت های اطراف مفصل مصنوعی رسیده و موجب عفونت در آن شوند.

اگر این عارضه برای بیمار رخ دهد، مفصل زانو دردناک می شود و حرکت با محدودیت انجام می شود، عفونت مشکلی است که احتمال رخ دادنش برای همه وجود دارد، حتی اگر پروتز به خوبی فیکس شده باشد، عواملی مثل درد، التهاب و ترشخ عفونی نشان از این دارد که به نعویض مجدد احتیاج دارید.

2. محدودیت حرکت

یکی دیگر از مواردی که در مدت کوتاهی پس از جراحی شما را مجبور می کند تا تعویض مجدد داشته باشید محدودیت در دامنه حرکاتی می باشد، شما این عمل را انجام می دهید تا بتوانید به خوبی همانند گذشته از زانو خود استفاده کنید، اما ممکن است پس از جراحی نتوانید دامنه حرکتی مورد نظر خود را به دست بیاورید.

این عارضه عموما به دلیل ایجاد بافت اسکار در بخش هایی از اطراف زانو می باشد، در صورت رخ دادن چنین اتفاقی در ابتدا از روش manipulation  یا همان باز و بسته کردن زانو زیر بیهوشی استفاده کنند.

اما اگر پس از آن همچنان دامنه حرکتی فرد درست نشده باشد، بیمار باید جراحی تعویض مجدد مفصل زانو را در یک کلینیک ارتوپدی خوب انجام دهد.

عوامل دیرهنگام

منظور از دیرهنگام یعنی در اکثر مواقع پس از گذشت چند سال این عوامل پدیدار می شود و شما مجبور به جراحی مجدد هستید.

1.شل شدن مفصب مصنوعی

گاهی مواقع به دلیل انجام فعالیت های سنگینن یا وزن بالای فرد، مفصل مصنوعی استفاده شده در جای خود شل می شود و موجب درد برای شخص می شود.

البته اگر بیماری که از این جراحی استفاده کرده است جوان باشد، می تواند بیشتر از سن پیشبینی شده برای مفصل زندگی کند، و این گونه پس از به اتمام رسیدن این دوران مفصل شل می شود و لازم است که مجدد جراحی دوباره انجام دهد.

2.شکستگی های اطراف زانو

در برخی مواقع ممکن است استخوان های اطراف زانو دچار شکستگی شوند، این مورد می تواند موجب شود تا مفصل استفاده شده لق شود و به خوبی به استخوان متصل نشود. در این مواقع قسمتی از مفصل لق شده با یک مفصل جدید جایگزین می شود.

3.ناپایداری

در صورتی که لیگامان های اطراف زانو آسیب ببینند می توانند باعث ناپایداری زانو شوند. در صورت آسیب لیگامانی ممکن است بیمار احساس خالی کرد زانو کند.

البته ما در بالا یک بار در خصوص عفونت صحبت کردیم؛ اما مسئله ای که وجود دارد این است که عفونت تنها مربوط به چند ماه پس از عمل نیست، بلکه ما مراجعه کنندگانی داشتیم که پس از گذشت چند سال از جراحی مجدد به عفونت مفصل دچار شده اند.

دوره ی نقاهت جراحی مجدد تعویض مفصل زانو

طول مدت نقاهت شما در زمان این جراحی نسبت به جراحی اولیه متفاوت می باشد و برای برخی از افراد طولانی تر است.

در این دوره لازم است که تا 1 الی 2 ماه بیمار در جلسات فیزیوتراپی شرکت کند.

زمانی که در دروه نقاهت هستید باید از داروهای رقیق کننده خون جهت جلوگیری از پیشگیری لخته خون استفاده کنید.

توصیه می شود تا در هنگام راه رفتن از عصا یا واکر استفاده کنید، همانند جراحی تعوصل مفصل زانو اولیه در این مورد نیز مهم است که بیمار تلاش کند تا مدتی در طول روز راه برود.

عوارض تعویض مفصل زانو

جراحی تعویض مفصل زانو امروزه یکی از روش های استانداری است که به راحتی قابل انجام است، عوارض حاد و خطرآفرین به ندرت رخ می دهد تا جایی که کمتر از 2درصد افراد به این عوارض دچار می شوند.

عوارض تعویض مفصل زانو مربوط به بیهوشی که خیلی نگران کننده نیست و در صورتی که با عوارض آن روبور شوید پس از گذشت 1 الی 2 روز بهبود پیدا می کنید، اما برخی عوارض دگیر وجود دارد که چنانچه به توصیه های دکتر به خوبی عمل نکنید ممکن است به آن ها دچار شوید.

به همین دلیل در این عمل مهم ترین مسئله ای که وجود دارد مراقبت های پس از آن و گوش دادن به توصیه های دکتر می باشد، این گونه خیالتان راحت خواهد بود که با هیچ مشکلی روبرو نمی شوید.

خشکی زانو بعد از عمل تعویض مفصل

در آخر یکی از سوالاتی که بسیار از ما پرسیده می شود مربوط به خشکی زانو پس از این جراحی است، افرادی که به این عارضه دچار هستند نمی توانند زانوی خود را به خوبی صاف کنند و برای خم کردن آن نیز به مشکل می خورند.

علت خشکی مفصل زانو مربوط به موارد زیر می باشد:

• ایجاد بافت اسکار داخل مفصل زانو
• تحرک کم قبل از جراحی:
• کنترل نامناسب درد
• قرارگیری نادرست پروتزهای زانو
• و عوارض دیگر جراحی…

برای درمان شما متوجه به میزان خشکی و سفتی مفصل می توانید از روش فیزیوتراپی، Manipulation زیر بیهوشی، جراحی آرتروسکوپی و تعویض مجدد مفصل زانو استفاده کنید.

کلام آخر

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم شما را به خوبی با دلیل جراحی تعویض مجدد مفصل زانو آشنا نماییم.